Leonard Jan Nieborak: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
Linia 45: | Linia 45: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Filipkowski Tadeusz, ''W obronie polskiego trwania Nauczyciele szkół polskich na Warmii, Mazurach i Powiślu w okresie międzywojennym'', Olsztyn 1989. | Filipkowski Tadeusz, ''W obronie polskiego trwania Nauczyciele szkół polskich na Warmii, Mazurach i Powiślu w okresie międzywojennym'', Olsztyn 1989. | ||
− | <br/ | + | <br/> |
[[Kategoria: Szkolnictwo]] [[Kategoria: Nauczyciele szkół polskich]] [[Kategoria: Warmia]] [[Kategoria: Leszno]]<br/> | [[Kategoria: Szkolnictwo]] [[Kategoria: Nauczyciele szkół polskich]] [[Kategoria: Warmia]] [[Kategoria: Leszno]]<br/> |
Wersja z 21:54, 16 kwi 2014
Leonard Jan Nieborak | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 1881 Dubin |
Data i miejsce śmierci | 1968 Poznań |
Leonard Jan Nieborak (ur. 20 października 1881 oku w Dubinie, zm. 20 października 1968 roku w Poznaniu) – nauczyciel szkół polskich w Niemczech. Kierownik szkoły polskiej w Lesznie.
Spis treści
Życiorys
Urodził się w rawickim jako syn Bernarda i Berty. Brał udział w walkach na froncie zachodnim, gdzie odniósł rany. Przebywał w szpitalu w Belgii. Do Polski powrócił w maju 1919 r. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Poznaniu. Był żonaty i miał troje dzieci.
Szkoła i wykształcenie
Uczył się w niemieckiej szkole ludowej w Dubinie i prywatnej preparandzie nauczycielskiej w Lesznie. W 1903 r. ukończył Seminarium Nauczyciekskie w Rawiczu. Trzy lata później zdał drugi egzamin i uzyskał kwalifikacje do pracy pedagogicznej w szkole powszechnej.
Praca
W 1903 r.rozpoczął pracę jako nauczyciel tymczasowy w szkole ludowej w Bukowcu. Następnie pracował w szkołach w Stasinie Janowskim, w Sitnie, w Baranowie oraz w Psarskich i w Szreniawie. Od kwietnia 1930 r. urlopowany do pracy w oświacie polskiej w Niemczech. Od 1930 do 1935 r. pełnił obowiązki kierownika w Katolickiej Szkole Polskiej w Lesznie. Następnie ze względu na stan zdrowia powrócił do pracy w szkole w Szreniawie. W grudniu 1935 r. przeszedł na emeryturę.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Angażował się w działalność kulturalno-oświatową. Prowadził chór i zespół muzyczny. Propagował czytelnictwo. Będąc na Warmii współpracował z członkami Związku Polaków w Niemczech oraz Towarzystwem Nauczycieli Polskich w Niemczech.
Odznaczenia
- brazowy Krzyż Zasługi
Bibliografia
Filipkowski Tadeusz, W obronie polskiego trwania Nauczyciele szkół polskich na Warmii, Mazurach i Powiślu w okresie międzywojennym, Olsztyn 1989.