Leonard Januszko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Praca)
(Bibliografia)
Linia 40: Linia 40:
 
== Bibliografia==  
 
== Bibliografia==  
 
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny", tom V, vol. I, s. 65, Olsztyn 1997.<br/>
 
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny", tom V, vol. I, s. 65, Olsztyn 1997.<br/>
[[Kategoria: Zdrowie|Januszko, Leonard]][[Kategoria: Ochrona zdrowia|Januszko, Leonard]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Januszko, Leonard]][[Kategoria: Olsztyn|Januszko, Leonard]][[Kategoria: 1945-1989|Januszko, Leonard]][[Kategoria: 1990-|Januszko, Leonard]]
+
[[Kategoria: Zdrowie|Januszko, Leonard]][[Kategoria: Ochrona zdrowia|Januszko, Leonard]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Januszko, Leonard]][[Kategoria: Olsztyn|Januszko, Leonard]][[Kategoria: 1945-1989|Januszko, Leonard]][[Kategoria: 1990-|Januszko, Leonard]] [[Kategoria: Morąg (gmina miejsko-wiejska)|Januszko, Leonard]]

Wersja z 10:27, 7 sty 2015

Leonard Januszko

Data i miejsce urodzenia 20 lipca 1938 r.
Szołtany
Zawód lekarz

Leonard Januszko (ur. 20 lipca 1938 r. w Szołtanach) – doktor nauk medycznych, specjalista w zakresie neurologii, rehabilitacji i organizacji ochrony zdrowia.

Życiorys

Syn Franciszka i Moniki z d. Milewskiej.

Szkoła i wykształcenie

Ukończył Gimnazjum i LO w Suwałkach w 1955 r. Studiował na Wydziale Lekarskim AM w Białymstoku. Dyplom lekarza otrzymał 14 czerwca 1962 r.

Praca

Od 1 lipca 1961 do 30 listopada 1968 r. pracował w Szpitalu Powiatowym w Morągu jako asystent. Od 1 grudnia 1968 r. do 31 stycznia 1970 r. był zatrudniony jako lekarz spółdzielczości inwalidzkiej, zaś od 1 lutego 1970 do 31 września 1974 r. jako dyrektor Wojewódzkiej Przychodni Rehabilitacyjnej w Szpitalu Wojewódzkim w Olsztynie.

Od 1 października 1974 do 30 września 1978 r. pracował w Urzędzie Wojewódzkim w Olsztynie jako zastępca dyrektora Wydziału Zdrowia, a od 30 listopada 1968 r. w WSZ w Olsztynie jako kierownik Przychodni Rehabilitacyjnej, natomiast od 1 lutego 1992 r. był ordynatorem oddziału rehabilitacyjnego szpitala.

Uzyskał następujące specjalizacje: I st. z neurologii, II st. z zakresu rehabilitacji i organizacji ochrony zdrowia.

Stopień dr n.med. uzyskał w 1979 r. na podstawie pracy pt. Polineuropatia wibracyjna. Był członkiem Krajowego Zespołu Specjalistów w Rehabilitacji, Prezydium Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem, Prezydium Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji, Rehabilitation International.

Odznaczenia

Za pracę zawodową odznaczony: Srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim OOP.

Bibliografia

Bednarski Z., "Rocznik Medyczny", tom V, vol. I, s. 65, Olsztyn 1997.