Jabłonka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia:) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
W XIX w. Jabłonka była wsią szkatułkową i obejmowała 3325 mórg. W II poł XIX do mieszkańców Jabłonki zaliczano także osadników z Wikna. Obecnie na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi filiał parafii w Nidzicy Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Nie zachowały się informacje o kształcie zabudowy wsi. | W XIX w. Jabłonka była wsią szkatułkową i obejmowała 3325 mórg. W II poł XIX do mieszkańców Jabłonki zaliczano także osadników z Wikna. Obecnie na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi filiał parafii w Nidzicy Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Nie zachowały się informacje o kształcie zabudowy wsi. | ||
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | === Gospodarka === | ||
| + | |||
| + | We wsi istnieją gospodarstwa agroturystyczne oraz ranczo. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 15:07, 14 wrz 2013
| Jabłonka | |
| | |
[[Plik: |240px|Jabłonka]]Jabłonka
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Nidzica |
| Sołectwo | Jabłonka |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Jabłonka | |
| Położenie na mapie Polski  Jabłonka | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Jabłonka (niem. Jablonken, od 1938 r. Seehag) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975–1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Jabłonka położona jest na brzegu jeziora Omulew oraz na skraju lasów Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej. Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca Obszar Europy Zachodniej od Obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
Dzieje miejscowości
Osada istniała już przed 1411 r. Wiadomo również, że w 1438 r. lokowano tutaj wieś czynszową na 33 łanach. Nie znana jesy etymologia nazwy miejscowości. W 1756 r. Jabłonka obejmowała 23 łany i 15 mórg. Ziemię posiadało 18 chłopów. W tym okresie sołtysem był Samuel Rogalla. W latach 1737 – 1740 założono w Jabłonce szkołę. W wyniku akcji germanizacyjnej nazwa miejscowości została zastąpiona na Seehag. Liczba mieszkańców w kolejnych latach wyglądała następująco: w 1817 r. – 162, w 1846 r. – 290, w 1858 r. – 351, w 1867 r. – 543, w 1871 r. – 573, w 1885 r. – 663, w 1895 r. – 651, w 1905 r. – 639, w 1910 r. – 641, w 1939 r. – 669 . Liczba domów zaś wynosiła w 1817 r. – 32, w 1846 r. – 41, w 1858 r. – 62, w 1871 r. – 106, w 1885 r. – 116, w 1895 r. – 120, w 1905 r. – 122, w 1910 r. – 123 . W XIX w. Jabłonka była wsią szkatułkową i obejmowała 3325 mórg. W II poł XIX do mieszkańców Jabłonki zaliczano także osadników z Wikna. Obecnie na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi filiał parafii w Nidzicy Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Nie zachowały się informacje o kształcie zabudowy wsi.
Gospodarka
We wsi istnieją gospodarstwa agroturystyczne oraz ranczo.
Ludzie związani z miejscowością:
Ze wsią związana jest postać Krzysztofa Hartknoch – historyka, profesora gimnazjum toruńskiego i uniwersytetu w Królewcu.
Zabytki:
W Jabłonce zachowały się: zabudowa od XIX do lat 30 XX w., cmentarz ewangelicki z końca XIX w., budynek szkoły.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. III, 960 ss.
Wijaczka Jacek,Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
Zielińska Agnieszka,Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 203 - 267.
