Hans Tiska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
|||
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | + | Hans Tiska był szóstym z dziesięciorga dzieci. W latach 1914–1918 był sanitariuszem i nie uczestniczył bezpośrednio w walkach. W wieku 42 lat ożenił się. Jego wybranką była Hedwig Karoline Rogowski. Małżeństwo doczekało się dwójki dzieci. | |
W 1942 roku zamieszkał w Olsztynie. 21 stycznia 1945 roku Tiska wyprawił swoją rodzinę jednym z ostatnich transportów do zachodnich Niemiec. Sam był wcielony do Volkssturmu. W maju 1945 roku udało mu się przeprawić do Danii. W grudniu 1946 roku odnalazł swoją rodzinę w Steddorf w Dolnej Saksonii. Sześć lat później osiadł w Bollschweil w pobliżu Freiburga, gdzie do emerytury pracował jako radca szkolny. W 1969 roku zamieszkał we Freiburgu. | W 1942 roku zamieszkał w Olsztynie. 21 stycznia 1945 roku Tiska wyprawił swoją rodzinę jednym z ostatnich transportów do zachodnich Niemiec. Sam był wcielony do Volkssturmu. W maju 1945 roku udało mu się przeprawić do Danii. W grudniu 1946 roku odnalazł swoją rodzinę w Steddorf w Dolnej Saksonii. Sześć lat później osiadł w Bollschweil w pobliżu Freiburga, gdzie do emerytury pracował jako radca szkolny. W 1969 roku zamieszkał we Freiburgu. | ||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | W 1918 roku rozpoczął się okres pracy w kilku wiejskich szkołach powszechnych. Ostatecznie osiadł w Szczytnie, gdzie pracował jako nauczyciel historii. Bez wątpienia wyróżnieniem i ukoronowaniem jego pracy pedagogicznej stała się nominacja na rektora gimnazjum w Szczytnie. Później pracował również jako radca szkolny (od 1940 roku) w [[Olsztyn|Olsztynie]], do którego przeniósł się wraz z rodziną. | + | W 1918 roku rozpoczął się okres pracy w kilku wiejskich szkołach powszechnych. Ostatecznie Tiska osiadł w Szczytnie, gdzie pracował jako nauczyciel historii. Bez wątpienia wyróżnieniem i ukoronowaniem jego pracy pedagogicznej stała się nominacja na rektora gimnazjum w Szczytnie. Później pracował również jako radca szkolny (od 1940 roku) w [[Olsztyn|Olsztynie]], do którego przeniósł się wraz z rodziną. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
=== Działalność społeczna i naukowa=== | === Działalność społeczna i naukowa=== | ||
| − | Tiska był archeologiem | + | Tiska był archeologiem amatorem, pasjonatem i wielkim miłośnikiem historii. Przyjął na siebie obowiązki społecznego opiekuna zabytków archeologicznych na obszarze dawnego [[powiat szczycieński|powiatu szczycieńskiego]], a ponadto założył i kierował powstałym w 1924 roku ''Heimatmuseum'' (Muzeum Ziemi Ojczystej) w Szczytnie. Interesował się także etnografią, walcząc o zachowanie dziedzictwa mazurskiej kultury. Przede wszystkim prowadził jednak powierzchniowe badania archeologiczne oraz wykopaliska na terenie dawnego powiatu szczycieńskiego, [[Powiat olsztyński|olsztyńskiego]], [[Powiat lidzbarski|lidzbarskiego]], [[Powiat bartoszycki|bartoszyckiego]], [[Powiat mrągowski|mrągowskiego]], [[Powiat piski|piskiego]], biskupieckiego i [[Powiat giżycki|giżyckiego]], głównie na przełomie lat 20. i 30. XX wieku. Jego znaleziska wzbogacały stopniowo zbiory ''Heimatmuseum''. |
| + | |||
| + | Hans Tiska jest autorem pracy ''Aussterbende altgermanische Bauweise in Ostpreussen'' (1924). | ||
| − | + | ==Zobacz też== | |
| − | <br | + | Sobieraj Jarosław, ''Kreis Ortelsburg mit Eintragung der vorgeschichtlichen Fundstellen / mapa archeologiczno-historyczna H.Tiski i W.Kuschela, 1:50 000'', [w:] ''Archeologia ziem pruskich. Nieznane zbiory i materiały archiwalne'' [Międzynarodowa konferencja pod patronatem wojewody olsztyńskiego, Ostróda 15-17 października 1998], red. Mirosław J. Hoffmann, Mirosław, Olsztyn 1999, s. 183-190.<br/> |
| − | + | ''Archeolog musi być detektywem! Przykład cmentarzyska w Daumen, obecnie Tumiany na Mazurach'', [http://www.mkidn.gov.pl/pages/posts/archeolog-musi-byc-detektywem-przyklad-cmentarzyska-w-daumen-obecnie-tumiany-na-mazurach-2597.php Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego] [23.09.2014]<br/> | |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | Sobieraj Jarosław, ''Hans Tiska – szczycieński nauczyciel, opiekun zabytków i muzealnik'', ''Rocznik Mazurski'', t. IV, | + | Sobieraj Jarosław, ''Hans Tiska – szczycieński nauczyciel, opiekun zabytków i muzealnik'', ''Rocznik Mazurski'', t. IV, 1999.<br/> |
| − | |||
| − | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Ludzie kultury|Tiska, Hans]] [[Kategoria:Badacze historii i kultury|Tiska, Hans]] [[Kategoria:Konserwatorzy zabytków i muzealnicy|Tiska, Hans]][[Kategoria:Ludzie oświaty|Tiska, Hans]][[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Tiska, Hans]][[Kategoria: 1919-1944|Tiska, Hans]] [[Kategoria: 1945-1989|Tiska, Hans]][[Kategoria:Osoby|Tiska, Hans]] |
Aktualna wersja na dzień 09:46, 25 sie 2015
| Hans Tiska | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 kwietnia 1892 r. Cierzpięty |
| Data i miejsce śmierci | 24 listopada 1969 r. Freiburg |
Hans Tiska (ur. 2 kwietnia 1892 r. w Cierzpiętach, zm. 24 listopada 1969 r. w Freiburgu) – pedagog, archeolog, muzealnik, historyk.
Spis treści
Życiorys
Hans Tiska był szóstym z dziesięciorga dzieci. W latach 1914–1918 był sanitariuszem i nie uczestniczył bezpośrednio w walkach. W wieku 42 lat ożenił się. Jego wybranką była Hedwig Karoline Rogowski. Małżeństwo doczekało się dwójki dzieci.
W 1942 roku zamieszkał w Olsztynie. 21 stycznia 1945 roku Tiska wyprawił swoją rodzinę jednym z ostatnich transportów do zachodnich Niemiec. Sam był wcielony do Volkssturmu. W maju 1945 roku udało mu się przeprawić do Danii. W grudniu 1946 roku odnalazł swoją rodzinę w Steddorf w Dolnej Saksonii. Sześć lat później osiadł w Bollschweil w pobliżu Freiburga, gdzie do emerytury pracował jako radca szkolny. W 1969 roku zamieszkał we Freiburgu.
Szkoła i wykształcenie
Przed wybuchem I wojny światowej zdobył wykształcenie pedagogiczne w Piszu i Szczytnie.
Praca
W 1918 roku rozpoczął się okres pracy w kilku wiejskich szkołach powszechnych. Ostatecznie Tiska osiadł w Szczytnie, gdzie pracował jako nauczyciel historii. Bez wątpienia wyróżnieniem i ukoronowaniem jego pracy pedagogicznej stała się nominacja na rektora gimnazjum w Szczytnie. Później pracował również jako radca szkolny (od 1940 roku) w Olsztynie, do którego przeniósł się wraz z rodziną.
Działalność społeczna i naukowa
Tiska był archeologiem amatorem, pasjonatem i wielkim miłośnikiem historii. Przyjął na siebie obowiązki społecznego opiekuna zabytków archeologicznych na obszarze dawnego powiatu szczycieńskiego, a ponadto założył i kierował powstałym w 1924 roku Heimatmuseum (Muzeum Ziemi Ojczystej) w Szczytnie. Interesował się także etnografią, walcząc o zachowanie dziedzictwa mazurskiej kultury. Przede wszystkim prowadził jednak powierzchniowe badania archeologiczne oraz wykopaliska na terenie dawnego powiatu szczycieńskiego, olsztyńskiego, lidzbarskiego, bartoszyckiego, mrągowskiego, piskiego, biskupieckiego i giżyckiego, głównie na przełomie lat 20. i 30. XX wieku. Jego znaleziska wzbogacały stopniowo zbiory Heimatmuseum.
Hans Tiska jest autorem pracy Aussterbende altgermanische Bauweise in Ostpreussen (1924).
Zobacz też
Sobieraj Jarosław, Kreis Ortelsburg mit Eintragung der vorgeschichtlichen Fundstellen / mapa archeologiczno-historyczna H.Tiski i W.Kuschela, 1:50 000, [w:] Archeologia ziem pruskich. Nieznane zbiory i materiały archiwalne [Międzynarodowa konferencja pod patronatem wojewody olsztyńskiego, Ostróda 15-17 października 1998], red. Mirosław J. Hoffmann, Mirosław, Olsztyn 1999, s. 183-190.
Archeolog musi być detektywem! Przykład cmentarzyska w Daumen, obecnie Tumiany na Mazurach, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [23.09.2014]
Bibliografia
Sobieraj Jarosław, Hans Tiska – szczycieński nauczyciel, opiekun zabytków i muzealnik, Rocznik Mazurski, t. IV, 1999.
