Kowaliki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 7: Linia 7:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Kowalików   
 
  |dopełniacz wsi        = Kowalików   
  |zdjęcie              = [[File:Kowaliki.jpg|thumb| Kowaliki, źródło: www.wrower.pl, 12.09.2013.]]
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          = Kowaliki      
+
  |opis zdjęcia          =     
  |rodzaj miejscowości  = wieś
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
 
  |powiat                = nowomiejski  
 
  |powiat                = nowomiejski  
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Kowaliki'''</big> (niem. Kowalik)  – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.  
+
<big>'''Kowaliki'''</big> (niem. Kowalik)  – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Grodziczno |gminie Grodziczno]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.  
  
  
Linia 37: Linia 37:
  
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
Miejscowość znajduje się na terenie gminy Grodziczno w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórki i wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki Wel - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy (Garb Lubawski) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. Zwiniarz osiąga największą wysokość 200,8m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę rz.Weli rynnę jeziora Kiełpińskiego, fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowan, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.
+
Miejscowość znajduje się na terenie [[gmina Grodziczno| gminy Grodziczno]] w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórkii wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina [[rzeka Wel |rzeki Wel]] - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy ([[Garb Lubawski]]) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. [[Zwiniarz]] osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę [[rzeka Wel |rzeki Weli]] rynnę [[Jezioro Kiełpińskie |Jeziora Kiełpińskiego]], fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowan, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
Wieś należała do dóbr stołowych chełmińskich biskupów. Nie znana jest data lokacji ani etymologia nazwy miejscowości. Kowaliki były oddawana w wieczyste użytkowanie przez kolejnych biskupów: Ottona, Stefana i w 1618 r. Kuczborskiego. Obszar miejscowości obejmował wówczas 20 włók. Dzierżawcy byli zobowiązani do lekkiej służby konnej. Musieli także uiszczać opłatę w jęczmieniu i wosku. Do roku 1932 wieś należała do powiatu brodnickiego, następnie znalazła się w powiecie działdowskim. Wieś na przełomie XIX/XX w. obejmowała 1513 mórg z 114 domami i 49 dymami. W tym okresie w miejscowości mieszkało 192 katolików i 10 ewangelików. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.
+
Wieś należała do dóbr stołowych chełmińskich biskupów. Nie znana jest data lokacji ani etymologia nazwy miejscowości. Kowaliki były oddawana w wieczyste użytkowanie przez kolejnych biskupów: Ottona, Stefana i w 1618 r. Kuczborskiego. Obszar miejscowości obejmował wówczas 20 włók. Dzierżawcy byli zobowiązani do lekkiej służby konnej. Musieli także uiszczać opłatę w jęczmieniu i wosku. Do roku 1932 wieś należała do [[powiat brodnicki |powiatu brodnickiego]], następnie znalazła się w [[powiat działdowski |powiecie działdowskim]]. Wieś na przełomie XIX/XX w. obejmowała 1513 mórg z 114 domami i 49 dymami. W tym okresie w miejscowości mieszkało 192 katolików i 10 ewangelików. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 47: Linia 47:
 
===Kultura===
 
===Kultura===
  
We wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna.  
+
We wsi działa [[Ochotnicza Straż Pożarna]].  
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 53: Linia 53:
  
 
=== Bibliografia: ===
 
=== Bibliografia: ===
 +
 +
Korecki Andrzej, ''Z dziejów gminy Grodziczno'', Pelplin 2003, 354 ss.
  
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 963 ss.  
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 963 ss.  
Linia 61: Linia 63:
  
  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nowomiejski]][[Kategoria:Gmina Grodziczno]][[Kategoria:Wieś sołecka]]
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 09:34, 12 wrz 2013 (CEST)
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 09:34, 12 wrz 2013 (CEST)

Wersja z 22:54, 24 paź 2013


Kowaliki

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko - mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Grodziczno
Sołectwo Kowaliki
Liczba ludności (2012, źródło: www.grodziczno.pl) 86
Strefa numeracyjna (+48) 56
Kod pocztowy 13 - 308
Tablice rejestracyjne NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Kowaliki
Kowaliki
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kowaliki
Kowaliki
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Kowaliki (niem. Kowalik) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.



Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość znajduje się na terenie gminy Grodziczno w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórkii wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki Wel - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy (Garb Lubawski) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. Zwiniarz osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę rzeki Weli rynnę Jeziora Kiełpińskiego, fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowan, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.

Dzieje miejscowości

Wieś należała do dóbr stołowych chełmińskich biskupów. Nie znana jest data lokacji ani etymologia nazwy miejscowości. Kowaliki były oddawana w wieczyste użytkowanie przez kolejnych biskupów: Ottona, Stefana i w 1618 r. Kuczborskiego. Obszar miejscowości obejmował wówczas 20 włók. Dzierżawcy byli zobowiązani do lekkiej służby konnej. Musieli także uiszczać opłatę w jęczmieniu i wosku. Do roku 1932 wieś należała do powiatu brodnickiego, następnie znalazła się w powiecie działdowskim. Wieś na przełomie XIX/XX w. obejmowała 1513 mórg z 114 domami i 49 dymami. W tym okresie w miejscowości mieszkało 192 katolików i 10 ewangelików. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.


Kultura

We wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna.



Bibliografia:

Korecki Andrzej, Z dziejów gminy Grodziczno, Pelplin 2003, 354 ss.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 963 ss.



Kinlis (dyskusja) 09:34, 12 wrz 2013 (CEST)