Daniel Dyluś: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
 
  |podpis grafiki          =  
 
  |podpis grafiki          =  
 
  |Imię i Nazwisko        = Daniel Dyluś
 
  |Imię i Nazwisko        = Daniel Dyluś
  |Data i miejsce urodzenia = 3 grudnia 1946 roku w Nysie
+
  |Data i miejsce urodzenia = 3 grudnia 1964 r. w Nysie
 
  |Data śmierci =  
 
  |Data śmierci =  
  |Dyscyplina              = Piłka nożna
+
  |Dyscyplina              = piłka nożna
  |Największy sukces        = Zdobywca Pucharu Polski
+
  |Największy sukces        = zdobywca Pucharu Polski
 
}}
 
}}
'''Daniel Dyluś''' (ur. 3 grudnia 1946 roku w Nysie) – Czołowy zawodnik ekstraklasy, znakomity strzelec
+
'''Daniel Dyluś''' (ur. 3 grudnia 1964 r. w Nysie) – piłkarz, czołowy zawodnik ekstraklasy, znakomity strzelec.
<br/>
+
<br/><br/>
=Przebieg kariery sportowej=
+
==Przebieg kariery sportowej==
 +
Treningi rozpoczął w Stali Nysa, ale jego kariera  piłkarska dojrzewała na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]]. Zadebiutował w [[KS Gwardia Szczytno|Gwardii Szczytno]]. W 1987 roku, po dobrym sezonie, przeszedł do Zagłębia Lubin. Jeszcze w tym samym roku otrzymał szansę gry w polskiej ekstraklasie. Wystąpił w 27 spotkaniach, strzelając pięć bramek. Mimo pozytywnych opinii wiosną 1989 roku został wypożyczony na jeden sezon do Miedzi Legnica. Tam udowodnił, że przekazanie go zespołu II ligi było poważnym błędem, bowiem w sezonie 1991/1992 zdobył z Miedzią Puchar Polski. Został też najskuteczniejszym zawodnikiem rozgrywek ligowych, zdobywając 19 bramek. Wrócił do Zagłębia Lubin, gdzie potwierdził umiejętności, strzelając 15 bramek.
  
Treningi rozpoczął w Stali Nysa, ale jego kariera  piłkarska dojrzewała na Warmii i Mazurach. Zadebiutował w [[KS Gwardia Szczytno|Gwardii Szczytno]]. W 1987 roku po dobrym sezonie  przeszedł do Zagłębia Lubin. Jeszcze w tym samym roku otrzymał szanse gry w polskiej ekstraklasie. Wystąpił w 27 spotkaniach, strzelając pięć bramek. Mimo pozytywnych opinii wiosną 1989 roku został wypożyczony na jeden sezon do Miedzi Legnica. Tam udowodnił, że przekazanie go zespołu II ligi było poważnym błędem, bowiem w sezonie 1991/1992 zdobył z Miedzią Puchar Polski. Został też najskuteczniejszym zawodnikiem rozgrywek ligowych, zdobywając 19 bramek. Wrócił do Zagłębia Lubin, gdzie potwierdził umiejętności,strzelając 15 bramek. W roku 1993 przyjął ofertę Sokoła Pniewy i tam spędził kolejne półtora sezonu. W 1996 roku wyjechał do Francji. W klubie Valenciennes FC w sezonie 1996/1997 został najlepszym strzelcem zespołu z 7 bramkami. Po powrocie grał w Jezioraku Iława, z którego w 1996 roku przeniósł się do [[OKS Stomil Olsztyn|Stomilu Olsztyn]]. W sezonie 1996/1997 okazał się podporą olsztyńskiej "jedenastki"(zdobył 6 bramek). Bramka zdobyta  w wygranym meczu z Widzewem Łódź strzałem z 40 metrów kandydowała do najpiękniejszej w sezonie. Kolejny zagraniczny epizod wiąże się z Finlandią. Jesienią 1997 roku  zagrał w I-ligowym Tampereen Pallo-Veikot (najlepszy strzelec - 11 bramek). Rok później występował w belgijskim Royal Racing Club Tournaisien. Tam doznał poważnej kontuzji. Po jej wyleczeniu już w Polsce reprezentował następujące kluby: Błękitni Orneta, Pogoń Lwówek, Warta Poznań, MKS Mława, GKS Katowice oraz Czarni Żagań i tam zakończył karierę.
+
W roku 1993 przyjął ofertę Sokoła Pniewy i tam spędził kolejne półtora sezonu. W 1996 roku wyjechał do Francji. W klubie Valenciennes FC w sezonie 1996/1997 został najlepszym strzelcem zespołu z 7 bramkami. Po powrocie grał w [[KS Jeziorak Iława|Jezioraku Iława]], z którego w 1996 roku przeniósł się do [[OKS Stomil Olsztyn|Stomilu Olsztyn]]. W sezonie 1996/1997 okazał się podporą olsztyńskiej "jedenastki"(zdobył 6 bramek). Bramka zdobyta  w wygranym meczu z Widzewem Łódź strzałem z 40 metrów kandydowała do miana najpiękniejszej w sezonie.
Zajął się szkoleniem. Pracował w klubie [[OKS Stomil Olsztyn|OKS 1945 Olsztyn]], Sokole [[Ostróda]], następnie przez dwa lata był wychowawcą klasy sportowej w gimnazjum przy ulicy Jana Pawła II w [[Pasym|Pasymiu]], pomagał Błękitnym Pasym w awansie do IV ligi.
 
  
=Bibliografia=
+
Kolejny zagraniczny epizod wiąże się z Finlandią. Jesienią 1997 roku zagrał w I-ligowym Tampereen Pallo-Veikot (najlepszy strzelec - 11 bramek). Rok później występował w belgijskim Royal Racing Club Tournaisien. Tam doznał poważnej kontuzji. Po jej wyleczeniu już w Polsce reprezentował następujące kluby: Błękitni Orneta, Pogoń Lwówek, Warta Poznań, MKS Mława, GKS Katowice oraz Czarni Żagań i tam zakończył karierę.  
*[[http://pl.wikipedia.org/wiki/Daniel_Dylu%C5%9B wikipedia.orgg]]
 
*[[http://www.90minut.pl/kariera.php?id=402 90minut.pl]]
 
*[[http://www.miedzlegnica.eu/index.php/news/dylu-mied-zawsze-bdzie-w-moim-sercu/ miedzlegnica.eu]]
 
*[[http://www.olsztyn.sport.pl/sport-olsztyn/1,130869,14914592,W_obu_klubach_gral_Daniel_Dylus__Historia_rywala_OKS.html olsztyn.sport.pl]]
 
*[[http://www.wikiliga.pl/liga/index.php?title=Daniel_Dylu%C5%9B wikiliga.pl]]
 
*[[http://blekitniorneta.futbolowo.pl/?p=91&s=96 futbolowo.pl]]
 
  
[[Kategoria:Sport|Dyluś, Daniel]][[Kategoria:Zawodnicy|Dyluś, Daniel]]
+
Zajął się szkoleniem. Pracował w klubie [[OKS Stomil Olsztyn|OKS 1945 Olsztyn]], [[OKS Sokół Ostróda|Sokole Ostróda]], następnie przez dwa lata był wychowawcą klasy sportowej w [[Publiczne Gimnazjum w Pasymiu|gimnazjum]]  w [[Pasym|Pasymiu]], pomagał Błękitnym Pasym w awansie do IV ligi.
 +
 
 +
==Bibliografia==
 +
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Daniel_Dylu%C5%9B wikipedia.org] [19.12.2014]<br/>
 +
[http://www.90minut.pl/kariera.php?id=402 90minut.pl][19.12.2014]<br/>
 +
[http://www.miedzlegnica.eu/index.php/news/dylu-mied-zawsze-bdzie-w-moim-sercu/ miedzlegnica.eu] [19.12.2014]<br/>
 +
[http://www.olsztyn.sport.pl/sport-olsztyn/1,130869,14914592,W_obu_klubach_gral_Daniel_Dylus__Historia_rywala_OKS.html olsztyn.sport.pl] [19.12.2014]<br/>
 +
[http://www.wikiliga.pl/liga/index.php?title=Daniel_Dylu%C5%9B wikiliga.pl] [19.12.2014]<br/>
 +
[http://blekitniorneta.futbolowo.pl/?p=91&s=96 futbolowo.pl] [19.12.2014]<br/>
 +
 
 +
[[Kategoria:Sport|Dyluś, Daniel]][[Kategoria:Zawodnicy|Dyluś, Daniel]][[Kategoria:Ostróda|Dyluś, Daniel]][[Kategoria:Olsztyn|Dyluś, Daniel]]
 +
[[Kategoria:Szczytno|Dyluś, Daniel]][[Kategoria:Iława|Dyluś, Daniel]][[Kategoria:Pasym (gmina miejsko-wiejska)|Dyluś, Daniel]][[Kategoria:Ludzie oświaty]][[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Dyluś, Daniel]]
 +
[[Kategoria:1990-|Dyluś, Daniel]]

Aktualna wersja na dzień 07:34, 30 mar 2018

Daniel Dyluś

Imię i nazwisko Daniel Dyluś
Data i miejsce urodzenia 3 grudnia 1964 r. w Nysie
Dyscyplina piłka nożna
Największy sukces zdobywca Pucharu Polski

Daniel Dyluś (ur. 3 grudnia 1964 r. w Nysie) – piłkarz, czołowy zawodnik ekstraklasy, znakomity strzelec.

Przebieg kariery sportowej

Treningi rozpoczął w Stali Nysa, ale jego kariera piłkarska dojrzewała na Warmii i Mazurach. Zadebiutował w Gwardii Szczytno. W 1987 roku, po dobrym sezonie, przeszedł do Zagłębia Lubin. Jeszcze w tym samym roku otrzymał szansę gry w polskiej ekstraklasie. Wystąpił w 27 spotkaniach, strzelając pięć bramek. Mimo pozytywnych opinii wiosną 1989 roku został wypożyczony na jeden sezon do Miedzi Legnica. Tam udowodnił, że przekazanie go zespołu II ligi było poważnym błędem, bowiem w sezonie 1991/1992 zdobył z Miedzią Puchar Polski. Został też najskuteczniejszym zawodnikiem rozgrywek ligowych, zdobywając 19 bramek. Wrócił do Zagłębia Lubin, gdzie potwierdził umiejętności, strzelając 15 bramek.

W roku 1993 przyjął ofertę Sokoła Pniewy i tam spędził kolejne półtora sezonu. W 1996 roku wyjechał do Francji. W klubie Valenciennes FC w sezonie 1996/1997 został najlepszym strzelcem zespołu z 7 bramkami. Po powrocie grał w Jezioraku Iława, z którego w 1996 roku przeniósł się do Stomilu Olsztyn. W sezonie 1996/1997 okazał się podporą olsztyńskiej "jedenastki"(zdobył 6 bramek). Bramka zdobyta w wygranym meczu z Widzewem Łódź strzałem z 40 metrów kandydowała do miana najpiękniejszej w sezonie.

Kolejny zagraniczny epizod wiąże się z Finlandią. Jesienią 1997 roku zagrał w I-ligowym Tampereen Pallo-Veikot (najlepszy strzelec - 11 bramek). Rok później występował w belgijskim Royal Racing Club Tournaisien. Tam doznał poważnej kontuzji. Po jej wyleczeniu już w Polsce reprezentował następujące kluby: Błękitni Orneta, Pogoń Lwówek, Warta Poznań, MKS Mława, GKS Katowice oraz Czarni Żagań i tam zakończył karierę.

Zajął się szkoleniem. Pracował w klubie OKS 1945 Olsztyn, Sokole Ostróda, następnie przez dwa lata był wychowawcą klasy sportowej w gimnazjum w Pasymiu, pomagał Błękitnym Pasym w awansie do IV ligi.

Bibliografia

wikipedia.org [19.12.2014]
90minut.pl[19.12.2014]
miedzlegnica.eu [19.12.2014]
olsztyn.sport.pl [19.12.2014]
wikiliga.pl [19.12.2014]
futbolowo.pl [19.12.2014]