Burdajny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Utworzono nową stronę "{{Wieś infobox |nazwa = Burdajny |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = |...") |
|||
| (Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
|opis zdjęcia = | |opis zdjęcia = | ||
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
|wikisłownik = | |wikisłownik = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }} |
| − | ''' Burdajny ''' (niem. ''Bordehnen'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[ | + | ''' Burdajny ''' (niem. ''Bordehnen'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Godkowo (gmina wiejska)|gminie Godkowo]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Funkcję sołtysa sprawuje Marianna Srebrnik. |
| − | |||
Miejscowość w 2010 roku liczyła 61 mieszkańców. | Miejscowość w 2010 roku liczyła 61 mieszkańców. | ||
| − | + | <br/><br/> | |
| − | <br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]], 3 km na zachód od [[Godkowo|Godkowa]], przy drodze wojewódzkiej nr 513. | Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]], 3 km na zachód od [[Godkowo|Godkowa]], przy drodze wojewódzkiej nr 513. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | == Dzieje miejscowości == | ||
| + | Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z 31 lipca 1327 roku. Wieś występowała wówczas pod nazwą ''Bordeyn'', a później ''Burdeyn'' i ''Burdayn''. W 1419 roku była siedzibą komornictwa [[Zakon krzyżacki|krzyżackiego]]. Pod koniec XV wieku przy wspomnianym komornictwie założona została [[wieś czynszowa]]. Na zachód od wsi miał wznosić się zamek krzyżacki. | ||
| − | + | Na początku XV stulecia w Burdajnach działała karczma, a obszar ówczesnej osady obejmował 10 łanów. W latach 40. XVI wieku we wsi pojawili się również holenderscy koloniści. 31 stycznia 1527 roku Burdajny, [[Grądki Wielkie]], [[Skowrony]], [[Miłosna]], [[Plajny]] i [[Robity (gmina Pasłęk)|Robity]] zostały zapisane przez [[Albrecht Hohenzollern|Albrechta Hohenzollerna]] Henrykowi Clauszon z Alckmar i Tomaszowi Lorentzowi z Sankt Martin w północnej Holandii. Umowa miała obowiązywać przez rok. | |
| − | |||
| + | W Burdajnach istniał kościół, ale nieznane są okoliczności, jakie doprowadziły do jego zniszczenia lub rozebrania. Wojny szwedzkie w XVII stuleciu spowodowały wyludnienie i częściowe zniszczenie wsi. W 1785 roku Burdajny jako wieś na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] składała się z 23 budynków mieszkalnych. Wchodziła wówczas w skład królewszczyzn. W latach 1807–1812 Burdajny "gościły" wojska francuskie, które w znacznym stopniu przyczyniły się do upadku wsi. | ||
| − | W 1875 roku miejscowość była zamieszkana przez 215 osób. Po zakończeniu | + | W 1875 roku miejscowość była zamieszkana przez 215 osób. Po zakończeniu I wojny światowej największym gospodarzem był niejaki Rudolf Taube (posiadał 967 ha). W 1925 roku Burdajny składały się z 36 budynków mieszkalnych i liczyły 197 mieszkańców. Wszyscy byli ewangelikami. Należeli do parafii w [[Osiek|Osieku]]. W Burdajnach działała szkoła, a w czasie żniw także przedszkole. August Madsack był właścicielem lokalnej mleczarni i serowni. Ostatnim przedwojennym wójtem Burdajn był Fritz Kunkel. Niejaki Kurt Prowe prowadził natomiast miejscową gospodę "Pod Trzema Lipami". Koło gospody istniała również stacja benzynowa. |
| − | W | ||
| + | W czasie II wojny światowej w Burdajnach mieszkali pracujący we wsi francuscy robotnicy przymusowi. Na początku lutego 1945 roku w pobliżu miejscowości toczyły się ciężkie walki. Burdajny znacznie ucierpiały. Po 1945 roku zaczęli przybywać pierwsi polscy osadnicy. | ||
| + | Wieś upodobały sobie szczególnie białe bociany, które założyły we wsi kilkanaście gniazd. | ||
| − | + | W miejscowości działa świetlica wiejska. | |
<br/> | <br/> | ||
| − | + | ==Religia== | |
| − | == | + | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. św. Stanisława w Osieku|parafii rzymskokatolickiej pw. św. Stanisława w Osieku]]. |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
| − | * | + | *budynek dawnej kuźni |
| − | * | + | *zabudowa mieszkalna z okresu międzywojennego |
| − | + | *zabytkowa chałupa podcieniowa z pierwszej połowy XIX wieku – obecnie przeniesiona do [[lkwim:Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku|Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
| + | == Bibliografia == | ||
| + | Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, ''Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych'', Elbląg 2012.<br/> | ||
| + | Strategia zrównoważonego rozwoju gminy Godkowo na lata 2013-2020, [http://www.uggodkowo.bip.doc.pl/index.php?wiad=78718| uggodkowo.bip.doc.pl] [05.05.2014]<br/> | ||
| + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [05.05.2014]<br/> | ||
| + | Słodownik Lech, ''Burdajny'', [http://www.glospasleka.pl/index.php?id=news&idd=16452| "Głos Pasłęka"] [05.05.2014]<br/> | ||
| + | [http://baza.bociany.pl/gniazda/miejscowosc/m/83619|Ogólnopolska Baza Gniazd Bociana Białego]] [05.05.2014] | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Godkowo (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1301-1400]] |
Aktualna wersja na dzień 07:30, 27 kwi 2020
| Burdajny | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Godkowo |
| Liczba ludności (2010) | 61 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Burdajny | |
| Położenie na mapie Polski  Burdajny | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Burdajny (niem. Bordehnen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Godkowo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Funkcję sołtysa sprawuje Marianna Srebrnik.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 61 mieszkańców.
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 3 km na zachód od Godkowa, przy drodze wojewódzkiej nr 513.
Dzieje miejscowości
Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z 31 lipca 1327 roku. Wieś występowała wówczas pod nazwą Bordeyn, a później Burdeyn i Burdayn. W 1419 roku była siedzibą komornictwa krzyżackiego. Pod koniec XV wieku przy wspomnianym komornictwie założona została wieś czynszowa. Na zachód od wsi miał wznosić się zamek krzyżacki.
Na początku XV stulecia w Burdajnach działała karczma, a obszar ówczesnej osady obejmował 10 łanów. W latach 40. XVI wieku we wsi pojawili się również holenderscy koloniści. 31 stycznia 1527 roku Burdajny, Grądki Wielkie, Skowrony, Miłosna, Plajny i Robity zostały zapisane przez Albrechta Hohenzollerna Henrykowi Clauszon z Alckmar i Tomaszowi Lorentzowi z Sankt Martin w północnej Holandii. Umowa miała obowiązywać przez rok.
W Burdajnach istniał kościół, ale nieznane są okoliczności, jakie doprowadziły do jego zniszczenia lub rozebrania. Wojny szwedzkie w XVII stuleciu spowodowały wyludnienie i częściowe zniszczenie wsi. W 1785 roku Burdajny jako wieś na prawie chełmińskim składała się z 23 budynków mieszkalnych. Wchodziła wówczas w skład królewszczyzn. W latach 1807–1812 Burdajny "gościły" wojska francuskie, które w znacznym stopniu przyczyniły się do upadku wsi.
W 1875 roku miejscowość była zamieszkana przez 215 osób. Po zakończeniu I wojny światowej największym gospodarzem był niejaki Rudolf Taube (posiadał 967 ha). W 1925 roku Burdajny składały się z 36 budynków mieszkalnych i liczyły 197 mieszkańców. Wszyscy byli ewangelikami. Należeli do parafii w Osieku. W Burdajnach działała szkoła, a w czasie żniw także przedszkole. August Madsack był właścicielem lokalnej mleczarni i serowni. Ostatnim przedwojennym wójtem Burdajn był Fritz Kunkel. Niejaki Kurt Prowe prowadził natomiast miejscową gospodę "Pod Trzema Lipami". Koło gospody istniała również stacja benzynowa.
W czasie II wojny światowej w Burdajnach mieszkali pracujący we wsi francuscy robotnicy przymusowi. Na początku lutego 1945 roku w pobliżu miejscowości toczyły się ciężkie walki. Burdajny znacznie ucierpiały. Po 1945 roku zaczęli przybywać pierwsi polscy osadnicy.
Wieś upodobały sobie szczególnie białe bociany, które założyły we wsi kilkanaście gniazd.
W miejscowości działa świetlica wiejska.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Stanisława w Osieku.
Zabytki
- budynek dawnej kuźni
- zabudowa mieszkalna z okresu międzywojennego
- zabytkowa chałupa podcieniowa z pierwszej połowy XIX wieku – obecnie przeniesiona do Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku
Przypisy
Bibliografia
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
Strategia zrównoważonego rozwoju gminy Godkowo na lata 2013-2020, uggodkowo.bip.doc.pl [05.05.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.05.2014]
Słodownik Lech, Burdajny, "Głos Pasłęka" [05.05.2014]
Baza Gniazd Bociana Białego] [05.05.2014]
