Sędrowo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 57: | Linia 57: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | + | Kossert Andreas, ''Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich'', przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004. <br/> | |
− | + | Letkiewicz Arkadiusz, ''Z dziejów gminy Wielbark'', Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 44–47.<br/> | |
− | + | Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, ''Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej'', Olsztyn 1998.<br/> | |
− | + | Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.<br/> | |
− | + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [28.08.2013]<br/> | |
− | + | [http://www.verwaltungsgeschichte.de/ortelsburg.html/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [28.08.2013]<br/> | |
− | + | [http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [28.08.2013] | |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} |
Aktualna wersja na dzień 23:07, 18 sty 2015
Sędrowo | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | szczycieński |
Gmina | Wielbark |
Liczba ludności (2010) | 98 |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Kod pocztowy | 12-160 |
Tablice rejestracyjne | NSZ |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Sędrowo (niem. Sendrowen, od 1938 r. Treudorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 98 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jan Zapadka[1].
Położenie
Wieś położona jest w południowej części Pojezierza Mazurskiego, na pograniczu kurpiowsko–mazurskim. Miejscowość leży nad rzeką Wałpuszą, w pobliżu jej ujścia do Omulwi, w odległości około 10 km na południowy wschód od Wielbarka.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w 1556 roku w wyniku nadania 20 łanów boru Marcinowi Foltart von Schlangenberg. Obok dworu i wsi istniał przed 1730 rokiem również folwark Dybowo, położony bliżej rzeki Omulwi. Wieś zachowała charakter dworski do drugiej połowy XIX wieku; następnie była to wieś chłopska obejmująca 36 łanów.
Wieś jest siedzibą sołectwa.
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych okresach:
- 1782 r. – 30 gospodarstw
- 1818 r. – 181 osób, 31 gospodarstw
- 1858 r. – 23 gospodarstwa
- 1939 r. – 266 osób
Zabytki
- kilka przykładów budownictwa drewnianego, m.in. dwie drewniane chałupy (nr 2 i 6) z końca XIX wieku, a także kilka zabudowań gospodarczych z tego samego okresu
- budownictwo murowane z początków XX wieku, m.in. dawna karczma oraz nietypowy budynek szkolny z czerwonej cegły, z drewnianym podcieniem wspartym na czterech słupach
Bibliografia
Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Letkiewicz Arkadiusz, Z dziejów gminy Wielbark, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 44–47.
Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
Bank Danych Lokalnych GUS [28.08.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [28.08.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [28.08.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Urzędu Gminy Wielbark [10.09.2013]