Hydroptila cornuta: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (MartaF przeniósł stronę Chruścik Hydroptila cornuta na Hydroptila cornuta, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
(→Bibliografia) |
||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 18: | Linia 18: | ||
|commons = | |commons = | ||
}} | }} | ||
− | '''Hydroptila cornuta''' – gatunek chruścika nieposiadający polskiego odpowiednika nazwy łacińskiej. W Polsce stwierdzono | + | '''Hydroptila cornuta''' – gatunek [[Chruściki|chruścika]] nieposiadający polskiego odpowiednika nazwy łacińskiej. W Polsce stwierdzono jego występowanie jedynie na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]]. |
== Opis == | == Opis == | ||
− | Należy do grupy najmniejszych | + | Należy do grupy najmniejszych chruścików z rodziny ''Hydroptilidae'' (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi. |
− | Larwy budują fasolkowate, przenośne bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym. | + | Larwy budują fasolkowate, przenośne i bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym. |
Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typy zbiorników wodnych). | Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typy zbiorników wodnych). | ||
Linia 31: | Linia 31: | ||
Czachorowski Stanisław, ''Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw'', Olsztyn 1998, s. 156. | Czachorowski Stanisław, ''Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw'', Olsztyn 1998, s. 156. | ||
− | [[Kategoria:Przyroda]] [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur | + | [[Kategoria:Przyroda]] |
+ | [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] |
Aktualna wersja na dzień 13:43, 5 lut 2015
Chruścik | |
| |
Hydroptila cornuta` | |
Mosely, 1922 | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | stawonogi |
Podtyp | tchawkowce |
Gromada | owady |
Rząd | chruściki |
Rodzina | Hydroptilidae |
Rodzaj | Hydroptila |
Gatunek | Hydroptila cornuta |
Hydroptila cornuta – gatunek chruścika nieposiadający polskiego odpowiednika nazwy łacińskiej. W Polsce stwierdzono jego występowanie jedynie na Pojezierzu Mazurskim.
Opis
Należy do grupy najmniejszych chruścików z rodziny Hydroptilidae (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi.
Larwy budują fasolkowate, przenośne i bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym.
Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typy zbiorników wodnych).
Na Pojezierzu Mazurskim znajdowany bywa głównie w jeziorze Śniardwy oraz jeziorze Mikołajskim.
Bibliografia
Czachorowski Stanisław, Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw, Olsztyn 1998, s. 156.