Otto Nicolai: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (MagdaS przeniósł stronę Otto Karl Ehrenfried Nicolai do Otto Nicolai)
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Muzycy, kompozytorzy i piosenkarze" na "[[Kategoria:Ludzie kultury]] [[Kategoria:Muzycy, kompozytorzy i piosenkarze")
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 23: Linia 23:
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
==Życiorys ==  
 
==Życiorys ==  
Otto Karl Ehrenfried Nicolai urodził się jako syn muzyka. Ojciec odegrał ważną rolę w początkowej edukacji syna. Nicolai uczył się w Collegium Fridericianum. Potem został wędrownym pianistą. Oficerowie garnizonu w Stargardzie na Pomorzu zaopiekowali się zdolnym muzykiem. Dzięki nim chłopiec wyjechał do Berlina. Tam opiekował się nim przyjaciel Goethego, Karl Friedrich Zelter. Zapewnił Nicolaiowi miejsce w Królewskim Instytucie Muzyki Kościelnej. Nauczycielami jego byli: Emil Fischer, Ludwik Berger, Bernhard Klein. Po skończeniu tej uczelni został organistą przy kaplicy poselstwa Prus w Rzymie. Przeniósł się do Wiednia i tam w 1842 roku założył własną orkiestrę Wiener Philharmoniker.  
+
Otto Karl Ehrenfried Nicolai urodził się jako syn muzyka; ojciec odegrał ważną rolę w początkowej edukacji syna.  
 +
 
 +
Nicolai uczył się w Collegium Fridericianum. Potem został wędrownym pianistą. Oficerowie garnizonu w Stargardzie na Pomorzu zaopiekowali się zdolnym muzykiem. Dzięki nim chłopiec wyjechał do Berlina, gdzie zaopiekował się nim przyjaciel Goethego, Karl Friedrich Zelter. Zapewnił Nicolaiowi miejsce w Królewskim Instytucie Muzyki Kościelnej. W berlińskim instytucie nauczycielami Nicolaia byli: Emil Fischer, Ludwik Berger, Bernhard Klein. Po skończeniu tej uczelni został organistą przy kaplicy poselstwa Prus w Rzymie. Przeniósł się do Wiednia i tam w 1842 roku założył własną orkiestrę Wiener Philharmoniker.  
  
 
Trzy lata później został w Berlinie dyrektorem Opery Królewskiej. W 1844 roku odbył podróż po Europie. Został zaproszony do Królewca na uroczystość 300-lecia założenia [[Uniwersytet Albertyna|Albertyny]]. Tam wspólnie z orkiestrą wykonał utwór muzyczny do słów Lutra ''Ein` feste Burg ist unser Gott''. Zmarł 31 maja 1849 roku w Berlinie.  
 
Trzy lata później został w Berlinie dyrektorem Opery Królewskiej. W 1844 roku odbył podróż po Europie. Został zaproszony do Królewca na uroczystość 300-lecia założenia [[Uniwersytet Albertyna|Albertyny]]. Tam wspólnie z orkiestrą wykonał utwór muzyczny do słów Lutra ''Ein` feste Burg ist unser Gott''. Zmarł 31 maja 1849 roku w Berlinie.  
Linia 32: Linia 34:
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Osoba|Nicolai, Otto]] [[Kategoria: 1801-1918|Nicolai, Otto]] [[Kategoria: Kompozytorzy i piosenkarze|Nicolai, Otto]]
+
[[Kategoria:Osoby|Nicolai, Otto]] [[Kategoria: 1801-1918|Nicolai, Otto]] [[Kategoria:Ludzie kultury]] [[Kategoria:Muzycy, kompozytorzy i piosenkarze|Nicolai, Otto]]

Aktualna wersja na dzień 09:19, 26 mar 2015

Otto Karl Ehrenfried Nicolai

Data i miejsce urodzenia 9 czerwca 1810 roku
Królewiec
Data i miejsce śmierci 31 maja 1849 roku
Berlin
Zawód kompozytor

Otto Karl Ehrenfried Nicolai (ur. 9 czerwca 1810 roku w Królewcu, zm. 31 maja 1849 roku w Berlinie) – kompozytor.

Życiorys

Otto Karl Ehrenfried Nicolai urodził się jako syn muzyka; ojciec odegrał ważną rolę w początkowej edukacji syna.

Nicolai uczył się w Collegium Fridericianum. Potem został wędrownym pianistą. Oficerowie garnizonu w Stargardzie na Pomorzu zaopiekowali się zdolnym muzykiem. Dzięki nim chłopiec wyjechał do Berlina, gdzie zaopiekował się nim przyjaciel Goethego, Karl Friedrich Zelter. Zapewnił Nicolaiowi miejsce w Królewskim Instytucie Muzyki Kościelnej. W berlińskim instytucie nauczycielami Nicolaia byli: Emil Fischer, Ludwik Berger, Bernhard Klein. Po skończeniu tej uczelni został organistą przy kaplicy poselstwa Prus w Rzymie. Przeniósł się do Wiednia i tam w 1842 roku założył własną orkiestrę Wiener Philharmoniker.

Trzy lata później został w Berlinie dyrektorem Opery Królewskiej. W 1844 roku odbył podróż po Europie. Został zaproszony do Królewca na uroczystość 300-lecia założenia Albertyny. Tam wspólnie z orkiestrą wykonał utwór muzyczny do słów Lutra Ein` feste Burg ist unser Gott. Zmarł 31 maja 1849 roku w Berlinie.

Bibliografia

Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.