Hydroptila cornuta: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(UWAGA! Usunięcie treści (strona pozostała pusta)!) |
(→Bibliografia) |
||
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | {{Zwierzę infobox | ||
| + | |nazwa zwyczajowa = Chruścik | ||
| + | |nazwa łacińska = ''Hydroptila cornuta'' | ||
| + | |TSN = | ||
| + | |zoolog = Mosely, 1922 | ||
| + | |okres istnienia = | ||
| + | |grafika = | ||
| + | |opis grafiki = | ||
| + | |typ = stawonogi | ||
| + | |podtyp = tchawkowce | ||
| + | |gromada = owady | ||
| + | |rząd = chruściki | ||
| + | |rodzina = ''Hydroptilidae'' | ||
| + | |rodzaj = ''Hydroptila'' | ||
| + | |gatunek = ''Hydroptila cornuta'' | ||
| + | |synonimy = | ||
| + | |wikispecies = | ||
| + | |commons = | ||
| + | }} | ||
| + | '''Hydroptila cornuta''' – gatunek [[Chruściki|chruścika]] nieposiadający polskiego odpowiednika nazwy łacińskiej. W Polsce stwierdzono jego występowanie jedynie na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]]. | ||
| + | == Opis == | ||
| + | Należy do grupy najmniejszych chruścików z rodziny ''Hydroptilidae'' (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi. | ||
| + | Larwy budują fasolkowate, przenośne i bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym. | ||
| + | |||
| + | Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typy zbiorników wodnych). | ||
| + | |||
| + | Na Pojezierzu Mazurskim znajdowany bywa głównie w jeziorze [[jezioro Śniardwy|Śniardwy]] oraz jeziorze [[Jezioro Mikołajskie|Mikołajskim]]. | ||
| + | |||
| + | ==Bibliografia== | ||
| + | Czachorowski Stanisław, ''Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw'', Olsztyn 1998, s. 156. | ||
| + | |||
| + | [[Kategoria:Przyroda]] | ||
| + | [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:43, 5 lut 2015
| Chruścik | |
| | |
| Hydroptila cornuta` | |
| Mosely, 1922 | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | stawonogi |
| Podtyp | tchawkowce |
| Gromada | owady |
| Rząd | chruściki |
| Rodzina | Hydroptilidae |
| Rodzaj | Hydroptila |
| Gatunek | Hydroptila cornuta |
Hydroptila cornuta – gatunek chruścika nieposiadający polskiego odpowiednika nazwy łacińskiej. W Polsce stwierdzono jego występowanie jedynie na Pojezierzu Mazurskim.
Opis
Należy do grupy najmniejszych chruścików z rodziny Hydroptilidae (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi.
Larwy budują fasolkowate, przenośne i bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym.
Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typy zbiorników wodnych).
Na Pojezierzu Mazurskim znajdowany bywa głównie w jeziorze Śniardwy oraz jeziorze Mikołajskim.
Bibliografia
Czachorowski Stanisław, Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw, Olsztyn 1998, s. 156.
