Kociołek Szlachecki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Kociołka Szlacheckiego | |dopełniacz wsi = Kociołka Szlacheckiego | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = kociolek szl.jpg |
− | |opis zdjęcia = Kościół w Kociołku Szlacheckim.<br>Fot. | + | |opis zdjęcia = Kościół w Kociołku Szlacheckim.<br>Fot. Mieczysław Kalski |
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
− | ''' Kociołek Szlachecki''' (niem.''Gut Adlig Kessel'', od 1939 r. ''Adlig Kessel'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat piski|powiecie piskim]], [[Pisz (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pisz]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 171 mieszkańców<ref>łącznie Kociołek Szlachecki i Lisie Jamy</ref>. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[ | + | ''' Kociołek Szlachecki''' (niem.''Gut Adlig Kessel'', od 1939 r. ''Adlig Kessel'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat piski|powiecie piskim]], [[Pisz (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pisz]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 171 mieszkańców<ref>łącznie Kociołek Szlachecki i Lisie Jamy</ref>. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Zbigniew Terentjew]]<ref>[http://www.bip.pisz.hi.pl/index.php?k=853/ Strona Urzędu Gminy Pisz] </ref>. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 10:51, 15 cze 2016
Kociołek Szlachecki | |
| |
Kościół w Kociołku Szlacheckim.
Fot. Mieczysław Kalski | |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | piski |
Gmina | Pisz |
Liczba ludności (2010) | 171 |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Kod pocztowy | 12-200 |
Tablice rejestracyjne | NPI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Kociołek Szlachecki (niem.Gut Adlig Kessel, od 1939 r. Adlig Kessel) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, gminie Pisz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 171 mieszkańców[1]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Zbigniew Terentjew[2].
Położenie
Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na Równinie Mazurskiej, w odległości 12 km na północ od Pisza, między jeziorami Kocioł i Białoławki, które łączy ze sobą strumyk Białoławka (Kotłówka); przez wieś przebiega droga krajowa nr 63.
Dzieje miejscowości
Wieś została nadana w 1561 roku jako majątek szlachecki Walentemu Blumsteinowi. Początkowo obejmował on 4 łany na prawie magdeburskim, ale do 1572 roku powiększył się do 9 łanów (dodatkowe 2 łany ziemi i 3 łany boru). Osada zwana była w tym czasie Wilkusze (od rzeczki Wilkus, obecnie Białoławka[3]). W jej pobliżu kilka lat wcześniej powstała wieś Płocice (Plotzitza), obejmująca 7 łanów. Z czasem obie osady zaczęto wymieniać pod jedną nazwą – Kociołek. W latach 1857–1867 liczba mieszkańców wzrosła ze 113 do 117 osób.
Szkoła we wsi powstała w 1855 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 21 dzieci, pracował jeden nauczyciel.
W roku 1895 założono we wsi parafię ewangelicką i wybudowano kościół. Po II wojnie światowej stał się on siedzibą rzymskokatolickiej parafii . Za kościołem znajdował się grób niemieckiego żołnierza poległego w 1914 roku; nie zachował się.
W 1905 roku zbudowano we wsi (na południe od zabudowań) dworzec kolejowy na linii Pisz – Orzysz. Składał się on z pięciu budynków: dworca, magazynu spedycji kolejowej, dwóch budynków gospodarskich i stacji paliwowej. Po zamknięciu linii w 1945 roku wszystkie budynki zostały zdemontowane. W 1939 roku wieś była zamieszkana przez 91 osób.Aktualnie jest siedzibą sołectwa.
Zabytki
- dawny kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki, 1901–1905; plebania z tego samego okresu
- zespół dworsko-parkowy z XIX wieku: dwór murowany, park, część zabudowań gospodarczych (gorzelnia, stajnia, stodoła), murowane
- dawny cmentarz ewangelicki z drugiej połowy XIX wieku
Bibliografia
Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Jasiński Stanisław, Żywiczyński Adam, Węzeł kolejowy w Piszu (Część I), Znad Pisy, nr 10, 2001, ss. 122–140.
von Hippel Rudolf, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, ss. 83–157.
Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Pawlicki Ryszard Wojciech, Cmentarze i mogiły wojenne z okresu pierwszej wojny światowej na obszarze byłego powiatu piskiego, Znad Pisy, nr 4, 1996, ss. 49–69.
Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Bank Danych Lokalnych GUS [10.09.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [10.09.2013]
Strona Urzędu Gminy Pisz [10.09.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [10.09.2013]
Przypisy
- ↑ łącznie Kociołek Szlachecki i Lisie Jamy
- ↑ Strona Urzędu Gminy Pisz
- ↑ Mieczysław Orłowicz jeszcze przed I wojną światową nazywał rzeczkę Wyszką, zob. M. Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku G. Jasiński, A. Rzempołuch, R. Traba, Olsztyn 1991, s. 109.