Kuch: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 15: | Linia 15: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Sposób przygotowania == | == Sposób przygotowania == | ||
| − | Przyprawy do kucha zdobywano w sklepach | + | Przyprawy do kucha zdobywano w sklepach kolonialnych. Początkowo zamiast cukru buraczanego stosowano brązowy słodzik z trzciny cukrowej kupowany w sklepach kolonialnych, który od XIX wieku został wyparty przez bryły białego cukru. Kuch występował w wersji z kruszonką i bez, z dużą ilością korzennych przypraw, ale również z dodatkiem rabarbaru, malin, jabłek, śliwek. Niekiedy wierzch ciasta zalewano galaretką. |
Do upieczonego ciasta często serwowano na dodatkowych talerzykach miód i masło. | Do upieczonego ciasta często serwowano na dodatkowych talerzykach miód i masło. | ||
Aktualna wersja na dzień 11:39, 20 wrz 2022
| Kuch | |
| | |
Kuch – ciasto drożdżowe, bardzo popularny słodki wypiek pojawiający się na sobotnio-niedzielnych i świątecznych stołach Mazurów i Warmiaków.
Sposób przygotowania
Przyprawy do kucha zdobywano w sklepach kolonialnych. Początkowo zamiast cukru buraczanego stosowano brązowy słodzik z trzciny cukrowej kupowany w sklepach kolonialnych, który od XIX wieku został wyparty przez bryły białego cukru. Kuch występował w wersji z kruszonką i bez, z dużą ilością korzennych przypraw, ale również z dodatkiem rabarbaru, malin, jabłek, śliwek. Niekiedy wierzch ciasta zalewano galaretką.
Do upieczonego ciasta często serwowano na dodatkowych talerzykach miód i masło.
Przepis na kuch z kruszonką
Przepis na kuch z kruszonką zawarty w książce Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur brzmi następująco:
50 g drożdży, szklanka mleka, 40 dag cukru, 75 dag mąki, 2 jajka, 50 dag margaryny, sól, 1 cytryna, 15 dag rodzynków (sułtanek), 5 dag masła
"Z drożdży, połowy mleka, łyżeczki cukru i 6 łyżek mąki zrobić zaczyn i zostawić w ciepłym miejscu. Gdy będzie gotowy, wlać do miski i dodać 50 dag mąki, 25 dag margaryny, jajka, 20 dag cukru, otartą skórkę z cytryny, szczyptę soli, resztę mleka. Długo wyrabiać i klepać, aż w cieście pojawią się pęcherzyki powietrza. Na koniec dodać rodzynki. Ciasto włożyć do natłuszczonej blachy i odstawić w ciepłe miejsce do wyrośnięcia. Z 25 dag margaryny, 20 dag cukru, 25 dag mąki i soku z cytryny wyrobić drobne zacierki kruszonki (można dodać trochę mielonych migdałów). Dobrze wyrośnięte ciasto posmarować rozpuszczonym masłem i posypać kruszonką. Piec w dość gorącym piecu przez 25-30 minut"[1].
Przypisy
- ↑ M.K.Jankowska-Buttitta, Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007, s.198.
Bibliografia
Barczewski Walenty, Kiermasy na Warmii i inne pisma wybrane, wybrał Władysław Ogrodziński, Olsztyn 1984.
Cyfus Edward, Moja Warmia, Dąbrówno 2012.
Jankowska-Buttitta Małgorzata K., Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007.
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich, wybór Tadeusz Ostojski, oprac. Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.
Moje Mazury.pl [16.06.2014]
