Szafarnia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Szafarnia   
 
  |nazwa                = Szafarnia   
Linia 9: Linia 8:
 
  |opis zdjęcia          =       
 
  |opis zdjęcia          =       
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
  |województwo          = warmińsko - mazurskie
+
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |powiat                = nowomiejski
 
  |powiat                = nowomiejski
 
  |gmina                = Kurzętnik
 
  |gmina                = Kurzętnik
Linia 15: Linia 14:
 
  |sołectwo              = Szafarnia
 
  |sołectwo              = Szafarnia
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = Pole-obowiązkowe
+
  |liczba ludności      = 324
  |rok                  = Pole-obowiązkowe
+
  |rok                  = 2010
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 56
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 56
 
  |kod pocztowy          =
 
  |kod pocztowy          =
Linia 29: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>'''Szafarnia'''</big> (niem. Schaffarnia) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[Kurzętnik (gmina wiejska)|gminie Kurzętnik]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[podział administracyjny |administracyjnie]] przynależała do województwa toruńskiego.   
+
'''Szafarnia''' (niem. ''Schaffarnia'') – wieś sołecka w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[Kurzętnik (gmina wiejska)|gminie Kurzętnik]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 324 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni [[Witold Suchocki]]<ref>[http://www.kurzetnik.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=11&Itemid=19/ Strona Gminy Kurzętnik] [12.11.2013]</ref>.   
 
+
<br/><br/>
<br/>
 
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
==Położenie==
Wieś znajduje się nad [[Jezioro Szafarnia |Jeziorem Szafarnia]]. W 1985 r. wieś została uznana za część strefy ochronnej [[Brodnicki Park Królewski |Brodnickiego Parku Królewskiego]]. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec [[Pojezierze Brodnickie |Pojezierza Brodnickiego]]. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze [[Powiat nowomiejski |powiatu nowomiejskiego]], który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, [[Pojezierze Iławskie |Pojezierza Iławskiego]], [[Garb Lubawski |Garbu Lubawskiego]] i [[Pojezierze Dobrzyńskie |Pojezierza Dobrzyńskiego]], w południowo – zachodniej części [[Województwo warmińsko-mazurskie |województwa warmińsko-mazurskiego]].
+
Wieś znajduje się nad jeziorem [[Jezioro Szafarnia |Szafarnia]], przy granicy z województwem kujawsko–pomorskim, w odległości ok. 11 km od [[Nowe Miasto Lubawskie| Nowego Miasta Lubawskiego]].
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Dzieje miejscowości ===
+
== Dzieje miejscowości ==
Nazwa wsi pochodzi najprawdopodobniej od hodowanych tutaj owiec, które nazywano "szafarkami". Nie znana jest dokładna data lokacji. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej [[Pokrzydowo]]. Pod koniec XIX w. zajmowała 339 ha. W 1885 r. było tutaj 125 dymów i  97 domów. Ludność liczyła 530 osób w tym297 katolików i 233 ewangelików. Funkcjonowała tutaj również szkoła 3 – klasowa bezwyznaniowa. W 1887 r uczyło się w niej 171 osób. Opiekę pedagogiczną sprawowało 2 nauczycieli. W XIX w. na terenie wsi istniał także wiatrak. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich. Pod koniec XX w. sołectwo obejmowało 297, 98 ha w tym: 80 gospodarstw i 326 mieszkańców.   
+
Nazwa wsi pochodzi najprawdopodobniej od hodowanych tutaj owiec, które nazywano "szafarkami". Nieznana jest dokładna data lokacji. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej [[Pokrzydowo]]. Pod koniec XIX w. zajmowała 339 ha. W 1885 r. było tutaj 125 [[Dym |dymów]] i  97 domów. Ludność liczyła 530 osób, w tym 297 katolików i 233 ewangelików. Funkcjonowała tutaj również szkoła trzyklasowa, bezwyznaniowa. W 1887 r uczyło się w niej 171 osób. Opiekę pedagogiczną sprawowało 2 nauczycieli. W XIX w. na terenie wsi istniał także wiatrak. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich. Pod koniec XX w. sołectwo obejmowało 297, 98 ha w tym 80 gospodarstw i 326 mieszkańców.   
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Kultura ===
+
== Kultura ==
 
We wsi działa świetlica. Odbywają się tutaj festyny, pikniki, dożynki.
 
We wsi działa świetlica. Odbywają się tutaj festyny, pikniki, dożynki.
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Religia ===
+
== Religia ==
Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Świętego Antoniego z Padwy w Tereszewie|parafii rzymskokatolickiej pw. Świętego Antoniego z Padwy w Tereszewie]].
+
Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Świętego Antoniego z Padwy w Tereszewie|parafii rzymskokatolickiej w Tereszewie]].
 
<br/>
 
<br/>
  
===Ludzie związani z miejscowością:===
+
== Bibliografia==
W 3 - klasowej szkole mieszczącej się we wsi nauczali: Kwiatkowski, Dąbrowska, Markiewicz, Pszczelińska, Mazurek, Sędzikowski, Sułkowska, Serozińska, Babinicz oraz Józef Grabowski. W XX w. sołtysami byli: Warszykowski, Bielicki, Tomaszewski i Klemens Pastewski. Obecnie (2013 r.) sołtysem jest [[Witold Suchocki]].
+
Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 1995.<br/>
<br/>
+
Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 2008.<br/>
 
+
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890.<br/>
=== Bibliografia: ===
+
[http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]
Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 1995, 171 ss.
 
 
 
Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 2008, 287 ss.
 
 
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890, 960 ss.
 
 
 
<br/>
 
  
== Zobacz też ==
+
{{Przypisy}}
http://www.kurzetnik.pl
+
<references/>
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 71: Linia 62:
 
[[Kategoria: Kurzętnik (gmina wiejska)]]
 
[[Kategoria: Kurzętnik (gmina wiejska)]]
 
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
[[Kategoria: 1801-1900]]
+
[[Kategoria: 1801-1918]]

Aktualna wersja na dzień 22:29, 17 sty 2015

Szafarnia

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Kurzętnik
Sołectwo Szafarnia
Liczba ludności (2010) 324
Strefa numeracyjna (+48) 56
Tablice rejestracyjne NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Szafarnia
Szafarnia
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Szafarnia
Szafarnia
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Szafarnia (niem. Schaffarnia) – wieś sołecka w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 324 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Witold Suchocki[1].

Położenie

Wieś znajduje się nad jeziorem Szafarnia, przy granicy z województwem kujawsko–pomorskim, w odległości ok. 11 km od Nowego Miasta Lubawskiego.

Dzieje miejscowości

Nazwa wsi pochodzi najprawdopodobniej od hodowanych tutaj owiec, które nazywano "szafarkami". Nieznana jest dokładna data lokacji. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej Pokrzydowo. Pod koniec XIX w. zajmowała 339 ha. W 1885 r. było tutaj 125 dymów i 97 domów. Ludność liczyła 530 osób, w tym 297 katolików i 233 ewangelików. Funkcjonowała tutaj również szkoła trzyklasowa, bezwyznaniowa. W 1887 r uczyło się w niej 171 osób. Opiekę pedagogiczną sprawowało 2 nauczycieli. W XIX w. na terenie wsi istniał także wiatrak. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich. Pod koniec XX w. sołectwo obejmowało 297, 98 ha w tym 80 gospodarstw i 326 mieszkańców.

Kultura

We wsi działa świetlica. Odbywają się tutaj festyny, pikniki, dożynki.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Tereszewie.

Bibliografia

Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995.
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]

Przypisy