Władysław Kuzia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Władysław Kuzia |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |pod...") |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Kuzia | + | '''Władysław Kuzia''' – ur 26 czerwca 1906r. w Samborze, s. Eugeniusza i Anny z d. Duchowicz. Zmarł 10 grudnia 1975r. w Olsztynie. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
== Bibliografia biograficzna == | == Bibliografia biograficzna == | ||
Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 89-90, Olsztyn 1997. | Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 89-90, Olsztyn 1997. | ||
| − | [[Kategoria: Zdrowie]] | + | [[Kategoria: Zdrowie|Kuzia Władysław]] |
Wersja z 00:31, 18 lis 2014
| Władysław Kuzia | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 czerwca 1906r. Sambór |
| Data i miejsce śmierci | 10 grudnia 1975r. Olsztyn |
| Zawód | lekarz |
Władysław Kuzia – ur 26 czerwca 1906r. w Samborze, s. Eugeniusza i Anny z d. Duchowicz. Zmarł 10 grudnia 1975r. w Olsztynie.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Szkołę średnią ukończył w Samborze i w 1925r. rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJK we Lwowie. Nie przerywając pracy zawodowej, rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim UJK we Lwowie. Ukończył je studiując w latach 1942-1944 na Państwowych Medyczno-Przyrodniczych Kursach Zawodowych we Lwowie. Uzyskał dyplom lekarza, który nostryfikował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wrocławskiego w 1946r.
Praca
Po ukończeniu pierwszego kierunku studiów pracował w Instytucie Badawczym nad Tyfusem Plamistym. Brał udział nad przygotowaniem pierwszej w Polsce szczepionki przeciwko durowi plamistemu, w badaniach nad odczynem Weigla i epidemicznych. Podczas pracy zakaził się tą groźną chorobą, jednakże wyszedł z niej zwycięsko. Po wkroczeniu w 1944r. do Lwowa wojsk radzieckich pracował jako lekarz i kierownik laboratorium bakteriologicznego w Klinice Zakaźnej Instytutu Medycznego. Po wysiedleniu ze Lwowa zatrzymał się w Krakowie. 1 września 1946r. objął kierownictwo Państwowego Zakładu Higieny – Filii w Olsztynie. Placówkę zorganizował od podstaw. Filia uległa reorganizacji w 1952r. Na WSS-E. Nadal pełnił w niej do 1972r. funkcję dyrektora i dodatkowo zastępcy kierownika Wojewódzkiego Wydziału Zdrowia ds. sanitarno-epidemiologicznych oraz państwowego inspektora sanitarnego. Był specjalistą II st. z mikrobiologii i epidemiologii. Wykładał w Szkole Pielęgniarskiej w Olsztynie.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
W okresie okupacji zdobywał nielegalnie szczepionkę przeciwdurową produkowaną przez Niemców pod ścisłym nadzorem w byłym Instytucie prof. Weigla. Udostępniał ją ludziom w gettach, obozach koncentracyjnych i partyzantom. Był odznaczony Złotym i Srebrnym KZ, Krzyżem Kawalerskim OOP.
Bibliografia biograficzna
Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 89-90, Olsztyn 1997.
