Polski Komitet Narodowościowy na Okręg Mazurski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzono nową stronę "{{EWiM OrganizacjeDlaKategoriiDzieje infobox |Nazwa_instytucji = Polski Komitet Narodowościowy na Okręg Mazurski |Grafika = |Opis_grafiki = ...")
 
Linia 8: Linia 8:
 
}}
 
}}
  
''' Polski Komitet Narodowościowy na Okręg Mazurski [PKN]'''- właśc.: Okręgowy Polski Komitet Narodowościowy przy Urzędzie Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski. Działający w latach 1945-1946 r. społeczny organ opiniodawczy (pomocniczy) w procesie weryfikacji narodowościowej ludności autochtonicznej zamieszkałej na Warmii i Mazurach.
+
''' Polski Komitet Narodowościowy na Okręg Mazurski [OPKN]'''- właśc.: Okręgowy Polski Komitet Narodowościowy przy Urzędzie Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski. Działający w latach 1945-1946 społeczny organ opiniodawczy (pomocniczy) w procesie weryfikacji narodowościowej ludności autochtonicznej zamieszkałej na Warmii i Mazurach.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Historia ==
 
== Historia ==
Po włączeniu w początkach 1945 r. w granice państwa polskiego południowej części Prus Wschodnich zasadniczym problemem politycznym, społecznym oraz prawnym był status zamieszkującej ten obszar ludności. Obejmując władzę w regionie, państwo polskie stanęło przed zagadnieniem rozróżnienia tych obywateli III Rzeszy, którzy nie byli Niemcami, w celu przyznania im pełni praw obywatelskich. Procedura [[weryfikacji narodowościowej]] w sensie administracyjnym zdefiniowana została pierwotnie jako akcja "rejestracyjna". Prowadzona od wiosny 1945 r., zyskała ramy prawne i proceduralne w maju 1945 r. Decyzja o uznaniu za członka narodu polskiego leżała w kompetencjach administracji lokalnej (starostwa i Zarząd Miejski w Olsztynie), ale podstawą decyzji była opinia "czynnika społecznego", który przybrał formułę PKN.  
+
Po włączeniu w początkach 1945 r. w granice państwa polskiego południowej części Prus Wschodnich zasadniczym problemem politycznym, społecznym oraz prawnym był status zamieszkującej ten obszar ludności. Obejmując władzę w regionie, państwo polskie stanęło przed zagadnieniem rozróżnienia tych obywateli III Rzeszy, którzy nie byli Niemcami, w celu przyznania im pełni praw obywatelskich. Procedura [[weryfikacji narodowościowej]] w sensie administracyjnym zdefiniowana została pierwotnie jako akcja "rejestracyjna". Prowadzona od wiosny 1945 r., zyskała ramy prawne i proceduralne w maju 1945 r. Decyzja o uznaniu za członka narodu polskiego leżała w kompetencjach administracji lokalnej (starostw i Zarządu Miejskiego w Olsztynie), ale podstawą decyzji była opinia "czynnika społecznego", który przybrał formułę OPKN.  
 
<br/>
 
<br/>
PKN powołany został zarządzeniem Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski z dnia 16 czerwca 1945 r. z zadaniem (m.in.) opracowania instrukcji dla rozwiązywania spraw narodowościowych, stworzenie struktur gminnych i powiatowych komitetu oraz pomoc przy organizowaniu i rozdziale opieki społecznej dla polskiej ludności tubylczej.
+
OPKN powołany został zarządzeniem Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski z dnia 16 czerwca 1945 r. z zadaniem (m.in.) opracowania instrukcji dla rozwiązywania spraw narodowościowych, stworzenie struktur gminnych i powiatowych komitetu oraz pomoc przy organizowaniu i rozdziale opieki społecznej dla polskiej ludności tubylczej.
 
<br/>
 
<br/>
 
W skład PKN weszło 12 osób. Przewodniczącym został [[Jerzy Burski]], członkami m.in.: [[Bogumił Labus]], Klara Malewska, [[Maria Zientara]] (Zientarówna), [[Gustaw Leyding]], [[Paweł Sowa]], [[ks. Jan Hanowski]].
 
W skład PKN weszło 12 osób. Przewodniczącym został [[Jerzy Burski]], członkami m.in.: [[Bogumił Labus]], Klara Malewska, [[Maria Zientara]] (Zientarówna), [[Gustaw Leyding]], [[Paweł Sowa]], [[ks. Jan Hanowski]].
 
<br/>
 
<br/>
 
== Cele i zadania organizacji ==
 
== Cele i zadania organizacji ==
PKN określi za swoej podstawowe cele:
+
OPKN za swoje cele podstawowe uznał:
 
* przeprowadzenie selekcji narodowościowej wśród ludności zamieszkującej Okręg Mazurski
 
* przeprowadzenie selekcji narodowościowej wśród ludności zamieszkującej Okręg Mazurski
 
* kwalifikacja miejscowych Polaków do uzyskania odszkodowań za straty i pomocy doraźnej
 
* kwalifikacja miejscowych Polaków do uzyskania odszkodowań za straty i pomocy doraźnej
 
* ustalenie wytycznych w zakresie traktowania mniejszości niemieckiej
 
* ustalenie wytycznych w zakresie traktowania mniejszości niemieckiej
 
* współpraca przy ogólnym procesie repolonizacji człowieka i ziemi w Okręgu Mazurskim.
 
* współpraca przy ogólnym procesie repolonizacji człowieka i ziemi w Okręgu Mazurskim.
 
...
 
 
<br/>
 
<br/>
 
== Organizacja wewnętrzna i struktury terenowe ==
 
== Organizacja wewnętrzna i struktury terenowe ==
 +
OPKN miał swą siedzibę w Olsztynie. Jego organizacja wewnętrzna zakładała funkcjonowanie Zebrania Ogólnego jako organu uchwalającego, sekcji programowych (ds. odszkodowań i pomocy oraz ds. mniejszości niemieckiej), Wydziału Wykonawczego oraz sekretariatu.
 +
<br/>
 +
Strukturę  terenową OPKN tworzyły Powiatowe Komitety Narodowościowe [PKN]. Członków PKN powoływał i mianował przewodniczący oPKN. Przewodniczący PKN mieli prawo powoływania gminnych komitetów narodowościowych.
 +
<br/>
 +
Podstawowym zadaniem PKN-ów było opiniowanie wszystkich ankiet jakie złożono w odpowiedniej komórce administracji państwowej oraz orzekanie na tej podstawie o przynależności (bądź nie) do narodu polskiego. Od decyzji władz powiatowych przysługiwało petentowi prawo odwołania się do OPKN, którego orzeczenia były ostateczne.
 +
<br/>
 +
Ostatecznie w całym [[Okręgu Mazurskim]] powstało piętnaście PKN (Bartoszyce, Biskupiec, Licbark [Lidzbark Warmiński], Łuczany [Giżycko], Morąg, Nibork [Nidzica], Olsztyn, Ostróda, Pasłęk, Pisz, Rastembork [Kętrzyn], Susz, Szczytno, Węgobork [Węgorzewo], Zadzbork [Mrągowo]), oraz jeden miejski KN w Olsztynie. W kilku powiatach powstawały również gminne komitety narodowościowe  (m. in.: olsztyńskim, piskim, szczytnieńskim).
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 38: Linia 43:
 
...
 
...
 
<br/>
 
<br/>
 +
==
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
...
 
...

Wersja z 14:09, 25 paź 2014

Polski Komitet Narodowościowy na Okręg Mazurski

Rodzaj organizacji społeczny organ doradczy administracji państwowej
Profil działalności weryfikacja narodowościowa ludności autochtonicznej
Rok założenia 1945

Polski Komitet Narodowościowy na Okręg Mazurski [OPKN]- właśc.: Okręgowy Polski Komitet Narodowościowy przy Urzędzie Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski. Działający w latach 1945-1946 społeczny organ opiniodawczy (pomocniczy) w procesie weryfikacji narodowościowej ludności autochtonicznej zamieszkałej na Warmii i Mazurach.

Historia

Po włączeniu w początkach 1945 r. w granice państwa polskiego południowej części Prus Wschodnich zasadniczym problemem politycznym, społecznym oraz prawnym był status zamieszkującej ten obszar ludności. Obejmując władzę w regionie, państwo polskie stanęło przed zagadnieniem rozróżnienia tych obywateli III Rzeszy, którzy nie byli Niemcami, w celu przyznania im pełni praw obywatelskich. Procedura weryfikacji narodowościowej w sensie administracyjnym zdefiniowana została pierwotnie jako akcja "rejestracyjna". Prowadzona od wiosny 1945 r., zyskała ramy prawne i proceduralne w maju 1945 r. Decyzja o uznaniu za członka narodu polskiego leżała w kompetencjach administracji lokalnej (starostw i Zarządu Miejskiego w Olsztynie), ale podstawą decyzji była opinia "czynnika społecznego", który przybrał formułę OPKN.
OPKN powołany został zarządzeniem Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski z dnia 16 czerwca 1945 r. z zadaniem (m.in.) opracowania instrukcji dla rozwiązywania spraw narodowościowych, stworzenie struktur gminnych i powiatowych komitetu oraz pomoc przy organizowaniu i rozdziale opieki społecznej dla polskiej ludności tubylczej.
W skład PKN weszło 12 osób. Przewodniczącym został Jerzy Burski, członkami m.in.: Bogumił Labus, Klara Malewska, Maria Zientara (Zientarówna), Gustaw Leyding, Paweł Sowa, ks. Jan Hanowski.

Cele i zadania organizacji

OPKN za swoje cele podstawowe uznał:

  • przeprowadzenie selekcji narodowościowej wśród ludności zamieszkującej Okręg Mazurski
  • kwalifikacja miejscowych Polaków do uzyskania odszkodowań za straty i pomocy doraźnej
  • ustalenie wytycznych w zakresie traktowania mniejszości niemieckiej
  • współpraca przy ogólnym procesie repolonizacji człowieka i ziemi w Okręgu Mazurskim.


Organizacja wewnętrzna i struktury terenowe

OPKN miał swą siedzibę w Olsztynie. Jego organizacja wewnętrzna zakładała funkcjonowanie Zebrania Ogólnego jako organu uchwalającego, sekcji programowych (ds. odszkodowań i pomocy oraz ds. mniejszości niemieckiej), Wydziału Wykonawczego oraz sekretariatu.
Strukturę terenową OPKN tworzyły Powiatowe Komitety Narodowościowe [PKN]. Członków PKN powoływał i mianował przewodniczący oPKN. Przewodniczący PKN mieli prawo powoływania gminnych komitetów narodowościowych.
Podstawowym zadaniem PKN-ów było opiniowanie wszystkich ankiet jakie złożono w odpowiedniej komórce administracji państwowej oraz orzekanie na tej podstawie o przynależności (bądź nie) do narodu polskiego. Od decyzji władz powiatowych przysługiwało petentowi prawo odwołania się do OPKN, którego orzeczenia były ostateczne.
Ostatecznie w całym Okręgu Mazurskim powstało piętnaście PKN (Bartoszyce, Biskupiec, Licbark [Lidzbark Warmiński], Łuczany [Giżycko], Morąg, Nibork [Nidzica], Olsztyn, Ostróda, Pasłęk, Pisz, Rastembork [Kętrzyn], Susz, Szczytno, Węgobork [Węgorzewo], Zadzbork [Mrągowo]), oraz jeden miejski KN w Olsztynie. W kilku powiatach powstawały również gminne komitety narodowościowe (m. in.: olsztyńskim, piskim, szczytnieńskim).


Działalność

...

Osoby związane z organizacją

...

Ciekawostki

...
==

Bibliografia

...

Przypisy


Zobacz też

...