Agnieszka Drabińska

Agnieszka (Agnes) Drabińska
Agnieszka (Agnes) Drabińska. Reprodukcja zdjęcia z wystawy o warmińskich męczennikach – Krzysztof Kozłowski
Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1922 r. Wójtowo
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 1945 r. Wójtowo
Przyczyna śmierci	śmierć męczeńska
Miejsce spoczynku	Wójtowo

Agnieszka (Agnes) Drabińska (ur. 2 lutego 1922 r. w Wójtowie, zm. 23 stycznia 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.

Życiorys

Agnieszka (Agnes) Drabińska urodziła się w Wójtowie, w parafii Klebark Wielki. Na pewno wpływ na jej duchowość miał ks. Jan Paweł Chmielewski.

Po zakończeniu nauki w szkole podstawowej pozostała w domu i pomagała rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa. Wiele obowiązków spadło na nią po śmierci jej ojca oraz powołaniu brata Franciszka do służby wojskowej.

Na jej bogate życie duchowe i religijność miało znaczny wpływ wychowanie przez rodziców, którzy przekazali jej mocną i żywą wiarę oraz przywiązanie do przykazań Bożych jako fundamentu codziennego życia. Wspominając ją, jeden z kolegów stwierdził, iż Agnieszka nie wyróżniała się spośród innych, uczęszczała na msze św., była życzliwa, dobra i uczynna. Zawsze widział ją przy wiejskiej kaplicy podczas nabożeństw majowych.

Śmierć męczeńska

Zanim do wioski przybyła Armia Czerwona, ludzie wiedzieli, jak bezwzględnie zachowują się Rosjanie na zdobytych terenach, szczególnie wobec dziewcząt i kobiet. Lęk wzmógł się, gdy żołnierze radzieccy po wkroczeniu do Wójtowa zastrzelili kilku starców. Agnieszka wraz z matką udała się wówczas do najbliższej sąsiadki Józefiny Brosch. Gdy się wydawało, że wojsko opuściło wioskę, Agnieszka pobiegła do domu po ciepłą odzież. Chciała też nakarmić zwierzęta w oborze. Kiedy była w domu, pojawili się żołnierze radzieccy, którzy usiłowali ją zgwałcić. Agnieszka próbowała uciec, broniła się.

Matka znalazła nieżywą córkę przed domem – miała przebitą sztyletem klatkę piersiową. Agnieszkę (bez trumny, owiniętą w prześcieradło) pochowano w Wójtowie, w ogrodzie rodziny Jagalskich. Jej grób zachował się do dziś. Mieszkańcy Wójtowa uważają ją za męczennicę w obronie czystości i kobiecej godności.

Bibliografia

B. Schwark, Ihr Name lebt. Ermländische Priester in Leben, Leid und Tod, Osnabrück 1958.
Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts, t. 1–2, (red.) H. Moll, Paderborn 1999.
A. Kopiczko, Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1821–1945, cz. 1, Studium prozopograficzne, Olsztyn 2004.
Męczennicy Kościoła warmińskiego XX wieku, (red.) J. Guzowski, Olsztyn 2004.
Pochowana w prześcieradle, "Gość Niedzielny. Posłaniec Warmiński", nr 5/2012, 5 lutego 2012.