Poniki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Edukacja) |
|||
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
|zdjęcie = Szkoła w Ponikach.jpg | |zdjęcie = Szkoła w Ponikach.jpg | ||
− | |opis zdjęcia = Szkoła w Ponikach | + | |opis zdjęcia = Szkoła w Ponikach<br>Źródło: [http://poniki.wry.pl/StronaBIP/ www.poniki.wry.pl] |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
Linia 31: | Linia 31: | ||
''' Poniki ''' (niem. ''Gross Poninken'') – wieś niesołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Sępopol (gmina miejsko-wiejska)|gminie Sępopol]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | ''' Poniki ''' (niem. ''Gross Poninken'') – wieś niesołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Sępopol (gmina miejsko-wiejska)|gminie Sępopol]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | ||
− | Miejscowość w 2010 roku liczyła 38 mieszkańców (łącznie z [[Korytki|Korytkami]]). Wieś wchodzi w skład sołectwa [[Rogielkajmy]], w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie | + | Miejscowość w 2010 roku liczyła 38 mieszkańców (łącznie z [[Korytki|Korytkami]]). Wieś wchodzi w skład sołectwa [[Rogielkajmy]], w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Iwona Pleńska. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
Linia 39: | Linia 39: | ||
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Majątek szlachecki istniał tu już od XVI wieku; pozostałością po nim jest [[dwór w Ponikach|dwór]] i część zabudowań folwarcznych. Od sekularyzacji Prus aż do 1945 roku Poniki wchodziły ws skład [[parafia ewangelicka w Szczurkowie|parafii ewangelickiej w Szczurkowie]]. | Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Majątek szlachecki istniał tu już od XVI wieku; pozostałością po nim jest [[dwór w Ponikach|dwór]] i część zabudowań folwarcznych. Od sekularyzacji Prus aż do 1945 roku Poniki wchodziły ws skład [[parafia ewangelicka w Szczurkowie|parafii ewangelickiej w Szczurkowie]]. | ||
− | Szkołę we wsi założono w połowie XVIII wieku. W 1935 roku uczęszczało do niej 64 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej uruchomiono ją ponownie; duże zasługi dla jej rozwoju | + | Szkołę we wsi założono w połowie XVIII wieku. W 1935 roku uczęszczało do niej 64 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej uruchomiono ją ponownie; duże zasługi dla jej rozwoju miał nauczyciel – [[Karol Rojek]]. |
Po 1945 roku Poniki włączono do sołectwa Rogielkajmy. W 1978 roku do wsi należało 12 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 115 ha. Według spisu powszechnego przeprowadzonego pięć lat później wieś składała się z sześciu budynków mieszkalnych (ogółem 17 mieszkań) tworzących rozproszoną zabudowę, miała elektryczne oświetlenie ulic. Obok szkoły podstawowej działała tu wówczas biblioteka. | Po 1945 roku Poniki włączono do sołectwa Rogielkajmy. W 1978 roku do wsi należało 12 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 115 ha. Według spisu powszechnego przeprowadzonego pięć lat później wieś składała się z sześciu budynków mieszkalnych (ogółem 17 mieszkań) tworzących rozproszoną zabudowę, miała elektryczne oświetlenie ulic. Obok szkoły podstawowej działała tu wówczas biblioteka. | ||
Linia 48: | Linia 48: | ||
*1939 – 448 osób | *1939 – 448 osób | ||
*1983 – 55 osób | *1983 – 55 osób | ||
+ | |||
== Edukacja == | == Edukacja == | ||
*[[Szkoła Podstawowa w Ponikach|Szkoła Podstawowa im. Adama Loreta w Ponikach]] | *[[Szkoła Podstawowa w Ponikach|Szkoła Podstawowa im. Adama Loreta w Ponikach]] |
Aktualna wersja na dzień 10:00, 15 kwi 2020
Poniki | |
| |
Szkoła w Ponikach
Źródło: www.poniki.wry.pl | |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Bartoszyce |
Sołectwo | Rogielkajmy |
Liczba ludności (2010) | 38[1] |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Poniki (niem. Gross Poninken) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 38 mieszkańców (łącznie z Korytkami). Wieś wchodzi w skład sołectwa Rogielkajmy, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Iwona Pleńska.
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 14,5 km na północny wschód od Bartoszyc i 9 km na północny zachód od Sępopola.
Dzieje miejscowości
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Majątek szlachecki istniał tu już od XVI wieku; pozostałością po nim jest dwór i część zabudowań folwarcznych. Od sekularyzacji Prus aż do 1945 roku Poniki wchodziły ws skład parafii ewangelickiej w Szczurkowie.
Szkołę we wsi założono w połowie XVIII wieku. W 1935 roku uczęszczało do niej 64 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej uruchomiono ją ponownie; duże zasługi dla jej rozwoju miał nauczyciel – Karol Rojek.
Po 1945 roku Poniki włączono do sołectwa Rogielkajmy. W 1978 roku do wsi należało 12 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 115 ha. Według spisu powszechnego przeprowadzonego pięć lat później wieś składała się z sześciu budynków mieszkalnych (ogółem 17 mieszkań) tworzących rozproszoną zabudowę, miała elektryczne oświetlenie ulic. Obok szkoły podstawowej działała tu wówczas biblioteka.
Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:
- 1857 – 59 osób
- 1933 – 478 osób
- 1939 – 448 osób
- 1983 – 55 osób
Edukacja
Zabytki
- dwór w Ponikach z przełomu XIX i XX wieku; stan techniczny dość dobry
- zespół folwarczny z przełomu XIX i XX wieku: stajnia-obora-wozownia, spichlerz, studnia; z kolonii mieszkalnej robotników folwarcznych zachował się jedynie budynek szkoły (najstarsza część budynku pochodzi z 1932 r.); układ kompozycyjny całego zespołu dworsko-parkowego nie zachował się, dobudowano do niego nowe obiekty mieszkaniowe i rozbudowano szkołę
Przypisy
- ↑ Łącznie: Poniki i Korytki.
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]