Chrysto Izworski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
Chrysto Izworski urodził się 29 marca 1878 roku w Akubunar niedaleko Adrianopola. Jego rodzicami byli Dymitr i Diana Teodorow. We wczesnym dzieciństwie stracił ojca. Trudna sytuacja rodzinna sprawiła, iż matka oddała małego Chrysto do Polskiego Misyjnego Zakładu Księży Zmartwychwstańców w Adrianopolu. W 1896 roku ukończył tam szkołę średnią, by następnie podjąć pracę jako nauczyciel. | Chrysto Izworski urodził się 29 marca 1878 roku w Akubunar niedaleko Adrianopola. Jego rodzicami byli Dymitr i Diana Teodorow. We wczesnym dzieciństwie stracił ojca. Trudna sytuacja rodzinna sprawiła, iż matka oddała małego Chrysto do Polskiego Misyjnego Zakładu Księży Zmartwychwstańców w Adrianopolu. W 1896 roku ukończył tam szkołę średnią, by następnie podjąć pracę jako nauczyciel. | ||
| − | + | W Adrianopolu nauczał przez 6 lat. Zaoszczędzone fundusze pozwoliły mu na wyjazd do Lwowa, gdzie podjął studia chemiczne na politechnice. Ukończył je w 1905 roku, po czym wyjechał do Bułgarii w poszukiwaniu pracy, której nie mógł znaleźć we Lwowie. Przez 2 lata pracował jako kontroler produktów spożywczych w Sofii. Następnie uzyskał zatrudnienie w Plewnie jako kierownik stacji doświadczalnej. Ciężka praca zaowocowała obronieniem doktoratu, co ułatwiło Izworskiemu objęcie funkcji nauczyciela akademickiego w Państwowej Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie. Swoje obowiązki pełnił do 1939 roku, do momentu wkroczenia armii niemieckiej. Po wyjeździe z Polski udał się ponownie do Lwowa, gdzie podjął pracę w zawodzie. | |
| − | Po zakończeniu wojny | + | Po zakończeniu wojny powrócił do Cieszyna i podjął pracę na dawnym stanowisku. Po zamknięciu Państwowej Wyższej Szkoły w 1950 roku wprawdzie nie przeniósł się na stałe do [[Olsztyn|Olsztyna]], niemniej przyjeżdżał na [[Warmia|Warmię]], aby jego dawni studenci mogli zaliczyć zaległe egzaminy. Zmarł 7 września 1955 roku w Cieszynie. |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | J. Chłosta, ''Ludzie godni pamięci | + | J. Chłosta, ''Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic'', Olsztyn 1997. |
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Izworski, Chrysto]][[Kategoria: Nauczyciele akademiccy|Izworski, Chrysto]][[Kategoria: Olsztyn|Izworski, Chrysto]] [[Kategoria: 1919-1944|Izworski, Chrysto]] [[Kategoria: 1945-1989|Izworski, Chrysto]] |
Aktualna wersja na dzień 20:01, 17 mar 2015
| Chrysto Izworski | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 marca 1878 r. Akubunar |
| Data i miejsce śmierci | 7 września 1955 r. Cieszyn |
| Zawód | nauczyciel akademicki |
Chrysto Izworski (ur. 29 marca 1878 r. w Akubunar, zm. 7 września 1955 r. w Cieszynie) – nauczyciel akademicki.
Życiorys
Chrysto Izworski urodził się 29 marca 1878 roku w Akubunar niedaleko Adrianopola. Jego rodzicami byli Dymitr i Diana Teodorow. We wczesnym dzieciństwie stracił ojca. Trudna sytuacja rodzinna sprawiła, iż matka oddała małego Chrysto do Polskiego Misyjnego Zakładu Księży Zmartwychwstańców w Adrianopolu. W 1896 roku ukończył tam szkołę średnią, by następnie podjąć pracę jako nauczyciel.
W Adrianopolu nauczał przez 6 lat. Zaoszczędzone fundusze pozwoliły mu na wyjazd do Lwowa, gdzie podjął studia chemiczne na politechnice. Ukończył je w 1905 roku, po czym wyjechał do Bułgarii w poszukiwaniu pracy, której nie mógł znaleźć we Lwowie. Przez 2 lata pracował jako kontroler produktów spożywczych w Sofii. Następnie uzyskał zatrudnienie w Plewnie jako kierownik stacji doświadczalnej. Ciężka praca zaowocowała obronieniem doktoratu, co ułatwiło Izworskiemu objęcie funkcji nauczyciela akademickiego w Państwowej Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie. Swoje obowiązki pełnił do 1939 roku, do momentu wkroczenia armii niemieckiej. Po wyjeździe z Polski udał się ponownie do Lwowa, gdzie podjął pracę w zawodzie.
Po zakończeniu wojny powrócił do Cieszyna i podjął pracę na dawnym stanowisku. Po zamknięciu Państwowej Wyższej Szkoły w 1950 roku wprawdzie nie przeniósł się na stałe do Olsztyna, niemniej przyjeżdżał na Warmię, aby jego dawni studenci mogli zaliczyć zaległe egzaminy. Zmarł 7 września 1955 roku w Cieszynie.
Bibliografia
J. Chłosta, Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.
