Wojciech Turowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = Wojciech Turowski.jpg | |grafika = Wojciech Turowski.jpg | ||
| − | |opis grafiki = Wojciech Turowski - tablica pamiątkowa umieszczona w Sząbruku | + | |opis grafiki = Wojciech Turowski - tablica pamiątkowa umieszczona w Sząbruku. Fot. Paterm. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Wojciech_Turowski_tablica1.JPG Commons Wikimedia] |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 21 maja 1894 r. | |data urodzenia = 21 maja 1894 r. | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
| − | '''Wojciech Turowski''' (ur. 21 maja 1894 r. w [[Unieszewo|Unieszewie]], zm. 20 grudnia 1959 r. w Rzymie) – ksiądz katolicki, generał Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego | + | '''Wojciech Turowski''' (ur. 21 maja 1894 r. w [[Unieszewo|Unieszewie]], zm. 20 grudnia 1959 r. w Rzymie) – ksiądz katolicki, generał Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego czyli Księży Pallotynów (był on pierwszym Polakiem, który objął to stanowisko), biskup nominat diecezji częstochowskiej. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
Kiedy Turowski poważnie chorował, zanoszono modły do bł. Wincentego Pallotiego o jego zdrowie. Nastąpiło niespodziewane uzdrowienie, potwierdzone orzeczeniem lekarzy. To wydarzenie uznano za cud. | Kiedy Turowski poważnie chorował, zanoszono modły do bł. Wincentego Pallotiego o jego zdrowie. Nastąpiło niespodziewane uzdrowienie, potwierdzone orzeczeniem lekarzy. To wydarzenie uznano za cud. | ||
| − | Po tym wydarzeniu Turowski żył jeszcze i aktywnie pracował przez dziewięć lat. Uzdrowienie to zostało uznane przez władze kościelne za nadnaturalne i przyjęte za jeden z cudów wymaganych do kanonizacji Pallotiego. W kościele parafialnym w | + | Po tym wydarzeniu Turowski żył jeszcze i aktywnie pracował przez dziewięć lat. Uzdrowienie to zostało uznane przez władze kościelne za nadnaturalne i przyjęte za jeden z cudów wymaganych do kanonizacji Pallotiego. W [[lkwim:Kościół pw. św. Mikołaja i Jana Ewangelisty w Sząbruku|kościele parafialnym w Sząbruku]] w [[Powiat olsztyński|powiecie olsztyńskim]] wmurowano po wojnie tablicę dla uczczenia pamięci księdza Turowskiego. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku'', Warszawa 1963.<br/> | Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku'', Warszawa 1963.<br/> | ||
| Linia 49: | Linia 50: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Turowski, Wojciech]] |
| + | |||
| + | [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Turowski, Wojciech]] | ||
| + | [[Kategoria: Powiat olsztyński|Turowski, Wojciech]] | ||
| + | [[Kategoria: Gietrzwałd (gmina wiejska)|Turowski, Wojciech]] | ||
| + | [[Kategoria: 1801-1918|Turowski, Wojciech]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:48, 17 mar 2015
| Wojciech Turowski | |
| | |
 Wojciech Turowski - tablica pamiątkowa umieszczona w Sząbruku. Fot. Paterm. Źródło: Commons Wikimedia
| |
| Data i miejsce urodzenia | 21 maja 1894 r. Unieszewo |
| Data i miejsce śmierci | 20 grudnia 1959 r. Rzym |
Wojciech Turowski (ur. 21 maja 1894 r. w Unieszewie, zm. 20 grudnia 1959 r. w Rzymie) – ksiądz katolicki, generał Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego czyli Księży Pallotynów (był on pierwszym Polakiem, który objął to stanowisko), biskup nominat diecezji częstochowskiej.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Wojciech Turowski, pragnąc zostać księdzem, w wieku 14 lat (1908 r.) rozpoczął naukę w niższym seminarium pallotyńskim w Jajkowcu. Dalsze kształcenie kontynuował w wadowickim Collegium Marianum, gdzie wstąpił do nowicjatu księży pallotynów. W Limburgu w kolegium pallotynów studiował filozofię i technologię. Niższe święcenia kapłańskie przyjął w 1913 r., a w 1921 r. święcenia kapłańskie. Na terenie Gdańska służył w wojsku niemieckim (w kolumnie sanitarnej) w latach 1915-1918.
Praca
Turowski początkowo pracował w Sucharach. W roku 1922 został profesorem i rektorem Collegium Marianum, mistrzem nowicjatu i doradcą księdza Alojzego Majewskiego. W 1925 r. został wybrany przełożonym Okręgu Polskiego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Ustanowił wtedy trzy nowe kolegia: w Wadowicach, Sucharach, Chełmnie oraz studium filozoficzne. Dbał o kształcenie księży w Polsce i zagranicą. Jako superior polskiej wspólnoty przyczynił się do rozbudowy szkolnictwa i wydawnictwa pallotyńskiego. W Warszawie zawiązał Koła Współpracowników, które współpracowały z Akcją Katolicką oraz Koła Misyjne.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Turowski był głównym organizatorem I Międzynarodowego Kongresu Misjologicznego w Poznaniu w 1927 r. oraz pierwszym delegatem episkopatu do Związku Akademickich Kół Misjologicznych w Polsce. Zorganizował wydawanie czasopisma "Rodzina Polska" i "Apostoł wśród świata" oraz dziennika "Polska".
W 1927 r. przejął od archidiecezji warszawskiej księgarnię i drukarnię przyczyniając się w ten sposób do ożywienia ruchu wydawniczego. W "Przeglądzie Katolickim" publikował artykuły. W 1937 r. został wybrany na radcę i sekretarza generalnego księży pallotynów. Funkcję tę sprawował w Rzymie, następnie w Lizbonie. Od czerwca 1940 r. stał na czele placówki Towarzystwa św. Rafała w Lizbonie, które niosło pomoc Polakom tułającym się na obczyźnie.
W latach 1947-195 Turowski pełnił funkcję generalnego przełożonego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego z siedzibą w Rzymie. Gdy został mianowany biskupem tytularnym i sufraganem częstochowskim, zrzekł się stanowiska za zgodą papieża. W połowie roku 1953 ustąpił z powodu choroby.
Ciekawostki
Kiedy Turowski poważnie chorował, zanoszono modły do bł. Wincentego Pallotiego o jego zdrowie. Nastąpiło niespodziewane uzdrowienie, potwierdzone orzeczeniem lekarzy. To wydarzenie uznano za cud.
Po tym wydarzeniu Turowski żył jeszcze i aktywnie pracował przez dziewięć lat. Uzdrowienie to zostało uznane przez władze kościelne za nadnaturalne i przyjęte za jeden z cudów wymaganych do kanonizacji Pallotiego. W kościele parafialnym w Sząbruku w powiecie olsztyńskim wmurowano po wojnie tablicę dla uczczenia pamięci księdza Turowskiego.
Bibliografia
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.
Leksykon Historii Polski, red. Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz, Warszawa 1995.
