Karl Bessart von Trier: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Karl Bessart von Trier |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = |opis grafiki =...") |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = Karl Bessart von Trier_297b.jpg |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = Karl Bessart von Trier, źródło: Hartknoch M. Christophori, ''Alte- und Neues Preussischer Historien'', Francfurt und Leipzig, MDCLXXXIV (1684). |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 1265 r. | |data urodzenia = 1265 r. | ||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
Jako komtur krajowy Burgundii i Lotaryngii, reprezentował swoje dwa baliwaty na kapitułach generalnych Zakonu. Na wielkiego mistrza Zakonu Najświętszej Marii Panny w Jerozolimie, został wybrany w Malborku (dokąd przeniesiono siedzibę wielkiego mistrza z Wenecji w 1308 r.) w połowie czerwca 1311 r. Przeprowadził gruntowną reformę życia duchownego w Zakonie, który w tym czasie ulegał laicyzacji.<br> | Jako komtur krajowy Burgundii i Lotaryngii, reprezentował swoje dwa baliwaty na kapitułach generalnych Zakonu. Na wielkiego mistrza Zakonu Najświętszej Marii Panny w Jerozolimie, został wybrany w Malborku (dokąd przeniesiono siedzibę wielkiego mistrza z Wenecji w 1308 r.) w połowie czerwca 1311 r. Przeprowadził gruntowną reformę życia duchownego w Zakonie, który w tym czasie ulegał laicyzacji.<br> | ||
W 1317 roku wybuchł bunt przeciwko Karlowi. Spiskowcy, na czele których stali komtur Otto von Lauterberg i wielki szpitalnik Zakonu Fryderyk von Wildenberg doprowadzili do zwołania nadzwyczajnej kapituły generalnej, która złożyła Karla von Trier z urzędu. Wielki mistrz uciekł jednak do Niemiec i schronił się w swoim rodzinnym mieście – Trewirze. Buntowi i grożącemu Zakonowi rozłamowi w jego państwie w Prusach położył w 1318 r. kres papież Jan XXII, który potępił bunt komturów i nakazał zwołać nową kapitułę w Erfurcie. 12 marca 1318 r. Karla von Trier przywrócono do godności wielkiego mistrza. Nie powrócił już jednak nigdy do Malborka, a sprawy wypełniania swojego urzędu wielkomistrzowskiego załatwiał przez współpracowników, przebywających na stałe w Prusach, w tym na zamku w Malborku. | W 1317 roku wybuchł bunt przeciwko Karlowi. Spiskowcy, na czele których stali komtur Otto von Lauterberg i wielki szpitalnik Zakonu Fryderyk von Wildenberg doprowadzili do zwołania nadzwyczajnej kapituły generalnej, która złożyła Karla von Trier z urzędu. Wielki mistrz uciekł jednak do Niemiec i schronił się w swoim rodzinnym mieście – Trewirze. Buntowi i grożącemu Zakonowi rozłamowi w jego państwie w Prusach położył w 1318 r. kres papież Jan XXII, który potępił bunt komturów i nakazał zwołać nową kapitułę w Erfurcie. 12 marca 1318 r. Karla von Trier przywrócono do godności wielkiego mistrza. Nie powrócił już jednak nigdy do Malborka, a sprawy wypełniania swojego urzędu wielkomistrzowskiego załatwiał przez współpracowników, przebywających na stałe w Prusach, w tym na zamku w Malborku. | ||
| − | + | == Bibliografia == | |
| − | [[Kategoria: | + | M. Murinius, ''Kronika Mistrzów Pruskich'', wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989. |
| − | [[Kategoria: Wielcy mistrzowie zakonu krzyżackiego| Trier, Karl Bessart von]] | + | <br/> |
| − | [[Kategoria: 1201-1300| Trier, Karl Bessart von]] | + | [[Kategoria:Osoby|Trier, Karl Bessart von]] |
| − | [[Kategoria: 1301-1400| Trier, Karl Bessart von]] | + | [[Kategoria: Wielcy mistrzowie zakonu krzyżackiego|Trier, Karl Bessart von]] |
| + | [[Kategoria: 1201-1300|Trier, Karl Bessart von]] | ||
| + | [[Kategoria: 1301-1400|Trier, Karl Bessart von]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:03, 17 mar 2015
| Karl Bessart von Trier | |
| | |
 Karl Bessart von Trier, źródło: Hartknoch M. Christophori, Alte- und Neues Preussischer Historien, Francfurt und Leipzig, MDCLXXXIV (1684).
| |
| Data i miejsce urodzenia | 1265 r. Trewir |
| Data i miejsce śmierci | 1324 r. Trewir |
| Miejsce spoczynku | Malbork |
Karl Bessart von Trier [Karol z Trewiru], (ur. 1265 r. w Trewirze, zm. w 1324 r. w Trewirze) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1311–1324.
Życiorys
Jego korzenie rodowe sięgają jednego z rodów patrycjuszowskich w Trewirze. Był najstarszym synem kupca mieszczańskiego z Trewiru Jakuba von Oerena. Przede wszystkim dzięki wysokiemu statusowi społecznemu i zamożności swojej rodziny zdobył gruntowne wykształcenie. Znał wiele języków. Do zakonu krzyżackiego wstąpił wraz z braćmi: Jakubem i Ortolfem około 1288 r. Jego kariera w Zakonie przebiegała bardzo szybko. W 1291 r. został komturem w Beauvoir, w jednym z baliwatów w Szampanii.
Jako komtur krajowy Burgundii i Lotaryngii, reprezentował swoje dwa baliwaty na kapitułach generalnych Zakonu. Na wielkiego mistrza Zakonu Najświętszej Marii Panny w Jerozolimie, został wybrany w Malborku (dokąd przeniesiono siedzibę wielkiego mistrza z Wenecji w 1308 r.) w połowie czerwca 1311 r. Przeprowadził gruntowną reformę życia duchownego w Zakonie, który w tym czasie ulegał laicyzacji.
W 1317 roku wybuchł bunt przeciwko Karlowi. Spiskowcy, na czele których stali komtur Otto von Lauterberg i wielki szpitalnik Zakonu Fryderyk von Wildenberg doprowadzili do zwołania nadzwyczajnej kapituły generalnej, która złożyła Karla von Trier z urzędu. Wielki mistrz uciekł jednak do Niemiec i schronił się w swoim rodzinnym mieście – Trewirze. Buntowi i grożącemu Zakonowi rozłamowi w jego państwie w Prusach położył w 1318 r. kres papież Jan XXII, który potępił bunt komturów i nakazał zwołać nową kapitułę w Erfurcie. 12 marca 1318 r. Karla von Trier przywrócono do godności wielkiego mistrza. Nie powrócił już jednak nigdy do Malborka, a sprawy wypełniania swojego urzędu wielkomistrzowskiego załatwiał przez współpracowników, przebywających na stałe w Prusach, w tym na zamku w Malborku.
Bibliografia
M. Murinius, Kronika Mistrzów Pruskich, wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989.
