Zenon Licznerski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Osiągnięcia sportowe)
 
Linia 26: Linia 26:
 
'''Puchar Europy'''
 
'''Puchar Europy'''
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce Turyn (1979) i Zagrzeb (1981)
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce Turyn (1979) i Zagrzeb (1981)
'''mistrzostwa Europy'''
+
'''Mistrzostwa Europy'''
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce (1978)
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce (1978)
'''halowe mistrzostwa Europy'''
+
'''Halowe mistrzostwa Europy'''
 
*60 metrów: 3 miejsce Katowice (1975)
 
*60 metrów: 3 miejsce Katowice (1975)
'''igrzyska olimpijskie'''
+
'''Igrzyska olimpijskie'''
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 4 miejsce Montreal (1976)
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 4 miejsce Montreal (1976)
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 2 miejsce Moskwa (1980)
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 2 miejsce Moskwa (1980)
Linia 38: Linia 38:
 
*100 m – 10.22 (25 czerwca 1976 Bydgoszcz)
 
*100 m – 10.22 (25 czerwca 1976 Bydgoszcz)
 
*200 m – 20.63 (19 czerwca 1978 Warszawa)
 
*200 m – 20.63 (19 czerwca 1978 Warszawa)
 +
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
 
[http://www.olimpijski.pl/pl/bio/1297,licznerski-zenon.html olimpijski.pl][18.12.2014]<br/>
 
[http://www.olimpijski.pl/pl/bio/1297,licznerski-zenon.html olimpijski.pl][18.12.2014]<br/>

Aktualna wersja na dzień 13:38, 12 lut 2015

Zenon Licznerski

Imię i nazwisko Zenon Licznerski
Data i miejsce urodzenia 27 listopada 1954 r.
Elbląg
Dyscyplina lekkoatletyka
Największy sukces srebrny medal olimpijski

Zenon Licznerski (ur. 27 listopada 1954 roku w Elblągu) – czołowy sprinter lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, członek srebrnej sztafety z Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980).

Przebieg kariery sportowej

Jest absolwentem Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej Zakładów Mechanicznych "Zamech" w Elblągu. Jest podoficerem Wojska Polskiego.

Jako lekkoatleta – sprinter reprezentował barwy następujących klubów: Startu Elbląg (1969–1972), Lechii Gdańsk (1972–1974), Górnika Zabrze (1975–1976) i Legii Warszawa (1977–1987). Jest wychowankiem trenera Bogdana Dudelewicza (Start) oraz podopiecznym trenerów: Winicjusza Nowosielskiego, Sławomira Nowosielskiego, Sławomira Wąsowskiego i Tadeusza Cucha.

Jest 31-krotnym reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych, 15-krotnym rekordzistą kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna), 14-krotnym mistrzem Polski, medalistą olimpijskim, dwukrotnym olimpijczykiem (Montreal 1976 i Moskwa 1980).

Otrzymał tytuł Mistrza Sportu, został odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

Po zakończeniu kariery wrócił do Elbląga, obecnie zajmuje się szkoleniem młodzieży w MKS Truso.

Osiągnięcia sportowe

Puchar Świata

  • sztafeta 4 razy 100 m: 3 miejsce Montreal (1979) i 1 miejsce Rzym (1981)

Puchar Europy

  • sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce Turyn (1979) i Zagrzeb (1981)

Mistrzostwa Europy

  • sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce (1978)

Halowe mistrzostwa Europy

  • 60 metrów: 3 miejsce Katowice (1975)

Igrzyska olimpijskie

  • sztafeta 4 razy 100 m: 4 miejsce Montreal (1976)
  • sztafeta 4 razy 100 m: 2 miejsce Moskwa (1980)
  • 14-krotny mistrz Polski: 100 m (1976, 1977), 200 m (1976, 1977), 4 x 100 m (1976–1981, 1983–1985, 1987)
  • 15-krotny rekordzista kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna)

Rekordy życiowe

  • 100 m – 10.22 (25 czerwca 1976 Bydgoszcz)
  • 200 m – 20.63 (19 czerwca 1978 Warszawa)

Bibliografia

olimpijski.pl[18.12.2014]
wikipedia.org[18.12.2014]
zambrowiacy.pl[18.12.2014]
konfeks-legnica.com[18.12.2014]
raciborz.com.pl[18.12.2014]