Kazimierz Czarnocki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
Linia 2: Linia 2:
 
  |nazwa                  = Kazimierz Czarnocki
 
  |nazwa                  = Kazimierz Czarnocki
 
  |grafika                = Kazimierz Czarnocki.jpg
 
  |grafika                = Kazimierz Czarnocki.jpg
  |podpis grafiki          = źródło: mosir.elblag.eu
+
  |podpis grafiki          = Kazimierz Czarnocki<br>Źródło: [http://mosir.elblag.eu/ www.mosir.elblag.eu]
 
  |Imię i Nazwisko        = Kazimierz Czarnocki
 
  |Imię i Nazwisko        = Kazimierz Czarnocki
 
  |Data i miejsce urodzenia = 1912 r., Brześć
 
  |Data i miejsce urodzenia = 1912 r., Brześć

Aktualna wersja na dzień 13:50, 15 lut 2015

Kazimierz Czarnocki

Kazimierz CzarnockiŹródło: www.mosir.elblag.eu
Kazimierz Czarnocki
Źródło: www.mosir.elblag.eu
Imię i nazwisko Kazimierz Czarnocki
Data i miejsce urodzenia 1912 r., Brześć
Data śmierci 6 grudnia 1981 r., Elbląg
Dyscyplina działacz sportowy
Największy sukces prezes Orła Elbląg

Kazimierz Czarnocki (ur. w 1912 roku w Brześciu, zm. 6 grudnia 1981 roku w Elblągu) – zasłużony dla Elbląga promotor łyżwiarstwa szybkiego, pierwszy prezes Orła Elbląg.

Działalność

W 1931 roku ukończył gimnazjum w Brześciu, po czym rozpoczął studia w Warszawie w Szkole Głównej Handlowej. Jego prawdziwą pasją stało się jednak dziennikarstwo. Po studiach wrócił do rodzinnego miasta i będąc dyrektorem lokalnej ekspozytury Ligi Morskiej i Kolonialnej, przyjął propozycję korespondenta Polskiej Agencji Telegraficznej. Jednocześnie był redaktorem naczelnym tygodnika "Polesie". Po wojnie, w 1951 roku trafił do Elbląga. Najpierw współpracował z "Kurierem Codziennym", a następnie został szefem oddziału "Dziennika Bałtyckiego", najpoczytniejszej gazety na wybrzeżu.

Sportem zainteresował się w dzieciństwie, a będąc na studiach, wyczynowo uprawiał lekkoatletykę (bieg na 110 m przez plotki), był nawet kandydatem do reprezentacji na Igrzyska Olimpijskie w Berlinie w 1936 roku. Sportowa żyłka pozostała. W Elblągu został prezesem klubu Włókniarz (1952) i zakładał w nim sekcję łyżwiarstwa szybkiego. Klub zmienił nazwę na Orzeł (1957), i tak jest do dziś.

Wychował kilka generacji doskonałych działaczy, trenerów i zawodników, którzy osiągali nie tylko znakomite wyniki sportowe. Cechowało ich przywiązanie do klubu i przestrzeganie zasad fair play.

W 1964 roku otrzymał propozycję objęcia funkcji prezesa Polskiego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego.

Odznaczenia i wyróżnienia

Wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta, złotym medalem dla "Zasłużonego działacza kultury fizycznej" i Medalem Stulecia Sportu Polskiego.

Bibliografia

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Olsztynie [18.12.2014]
KS Orzeł, historia klubu [18.12.2014]