Zbigniew Lubiejewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
 
  |nazwa                  = Zbigniew Lubiejewski
 
  |nazwa                  = Zbigniew Lubiejewski
 
  |grafika                = Zbigniew Lubiejewski.jpeg
 
  |grafika                = Zbigniew Lubiejewski.jpeg
  |podpis grafiki          =  
+
  |podpis grafiki          = Fot. Beata Szymańska. Źródło: [http://olsztyn.wm.pl/150295,Odchudzanie-nie-boli.html#axzz3ULnIcIF7 www.olsztyn.wm.pl]
 
  |Imię i Nazwisko        = Zbigniew Lubiejewski
 
  |Imię i Nazwisko        = Zbigniew Lubiejewski
 
  |Data i miejsce urodzenia = 6 listopada 1949 r., Bartoszyce
 
  |Data i miejsce urodzenia = 6 listopada 1949 r., Bartoszyce
 
|Data śmierci =
 
|Data śmierci =
  |Dyscyplina              = Siatkówka
+
  |Dyscyplina              = siatkówka
  |Największy sukces        = Złoty medalista olimpijski z Montrealu (1976 r.)
+
  |Największy sukces        = złoty medalista olimpijski z Montrealu (1976 r.)
 
}}
 
}}
 
'''Zbigniew Lubiejewski''' (ur. 6 listopada 1949 r. w [[Bartoszyce|Bartoszycach]]) – siatkarz, złoty medalista olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 r., członek drużyny Huberta Wagnera.
 
'''Zbigniew Lubiejewski''' (ur. 6 listopada 1949 r. w [[Bartoszyce|Bartoszycach]]) – siatkarz, złoty medalista olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 r., członek drużyny Huberta Wagnera.
Linia 16: Linia 16:
 
Do reprezentacji Polski trafił w 1972 r. i w ciągu pięciu lat rozegrał 77 oficjalnych spotkań międzypaństwowych. Oprócz olimpijskiego złota zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1975 r. Sportową karierę w kraju związał z [[KS AZS UWM Olsztyn|AZS-em Olsztyn]], z którym osiągał sukcesy w Polsce i w Europie. Trafił pod skrzydła znakomitego trenera [[Leszek Dorosz|Leszka Dorosza]], który wykorzystał jego predyspozycje, przede wszystkim nieprzeciętną siłę i dynamikę.  
 
Do reprezentacji Polski trafił w 1972 r. i w ciągu pięciu lat rozegrał 77 oficjalnych spotkań międzypaństwowych. Oprócz olimpijskiego złota zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1975 r. Sportową karierę w kraju związał z [[KS AZS UWM Olsztyn|AZS-em Olsztyn]], z którym osiągał sukcesy w Polsce i w Europie. Trafił pod skrzydła znakomitego trenera [[Leszek Dorosz|Leszka Dorosza]], który wykorzystał jego predyspozycje, przede wszystkim nieprzeciętną siłę i dynamikę.  
  
Dorobek klubowy Lubiejewskiego jest imponujący. W czasie gry w akademickim klubie z Olsztyna trzykrotnie zdobył z nim  mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978), cztery razy wicemistrzostwo (1972, 1974, 1977, 1980) i dwa razy trzecie miejsce (1971 i 1975). W latach 1970–1972 trzykrotnie wywalczył z zespołem AZS-u Puchar Polski. W 1978 roku był finalistą turnieju Pucharu Europy Zdobywców Pucharów, gdzie AZS Olsztyn zajął drugą pozycję.  
+
Jego dorobek klubowy jest imponujący. W czasie gry w akademickim klubie z Olsztyna trzykrotnie zdobył z nim  mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978), cztery razy wicemistrzostwo (1972, 1974, 1977, 1980) i dwa razy trzecie miejsce (1971 i 1975). W latach 1970–1972 trzykrotnie wywalczył z zespołem AZS-u Puchar Polski. W 1978 roku był finalistą turnieju Pucharu Europy Zdobywców Pucharów, gdzie AZS Olsztyn zajął drugą pozycję.  
 
Karierę zakończył w belgijskim klubie Antonius Herentals, gdzie pełnił rolę zawodnika oraz trenera.  
 
Karierę zakończył w belgijskim klubie Antonius Herentals, gdzie pełnił rolę zawodnika oraz trenera.  
  
Linia 28: Linia 28:
 
*trzykrotny zwycięzca Pucharu Polski (1970–1972) w barwach AZS Olsztyn
 
*trzykrotny zwycięzca Pucharu Polski (1970–1972) w barwach AZS Olsztyn
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
Duński Witold, ''Od Paryża do Sydney 2000. Polscy medaliści olimpijscy i paraolimpijscy: encyklopedia ilustrowana'', Warszawa 2000.<br/>
+
*Duński Witold, ''Od Paryża do Sydney 2000. Polscy medaliści olimpijscy i paraolimpijscy: encyklopedia ilustrowana'', Warszawa 2000.<br/>
Głuszek Zygmunt, ''Leksykon polskich olimpijczyków 1924-1998'', Warszawa 1999.<br/>
+
*Głuszek Zygmunt, ''Leksykon polskich olimpijczyków 1924-1998'', Warszawa 1999.<br/>
Mecner Krzysztof, ''80 lat siatkówki: od "przebijanki" do ligi światowej'', Olsztyn 2001.<br/>  
+
*Mecner Krzysztof, ''80 lat siatkówki: od "przebijanki" do ligi światowej'', Olsztyn 2001.<br/>  
Pawlak Anna, ''Olimpijczycy – polscy sportowcy w latach 1924–1998'', Kraków 2000.<br/>
+
*Pawlak Anna, ''Olimpijczycy – polscy sportowcy w latach 1924–1998'', Kraków 2000.<br/>
  
[[Kategoria: Sport]][[Kategoria: Mistrzowie]][[Kategoria: Olimpijczycy]] [[Kategoria: Zawodnicy]]
+
[[Kategoria: Sport]][[Kategoria: Mistrzowie sportu|Lubiejewski, Zbigniew]][[Kategoria: Olimpijczycy|Lubiejewski, Zbigniew]] [[Kategoria: Zawodnicy|Lubiejewski, Zbigniew]][[Kategoria: Działacze sportowi|Lubiejewski, Zbigniew]][[Kategoria: Olsztyn|Lubiejewski, Zbigniew]] [[Kategoria: 1945-1989|Lubiejewski, Zbigniew]] [[Kategoria:1990-|Lubiejewski, Zbigniew]]

Aktualna wersja na dzień 10:29, 14 mar 2015

Zbigniew Lubiejewski

Fot. Beata Szymańska. Źródło: www.olsztyn.wm.pl
Fot. Beata Szymańska. Źródło: www.olsztyn.wm.pl
Imię i nazwisko Zbigniew Lubiejewski
Data i miejsce urodzenia 6 listopada 1949 r., Bartoszyce
Dyscyplina siatkówka
Największy sukces złoty medalista olimpijski z Montrealu (1976 r.)

Zbigniew Lubiejewski (ur. 6 listopada 1949 r. w Bartoszycach) – siatkarz, złoty medalista olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 r., członek drużyny Huberta Wagnera.

Jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Bartoszycach oraz Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, którą ukończył, uzyskując tytuł inż. rolnictwa.

Przebieg kariery sportowej

Do reprezentacji Polski trafił w 1972 r. i w ciągu pięciu lat rozegrał 77 oficjalnych spotkań międzypaństwowych. Oprócz olimpijskiego złota zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1975 r. Sportową karierę w kraju związał z AZS-em Olsztyn, z którym osiągał sukcesy w Polsce i w Europie. Trafił pod skrzydła znakomitego trenera Leszka Dorosza, który wykorzystał jego predyspozycje, przede wszystkim nieprzeciętną siłę i dynamikę.

Jego dorobek klubowy jest imponujący. W czasie gry w akademickim klubie z Olsztyna trzykrotnie zdobył z nim mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978), cztery razy wicemistrzostwo (1972, 1974, 1977, 1980) i dwa razy trzecie miejsce (1971 i 1975). W latach 1970–1972 trzykrotnie wywalczył z zespołem AZS-u Puchar Polski. W 1978 roku był finalistą turnieju Pucharu Europy Zdobywców Pucharów, gdzie AZS Olsztyn zajął drugą pozycję. Karierę zakończył w belgijskim klubie Antonius Herentals, gdzie pełnił rolę zawodnika oraz trenera.

Po powrocie do Polski ciągle pozostaje blisko związany z AZS-em. Jako członek Zarządu Klubu wspiera go wiedzą i doświadczeniem. Uwielbiany przez kibiców, wielokrotnie znajdował się w dziesiątce najlepszych sportowców Warmii i Mazur. Popularyzuje siatkówkę wśród najmłodszych.

Osiągnięcia sportowe

  • złoty medalista olimpijski (Montreal 1976 r.)
  • srebrny medalista Mistrzostw Europy w Belgradzie (1975 r.)
  • trzykrotny mistrz Polski (1973, 1976, 1978 r.) w barwach AZS Olsztyn
  • trzykrotny zwycięzca Pucharu Polski (1970–1972) w barwach AZS Olsztyn

Bibliografia

  • Duński Witold, Od Paryża do Sydney 2000. Polscy medaliści olimpijscy i paraolimpijscy: encyklopedia ilustrowana, Warszawa 2000.
  • Głuszek Zygmunt, Leksykon polskich olimpijczyków 1924-1998, Warszawa 1999.
  • Mecner Krzysztof, 80 lat siatkówki: od "przebijanki" do ligi światowej, Olsztyn 2001.
  • Pawlak Anna, Olimpijczycy – polscy sportowcy w latach 1924–1998, Kraków 2000.