Piotrowice (gmina Biskupiec): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | '''Piotrowice''' (''Piotrowice Wielkie'', niem. ''Gross Peterwitz'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie |województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[Biskupiec (gmina wiejska)| gminie Biskupiec]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 683 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest [[ | + | '''Piotrowice''' (''Piotrowice Wielkie'', niem. ''Gross Peterwitz'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie |województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[Biskupiec (gmina wiejska)| gminie Biskupiec]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 683 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest [[Halina Grodecka]]<ref>[http://www.gminabiskupiec.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&sub=6&menu=230&strona=1 Strona Gminy Biskupiec]</ref>. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| − | + | [[Plik: Cmentarz w Piotrowicach.jpg|right|290px|thumb| Cmentarz. Źródło: [http://www.gminabiskupiec.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&sub=6&subsub=25&menu=124&strona=1 www.gminabiskupiec.pl] [12.09.2013] ]] | |
| − | + | ||
| − | |||
==Położenie== | ==Położenie== | ||
Wieś leży nad [[Jezioro Piotrowickie |Jeziorem Piotrowickim]] i rzeką [[Rzeka Osa |Osą]], w odległości ok. 3 km od [[Biskupiec| Biskupca]]. | Wieś leży nad [[Jezioro Piotrowickie |Jeziorem Piotrowickim]] i rzeką [[Rzeka Osa |Osą]], w odległości ok. 3 km od [[Biskupiec| Biskupca]]. | ||
Aktualna wersja na dzień 09:01, 9 maj 2016
| Piotrowice | |
| | |
![Dawna szkoła w Piotrowicach.Źródło: www.gminabiskupiec.pl [12.09.2013]](/index.php/Plik:Dawna_szko%C5%82a_w_Piotrowicach.jpg) Dawna szkoła w Piotrowicach.
Źródło: www.gminabiskupiec.pl [12.09.2013] | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Biskupiec |
| Sołectwo | Piotrowice |
| Liczba ludności (2010) | 683 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Piotrowice | |
| Położenie na mapie Polski  Piotrowice | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Piotrowice (Piotrowice Wielkie, niem. Gross Peterwitz) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 683 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest Halina Grodecka[1].
Spis treści
Położenie
Wieś leży nad Jeziorem Piotrowickim i rzeką Osą, w odległości ok. 3 km od Biskupca.
Dzieje miejscowości
W 1363 r. biskup pomezański Mikołaj lokował miejscowości na prawie chełmińskim. Teren Piotrowic objął 126 włók. W tym samym roku erygowano parafię na 4 włókach. Proboszcz parafii pobierał na dzień św. Marcina pół korca żyta i tyle samo owsa. 4 włóki we wsi należały do sołtysa Hartunga. Osadnicy zobowiązani zostali do płacenia 14 skojców od włóki na św. Marcina.
W 1451 r. Piotrowice przystąpiły do antykrzyżackiego Związku Pruskiego. Po zajęciu przez Krzyżaków Iławy i Ostródy władze Piotrowic wystąpiły ze Związku. W wyniku wojny trzynastoletniej wieś znalazła się w rękach polskich. II pokój toruński przyznał miejscowość Krzyżakom. Piotrowice początkowo znalazły się w starostwie szymbarskim, później iławskim. W 1525 r. Piotrowice podporządkowano starostwu prabuckiemu w okręgu administracyjnym Podgórze (Oberland).
W XVII w. wieś miała charakter czynszowy, w której chłopi odrabiali pańszczyznę. Pod koniec XVII w. właścicielem wsi był Mleczkowski, natomiast sołtysem Paweł Przybylski. Na początku XIX w. Piotrowice włączono do powiatu suskiego, który należał do Prus Zachodnich. W XVI w. we wsi właścicielami gospodarstw było 4 Polaków i 11 Niemców. W I poł. XIX w. większość mieszkańców wsi stanowiła ludność wyznania ewangelickiego, posługująca się językiem niemieckim, mimo to "mowa polska" była tu powszechna. W 1809 r. we wsi było 100 mieszkańców, w tym 63 Polaków. W 1886 r. na terenie miejscowości było 249 budynków i 135 dymów. Wieś zamieszkiwały 1 164 osoby, w tym 296 katolików i 868 ewangelików.
Religia
We wsi znajduje się siedziba parafii rzymskokatolickiej.
Bezpieczeństwo
Działa tutaj jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Zabytki
- gotycki kościół
- cmentarz poniemiecki
- młyn przekształcony na elektrownię wodną
- dom okryty trzciną
- grób nieznanego żołnierza
- ruiny dworca PKP
- dawny budynek Straży Granicznej (po I wojnie światowej między Polską a Prusami)
Bibliografia
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VIII, Warszawa 1887.
Strona Gminy Biskupiec [12.09.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [22.10.2014]
