Kazanice: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|zdjęcie = Kościół Kazanice.jpg | |zdjęcie = Kościół Kazanice.jpg | ||
|opis zdjęcia = XIV-wieczny Kościół w Kazanicach<br/>Źródło: http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/koscioly/kazanice, dostęp 26 września 2013 | |opis zdjęcia = XIV-wieczny Kościół w Kazanicach<br/>Źródło: http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/koscioly/kazanice, dostęp 26 września 2013 | ||
| − | |rodzaj miejscowości = | + | |rodzaj miejscowości = Wieś sołecka |
|województwo = Warmińsko-Mazurskie | |województwo = Warmińsko-Mazurskie | ||
|powiat = Iławski | |powiat = Iławski | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
|liczba ludności = | |liczba ludności = | ||
|rok = | |rok = | ||
| − | |strefa numeracyjna = | + | |strefa numeracyjna = (+48) 89 |
| − | |kod pocztowy = | + | |kod pocztowy = |
| − | |tablice rejestracyjne = | + | |tablice rejestracyjne = NIL |
|SIMC = | |SIMC = | ||
|mapa wsi = | |mapa wsi = | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Kazanice''' (niem. ''Kazanitz'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Kasenitz'') – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | + | <big>'''Kazanice''' (niem. ''Kazanitz'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Kasenitz'') – wieś sołecka w Polsce położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna: === | === Charakterystyka fizjograficzna: === | ||
| − | Miejscowość położona jest 6 km na północny zachód od Lubawy. Teren miejscowości zajmują jedne z najbogatszych w województwie | + | Miejscowość położona jest 6 km na północny zachód od [[Lubawa|Lubawy]]. Teren miejscowości zajmują jedne z najbogatszych w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]] złoża piasku i żwiru. Rzeźba obszaru ukształtowała się w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej i akumulacyjnej ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Strefę powierzchniową tworzą gliny, iły oraz piaski formacji czwartorzędowej. Głównym składnikiem piasków czwartorzędowych jest kwarc. Podstawowy materiał, z którego powstały gleby, to utwory polodowcowe; gliny, piaski zwałowe i piaski wodno – lodowcowe. Najwięcej wyróżnić tu można gleb bielicowych. Surowce mineralne występują w postaci: kruszywa, surowców ceramicznych, a także surowców organicznych. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości: === | === Dzieje miejscowości: === | ||
| − | Wieś została ulokowana w latach | + | Wieś została ulokowana w latach 1324–1349 na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]. Lokacji dokonał biskup Otton na obszarze liczącym 70 łanów. W 1367 roku biskup Wikbold potwierdził nadany przywilej i ustanowił czynsz w wysokości po korcu pszenicy i owsa z łanu. Parafia powstała razem z kościołem około 1340 roku. W 1646 roku gburzy Kazanic płacili biskupowi po 20 groszy od łana rocznie. Ponadto we wsi mieszkali komornicy, chałupnicy i rzemieślnicy. Od roku 1773 wieś stała się własnością rządu pruskiego, który po 1789 roku sprzedał ją prywatnemu właścicielowi. W 1789 roku Kazanice liczyły 61 zagród, a w roku 1882 były we wsi 103 domy mieszkalne i 897 mieszkańców, w tym 864 katolików. [[Szkoła w Kazanicach]] powstała we wsi w latach 1787–1797. Chodziły do niej również dzieci z [[Zielkowo|Zielkowa]] i [[Byszwałd|Byszwałdu]]. W 1892 roku w szkole uczyło trzech nauczycieli katolickich. W roku 1928 we wsi mieszkały 994 osoby. |
| Linia 58: | Linia 58: | ||
=== Gospodarka: === | === Gospodarka: === | ||
| − | Poważne ożywienie | + | Poważne ożywienie społeczno–gospodarcze Kazanic nastąpiło w latach siedemdziesiątych. Od roku 1973 Kazanice stały się wsią sołecką. W 1977 roku była tu mieszalnia pasz. W 1978 roku do najbardziej wyspecjalizowanych producentów we wsi Kazanice należał [[Józef Rochewicz]], który osiągnął 650 kg mięsa wołowego. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 80: | Linia 80: | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat]][[Kategoria: Gmina]] |
[[Użytkownik:Boss|Boss]] ([[Dyskusja użytkownika:Boss|dyskusja]]) 09:52, 23 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Boss|Boss]] ([[Dyskusja użytkownika:Boss|dyskusja]]) 09:52, 23 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 11:36, 27 paź 2013
| Kazanice | |
| | |
 XIV-wieczny Kościół w Kazanicach
Źródło: http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/koscioly/kazanice, dostęp 26 września 2013 | |
| Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | Iławski |
| Gmina | Lubawa |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NIL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kazanice | |
| Położenie na mapie Polski  Kazanice | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kazanice (niem. Kazanitz, w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę Kasenitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna:
Miejscowość położona jest 6 km na północny zachód od Lubawy. Teren miejscowości zajmują jedne z najbogatszych w województwie warmińsko–mazurskim złoża piasku i żwiru. Rzeźba obszaru ukształtowała się w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej i akumulacyjnej ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Strefę powierzchniową tworzą gliny, iły oraz piaski formacji czwartorzędowej. Głównym składnikiem piasków czwartorzędowych jest kwarc. Podstawowy materiał, z którego powstały gleby, to utwory polodowcowe; gliny, piaski zwałowe i piaski wodno – lodowcowe. Najwięcej wyróżnić tu można gleb bielicowych. Surowce mineralne występują w postaci: kruszywa, surowców ceramicznych, a także surowców organicznych.
Dzieje miejscowości:
Wieś została ulokowana w latach 1324–1349 na prawie chełmińskim. Lokacji dokonał biskup Otton na obszarze liczącym 70 łanów. W 1367 roku biskup Wikbold potwierdził nadany przywilej i ustanowił czynsz w wysokości po korcu pszenicy i owsa z łanu. Parafia powstała razem z kościołem około 1340 roku. W 1646 roku gburzy Kazanic płacili biskupowi po 20 groszy od łana rocznie. Ponadto we wsi mieszkali komornicy, chałupnicy i rzemieślnicy. Od roku 1773 wieś stała się własnością rządu pruskiego, który po 1789 roku sprzedał ją prywatnemu właścicielowi. W 1789 roku Kazanice liczyły 61 zagród, a w roku 1882 były we wsi 103 domy mieszkalne i 897 mieszkańców, w tym 864 katolików. Szkoła w Kazanicach powstała we wsi w latach 1787–1797. Chodziły do niej również dzieci z Zielkowa i Byszwałdu. W 1892 roku w szkole uczyło trzech nauczycieli katolickich. W roku 1928 we wsi mieszkały 994 osoby.
Ludzie związani z miejscowością:
Zabytki:
Kościół parafialny pod wezwaniem św. Jakuba Starszego, w stylu gotyckim, murowany, jednonawowy, pochodzący z połowy XIV wieku. Należy do najcenniejszych zabytków architektury, zachował swój czternastowieczny wygląd. Do zabytków w Kazanicach należą także trzy przydrożne kapliczki, murowane, pochodzące z XIX wieku oraz sześć chałup drewnianych z pierwszej połowy XIX wieku.
Gospodarka:
Poważne ożywienie społeczno–gospodarcze Kazanic nastąpiło w latach siedemdziesiątych. Od roku 1973 Kazanice stały się wsią sołecką. W 1977 roku była tu mieszalnia pasz. W 1978 roku do najbardziej wyspecjalizowanych producentów we wsi Kazanice należał Józef Rochewicz, który osiągnął 650 kg mięsa wołowego.
Kultura:
Bibliografia:
Kazanice, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich3, t. , red. F. Sulimierski, Warszawa 1882.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
