Pusta noc: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna") |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
|Nazwa = Pusta noc | |Nazwa = Pusta noc | ||
|zdjecie = Pusta noc.jpg | |zdjecie = Pusta noc.jpg | ||
| − | |opis zdjecia = | + | |opis zdjecia = Hieronim Skurpski, ''Pusta noc'' (1957). Źródło: [http://www.skurpski.artneo.pl/galerie/nidzica_baszta/nidzica_baszta.html www.skurpski.artneo.pl] [11.11.2014] |
|dzien = | |dzien = | ||
|typ swieta = | |typ swieta = | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.<br/> | ''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.<br/> | ||
| − | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]] [[Kategoria: Legendy i podania]] |
Aktualna wersja na dzień 18:07, 17 mar 2015
| Pusta noc | |
| | |
![Hieronim Skurpski, Pusta noc (1957). Źródło: www.skurpski.artneo.pl [11.11.2014]](/index.php/Plik:Pusta_noc.jpg) Hieronim Skurpski, Pusta noc (1957). Źródło: www.skurpski.artneo.pl [11.11.2014]
|
Pusta noc – ostatnia noc przed pogrzebaniem zmarłego.
Etymologia
Genezę określenia tłumaczy się potocznie jako noc pustki (fizycznej i duchowej), którą człowiek odczuwa po odejściu bliskiej osoby.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
Rodzina, znajomi i sąsiedzi czuwali przy zmarłym przez trzy dni, ale to właśnie ostatnia, pusta noc była najważniejsza. Złożone do trumny ciało znajdowało się w największej izbie lub pokoju w domu. Zmarłemu wkładano do trumny symboliczne przedmioty: słomkowy bądź trzcinowy kapelusz lub chustkę do nosa oraz grzebień (dzięki temu mógł otrzepać piach ze spodni i zaczesać elegancko włosy). Natomiast kobietom zarzucano na plecy czarną chustę z frędzlami, a pod głowę wkładano grzebyk i lusterko. W całym domu obowiązkowo należało zasłonić wszystkie lustra, aby dusza się w nich nie przeglądała i nie ukazywała się domownikom. Nogi zmarłego musiały być skierowane ku drzwiom. W tę noc czuwali przy nim członkowie rodziny, znajomi i sąsiedzi. Odwiedzający dom częstowani byli wódką i kuchem.
Zobacz też
Bibliografia
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
Toeppen Max P., Wierzenia mazurskie, wstęp Anna Szyfer, Władysław Ogrodziński, oprac. Paweł Błażewicz,Jerzy Marek Łapo, Dąbrówno 2008.
Tragarz duchów. Zbiór podań ludowych z Mazur, zeb., przeł. i oprac. Jerzy Marek Łapo, Dąbrówno 2007.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.
