Albert Heinrich: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Życiorys) |
|||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
Chłosta Jan, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999. | Chłosta Jan, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Heinrich, Albert]][[Kategoria:Ludzie kultury|Heinrich,Albert]] [[Kategoria:Pisarze i poeci|Heinrich, Albert ]] [[Kategoria:Muzycy, kompozytorzy i piosenkarze|Heinrich, Albert]][[Kategoria:1601-1700|Heinrich, Albert]] |
Aktualna wersja na dzień 09:38, 25 sie 2015
| Albert Heinrich | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 lipca 1604 r. Lobenstein |
| Data i miejsce śmierci | 6 października 1651 r. Królewiec |
| Zawód | poeta, kompozytor, organista |
Albert Heinrich (ur. 8 lipca 1604 r. w Lobenstein, zm. 6 października 1651 roku w Królewcu) – poeta, kompozytor, organista.
Życiorys
Albert Heinrich urodził się 8 lipca 1604 roku w Lobenstein – na pograniczu Turyngii i Saksonii. Studiował prawo w Lipsku. Tam nawiązał kontakty z grupą śpiewaków – Thomas-Kantors Hermann Schein. W 1626 roku przeniósł się do Królewca, gdzie zamieszkał. Niestety w czasie drogi do Warszawy, w której towarzyszył kupcom holenderskim, dostał się do niewoli szwedzkiej.
Po wyjściu na wolność zajmował się w Królewcu budową fortyfikacji. Następnie został organistą przy kościele katedralnym. Albert Heinrich podróżował także do Kopenhagi. Tam też skomponował muzykę do wielu pieśni okolicznościowych, zwłaszcza do słów Simona Dacha. W latach 1638–1650 wydał Arie w ośmiu częściach. Ponadto Albert Heinrich napisał pieśń z okazji zawarcia pokoju polsko-szwedzkiego w 1635 roku. Był też kompozytorem wielu pieśni kościelnych.
Odegrał znaczącą rolę w kształtowaniu pieśni barokowej. Albert Heinrich zmarł 6 października 1651 roku w Królewcu.
Bibliografia
Chłosta Jan, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
