Julius Dinder: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Praca) |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = J. Dinder_1.jpg | |grafika = J. Dinder_1.jpg | ||
| − | |opis grafiki = Julius Dinder.<br>Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Julius_Dinder.jpg | + | |opis grafiki = Julius Dinder.<br>Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Julius_Dinder.jpg commons.wikimedia.org] |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 9 marca 1830 r. | |data urodzenia = 9 marca 1830 r. | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|wikicytaty = | |wikicytaty = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }} |
| − | |||
''' Julius Dinder ''' (ur. 9 marca 1830 r. w [[Reszel |Reszlu]], zm. 30 maja 1890 r. w Poznaniu) – duchowny rzymskokatolicki, kanonik warmiński, arcybiskup poznański i gnieźnieński. | ''' Julius Dinder ''' (ur. 9 marca 1830 r. w [[Reszel |Reszlu]], zm. 30 maja 1890 r. w Poznaniu) – duchowny rzymskokatolicki, kanonik warmiński, arcybiskup poznański i gnieźnieński. | ||
| − | + | <br/><br/> | |
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
Pochodził z rodziny niemieckiej. Był synem krawca Józefa i Katarzyny z domu Fox. | Pochodził z rodziny niemieckiej. Był synem krawca Józefa i Katarzyny z domu Fox. | ||
===Szkoła i wykształcenie=== | ===Szkoła i wykształcenie=== | ||
| − | Kształcił się w progimnazjum w Reszlu i gimnazjum w [[Braniewo |Braniewie]], w którym w 1852 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie podjął studia teologiczne w [[Liceum Hosianum w Braniewie |Liceum Hosianum w Braniewie]]. Święcenia kapłańskie przyjął l czerwca 1856 r. we [[Frombork |Fromborku]]. | + | Kształcił się w progimnazjum w [[Reszel|Reszlu]] i gimnazjum w [[Braniewo |Braniewie]], w którym w 1852 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie podjął studia teologiczne w [[Liceum Hosianum w Braniewie |Liceum Hosianum w Braniewie]]. Święcenia kapłańskie przyjął l czerwca 1856 r. we [[Frombork |Fromborku]]. |
| + | |||
| + | ===Działalność=== | ||
| + | Po przyjęciu święceń pracował w parafiach polskich na [[Warmia|Warmii]] – dziewięć lat jako wikariusz w [[Biskupiec |Biskupcu]], a następnie jako proboszcz w [[Gryźliny (gmina Stawiguda)|Gryźlinach]] (1865 r.). Pracował również jako katecheta w gimnazjum w [[Olsztynek|Olsztynku]]. | ||
| − | + | W 1868 r. został proboszczem w [[Królewiec |Królewcu]], mianowano go także kapelanem wojskowym i dziekanem sambijskim. W 1883 r. został honorowym kanonikiem warmińskim. Mając poparcie władz pruskich, został w 1886 r. arcybiskupem poznańskim i gnieźnieńskim, co spowodowało oburzenie społeczeństwa polskiego. | |
| − | |||
| − | + | Dinder uważał się za Niemca, znał jednak język polski i wygłaszał w nim kazania. Powoływał Polaków do administracji kościelnej, bronił praw Kościoła, którego oddziaływanie w okresie kulturkampfu było ograniczane, ale wprowadził w archidiecezji nauczanie religii do szkół w języku niemieckim nawet w trzech niższych klasach gimnazjum. | |
| − | Dinder uważał się za Niemca, znał jednak język polski i wygłaszał w nim kazania. Powoływał Polaków do administracji kościelnej, bronił praw Kościoła, którego oddziaływanie w okresie kulturkampfu było ograniczane, ale wprowadził w archidiecezji nauczanie religii do szkół w języku niemieckim nawet w trzech niższych klasach gimnazjum | ||
| + | Po wielu staraniach otworzył seminaria duchowne w Gnieźnie (1888 r.) i w Poznaniu (1889 r.) oraz alumnat w Trzemesznie; wyjednał zezwolenie u władz pruskich na powrót do archidiecezji zakonów żeńskich, dbał o budowę kościołów i konserwację zabytków sztuki sakralnej, ożywił działalność bractw kościelnych. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | *Bernadeta Kruszyk, ''Juliusz Dinder'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://www.archidiecezja.pl/historia_archidiecezji/poczet_arcybiskupow/juliusz_dinder_.html www.archidiecezja.pl], [14.01.2015] | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | + | Chłosta Jan, ''Biografie Niemców z Prus Wschodnich : leksykon'', Olsztyn 2010, Studio Poligrafii Komputerowej "SQL", s. 42-44.<br/> | |
| − | + | Chłosta Jan, ''Słownik Warmii : (historyczno-geograficzny)'', Olsztyn 2003, s. 73.<br/> | |
| − | + | Nitecki Piotr, ''Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999 : słownik biograficzny'', Warszawa 2000, s. 75-76.<br/> | |
| − | + | Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku)'', Warszawa 1983, s. 86.<br/> | |
| + | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Dinder, Julius]] |
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Dinder, Julius]] | [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Dinder, Julius]] | ||
[[Kategoria: Powiat kętrzyński|Dinder, Julius]] | [[Kategoria: Powiat kętrzyński|Dinder, Julius]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:13, 17 mar 2015
| Julius Dinder | |
| | |
 Julius Dinder.
Źródło: commons.wikimedia.org | |
| Data i miejsce urodzenia | 9 marca 1830 r. Reszel |
| Data i miejsce śmierci | 30 maja 1890 r. Poznań |
Julius Dinder (ur. 9 marca 1830 r. w Reszlu, zm. 30 maja 1890 r. w Poznaniu) – duchowny rzymskokatolicki, kanonik warmiński, arcybiskup poznański i gnieźnieński.
Życiorys
Pochodził z rodziny niemieckiej. Był synem krawca Józefa i Katarzyny z domu Fox.
Szkoła i wykształcenie
Kształcił się w progimnazjum w Reszlu i gimnazjum w Braniewie, w którym w 1852 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie podjął studia teologiczne w Liceum Hosianum w Braniewie. Święcenia kapłańskie przyjął l czerwca 1856 r. we Fromborku.
Działalność
Po przyjęciu święceń pracował w parafiach polskich na Warmii – dziewięć lat jako wikariusz w Biskupcu, a następnie jako proboszcz w Gryźlinach (1865 r.). Pracował również jako katecheta w gimnazjum w Olsztynku.
W 1868 r. został proboszczem w Królewcu, mianowano go także kapelanem wojskowym i dziekanem sambijskim. W 1883 r. został honorowym kanonikiem warmińskim. Mając poparcie władz pruskich, został w 1886 r. arcybiskupem poznańskim i gnieźnieńskim, co spowodowało oburzenie społeczeństwa polskiego.
Dinder uważał się za Niemca, znał jednak język polski i wygłaszał w nim kazania. Powoływał Polaków do administracji kościelnej, bronił praw Kościoła, którego oddziaływanie w okresie kulturkampfu było ograniczane, ale wprowadził w archidiecezji nauczanie religii do szkół w języku niemieckim nawet w trzech niższych klasach gimnazjum.
Po wielu staraniach otworzył seminaria duchowne w Gnieźnie (1888 r.) i w Poznaniu (1889 r.) oraz alumnat w Trzemesznie; wyjednał zezwolenie u władz pruskich na powrót do archidiecezji zakonów żeńskich, dbał o budowę kościołów i konserwację zabytków sztuki sakralnej, ożywił działalność bractw kościelnych.
Zobacz też
- Bernadeta Kruszyk, Juliusz Dinder, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.archidiecezja.pl, [14.01.2015]
Bibliografia
Chłosta Jan, Biografie Niemców z Prus Wschodnich : leksykon, Olsztyn 2010, Studio Poligrafii Komputerowej "SQL", s. 42-44.
Chłosta Jan, Słownik Warmii : (historyczno-geograficzny), Olsztyn 2003, s. 73.
Nitecki Piotr, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999 : słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 75-76.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983, s. 86.
