Dietrich von Altenburg: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
|||
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
Linia 31: | Linia 31: | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Altenburg, Dietrich von]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Altenburg, Dietrich von]][[Kategoria: Wielcy mistrzowie zakonu krzyżackiego|Altenburg, Dietrich von]] [[Kategoria: 1301-1400|Altenburg, Dietrich von]] |
Aktualna wersja na dzień 20:09, 17 mar 2015
Dietrich von Altenburg (ur. ok. 1299 r. w Altenburgu, zm. ok. 1339 r. w Toruniu) – XVI wielki mistrz zakonu krzyżackiego.
Życiorys
Zanim został obrany wielkim mistrzem, pełnił w zakonie krzyżackim funkcję pierwszego marszałka, a następnie wiceregenta wielkiego mistrza. Jego wybór na najwyższe stanowisko w zakonie odbył się w 1329 roku. Swój urząd sprawował przez 10 lat.
Za czasów Dietricha zakon krzyżacki prowadził walki z Polakami. Do spotkania porozumiewawczego doszło w 1339 roku dzięki interwencji Karola Roberta, króla węgierskiego, oraz Jana, króla czeskiego. Monarchowie spotkali się z Krzyżakami w Wyszehradzie. Strona polska domagała się zwrotu ziemi dobrzańskiej, kujawskiej i Pomorza oraz zapłaty 1000 złotych polskich. Krzyżacy odmówili zwrotu ziem. Rozsądzenie tej sprawy wielki mistrz zakonu krzyżackiego powierzył papieżowi Benedyktowi XII rezydującemu w Awinionie. Rozstrzygnięcie sprawy polsko-krzyżackiej miało nastąpić w Warszawie. Legaci papiescy przysłani do Warszawy orzekli słuszność sprawy polskiej, nakazując Krzyżakom zwrot zagarniętych ziem: pomorskiej, kujawskiej, dobrzyńskiej i michałowskiej. Dietrich von Altenburg chciał negocjować sprawę z królem polskim Kazimierzem; spotkanie miało odbyć się w Toruniu, tam jednak wielki mistrz zachorował i zmarł w 1339 roku. Pochowany został w Malborku w kaplicy św. Anny. Był kolejnym wielkim mistrzem rozbudowującym malborską twierdzę.
Bibliografia
M. Murinius, Kronika Mistrzów Pruskich, wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989, s. 129-136.