Michał Leśniewski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
|||
Linia 25: | Linia 25: | ||
Opracowano na podstawie materiałów Wojciecha Gramowskiego uzyskanych z [[Zespół Szkół nr 3 im. Jana III Sobieskiego w Szczytnie|Zespołu Szkół nr 3 im. Jana III Sobieskiego w Szczytnie]] [http://www.loszczytno.edu.pl] | Opracowano na podstawie materiałów Wojciecha Gramowskiego uzyskanych z [[Zespół Szkół nr 3 im. Jana III Sobieskiego w Szczytnie|Zespołu Szkół nr 3 im. Jana III Sobieskiego w Szczytnie]] [http://www.loszczytno.edu.pl] | ||
− | [[Kategoria: Ludzie oświaty]] | + | [[Kategoria: Ludzie oświaty|Leśniewski, Michał]] |
[[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Leśniewski, Michał]] | [[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Leśniewski, Michał]] | ||
− | [[Kategoria: Ludzie kultury]] | + | [[Kategoria: Ludzie kultury|Leśniewski, Michał]] |
[[Kategoria: Działacze społeczni|Leśniewski, Michał]] | [[Kategoria: Działacze społeczni|Leśniewski, Michał]] | ||
[[Kategoria: Powiat szczycieński|Leśniewski, Michał]] | [[Kategoria: Powiat szczycieński|Leśniewski, Michał]] |
Aktualna wersja na dzień 11:39, 26 sie 2015
Organizator i pierwszy dyrektor Liceum Ogólnokształcącego w Szczytnie w latach 1945-1953
Michał Leśniewski urodził się 9 października 1896 roku w Dłutowie. Zmarł 22 września 1966 roku w Szczytnie. Został pochowany na cmentarzu komunalnym Szczytnie.
Wykształcenie
W Dłutowie ukończył szkołę podstawową, później kształcił się w Gimnazjum przy Seminarium Duchownym w Płocku. Maturę zdobył w 1920 roku. Ukończył Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracę zawodową w szkolnictwie rozpoczął w 1925 roku. Był nauczycielem w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Jana Kasprowicza oraz w Szkole Handlowej w Inowrocławiu. Od 1931 roku pracował w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Stanisława Przybyszewskiego w Wągrowcu.
Działalność wojskowa
W 1920 roku zgłosił się na ochotnika do wojska i uczestniczył w walkach w wojnie polsko-bolszewickiej. Walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. Okupację hitlerowską przeżył z dala od rodziny, ukrywając się początkowo w okolicach Warszawy, a później pod Krakowem. Brał udział w tajnym nauczaniu.
Działalność oświatowa
Po wyzwoleniu przystąpił do organizowania polskiego szkolnictwa na Ziemiach Odzyskanych.
15 sierpnia 1945 roku objął stanowisko pierwszego dyrektora, początkowo gimnazjum państwowego, a następnie Liceum Ogólnokształcącego w Szczytnie.
Aktywnie uczestniczył w pracach społecznych w ramach Uniwersytetu Powszechnego i Związku Nauczycielstwa Polskiego. W 1947 roku zorganizował koedukacyjny internat, następnie przyczynił się do przyłączenia do szkoły Bazy Sportów Wodnych i sali gimnastycznej. W tymże roku zorganizował Liceum dla dorosłych.
Mimo swojej aktywnej pracy na rzecz społeczeństwa nie uniknął prześladowań ówczesnej władzy. W 1947 roku został na krótko aresztowany po słownym proteście przeciwko oczernianiu przedwojennej Polski, który wyraził podczas zgromadzenia dyrektorów i kierowników ze Szczytna. Ponieważ nie wyraził także zgody na zwolnienie księdza Władysława Łaniewskiego i likwidację lekcji religii w szkole, w 1953 roku został usunięty z funkcji dyrektora. Otrzymał zakaz nauczania i mógł być tylko bibliotekarzem. Funkcję tę pełnił w latach 1953-1955. Następnie uczył języka polskiego w liceum wieczorowym.
Do czasu przejścia na emeryturę pracował jako polonista, historyk i bibliotekarz w Liceum Pedagogicznym w Szczytnie.
Bibliografia
Opracowano na podstawie materiałów Wojciecha Gramowskiego uzyskanych z Zespołu Szkół nr 3 im. Jana III Sobieskiego w Szczytnie [1]