Witold Giedgowd: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Galeria zdjęć) |
(→Bibliografia) |
||
Linia 35: | Linia 35: | ||
*10-bój – 5379.70 | *10-bój – 5379.70 | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
− | Janusz Porycki, ''Stadion Leśny'' | + | Janusz Porycki, ''Stadion Leśny 1920–2005'', Olsztyn 2005. |
+ | |||
==Galeria zdjęć== | ==Galeria zdjęć== | ||
Aktualna wersja na dzień 18:21, 12 lut 2015
Witold Giedgowd (ur.19 sierpnia 1909 r. w Wilnie, zm. 23 kwietnia 1954 r. w Warszawie) – sportowiec, oficer zawodowy w stopniu majora, dyplomowany nauczyciel.
Przebieg kariery sportowej
Był absolwentem Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Wilnie, Seminarium Nauczycielskiego w Świsłoczy (woj białostockie 1926–1931), Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowie–Komorowo (1931–1934) Od 15 sierpnia 1934 r. służył w 5 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. W 1928 r. został przyjęty do KS Polonia Warszawa do sekcji lekkoatletycznej. Był rekordzistą Polski w skoku wzwyż. W czasie II wojny po klęsce wrześniowej został internowany, a po ucieczce prowadził działalność konspiracyjną w AK. W styczniu 1945 r. został zmobilizowany do II Armii Wojska Polskiego.
Jesienią 1954 powrócił do Warszawy i został powołany na stanowisko szefa wychowania fizycznego w Oficerskiej Szkole Broni Pancernej w Modlinie. Od czerwca 1946 r. przez dwa lata był dyrektorem Wojewódzkiego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Olsztynie. W tym czasie działał bardzo intensywnie na rzecz rozwoju sportu na Warmii i Mazurach. Organizował pierwszy po wojnie Ośrodek Przygotowań Olimpijskich. W tym okresie na Stadionie Leśnym w Olsztynie odbywało się wiele imprez sportowych z udziałem najwybitniejszych zawodników (Walasiewiczówka, Zatopek). W czerwcu 1948 r. został przeniesiony do Warszawy na stanowisko Naczelnika Wychowania Fizycznego w GKKF. Od stycznia 1949 r. był dyrektorrm Urzędu Kultury Fizycznej w Warszawie, a od grudnia 1950 r. przewodniczącym Komitetu Kultury Fizycznej w Warszawie. Po rezygnacji ze stanowiska w 1952 r. działał jako trener i sędzia w PZLA. Przynależność klubowa
- 1926 – Strzelec Grodno
- 1929 ZS Słonim
- 1928, 1930-36 Polonia Warszawa
Osiągnięcia sportowe
- 6-krotny brązowy medalista mistrzostw Polski
- 400 metrów przez płotki (1931, 1932)
- 300 metrów z przeszkodami – 1928
- skok wzwyż – 1932
- trójskok – 1931
- sztafeta 4 razy 400 metrów – 1932
Rekordy życiowe
- 60 metrów – 7.0
- 200 metrów – 23.1
- 400 metrów przez plotki - 60.0
- skok wzwyż – 1.84
- trójskok – 13.22
- 5-bój – 3054.49
- 10-bój – 5379.70
Bibliografia
Janusz Porycki, Stadion Leśny 1920–2005, Olsztyn 2005.