Turzyca patagońska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | {{Roślina infobox | |
| − | + | |Nazwa rośliny = Turzyca patagońska | |
| + | |Nazwa łacińska = Carex magellanica | ||
| + | |L = Lamm. | ||
| + | |Pusta linia = <br/> | ||
| + | |grafika = Carex paupercula.jpg | ||
| + | |podpis grafiki = Turzyca patagońska (''C. magellanica'' subsp. ''irrigua'').<br>Fot. Dariusz Kubiak. | ||
| + | |Systematyka = Systematyka | ||
| + | |Domena = eukarionty | ||
| + | |Królestwo = rośliny | ||
| + | |Podkrólestwo = rośliny naczyniowe | ||
| + | |Gromada = okrytonasienne | ||
| + | |Klasa = jednoliścienne | ||
| + | |Rząd = wiechlinowce | ||
| + | |Rodzina = ciborowate | ||
| + | |Rodzaj = turzyca | ||
| + | |Gatunek = turzyca patagońska | ||
| + | |Synonimy = Synonimy | ||
| + | |Lista synonimów = ''Carex paupercula'' Michx. | ||
| + | }} | ||
'''Turzyca patagońska''' (''Carex magellanica'' Lamm.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (''Cyperaceae''). | '''Turzyca patagońska''' (''Carex magellanica'' Lamm.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (''Cyperaceae''). | ||
| + | <br/><br/> | ||
| + | == Morfologia == | ||
| + | Roślina trwała, wysokości 20–30 cm, z płożącymi rozłogami. Łodyga cienka, w górze szorstka. Liście jasnozielone, wiotkie, do 3(4) mm szerokości, słabo szorstkie. Kwiaty wyrastają w kątach lancetowatych, czerwonobrunatnych przysadek z zielonym grzbietem. Są zebrane w kłosy. Kłos męski szczytowy, pojedynczy, prosto wzniesiony. Poniżej niego znajdują się 2–3 podłużnie jajowate kłosy żeńskie. Kwiaty męskie z 3 pręcikami, kwiaty żeńskie ze słupkiem zakończonym trzema znamionami. | ||
| − | + | Turzyca patagońska kwitnie od połowy lipca do końca sierpnia. Owocem jest orzeszek otoczony pęcherzykiem. Pęcherzyk ten jest jasnozielony, jajowaty, do 3 mm długości, zakończony bardzo krótkim dzióbkiem. Roślina rozmnaża się głównie wegetatywnie za pomocą rozłogów. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| + | == Rozmieszczenie i ekologia == | ||
| + | Podgatunek typowy ''Carex magellanica'' Lam. subsp. ''magellanica'' występuje w Ameryce Południowej, natomiast turzyca patagońska rosnąca na półkuli północnej najczęściej opisywana jest w randze podgatunku ''Carex magellanica'' subsp. ''irrigua'' (Wahlenb.) Hiitonen (= ''Carex paupercula'' Michx.). Podgatunek ''irrigua'' występuje na obszarach wokółbiegunowych na półkuli północnej (element cyrkumborealny), podczas gdy podgatunek typowy ''magellanica'' rośnie w południowej części Ameryki Południowej. | ||
| − | + | Podgatunek północny zwartym zasięgiem obejmuje Skandynawię, kraje nadbałtyckie i północną Białoruś oraz północnoeuropejską część Rosji. W Europie środkowej znany jest z Karpat, Sudetów i Alp. W Polsce podgatunek ten znany był do niedawna jedynie z Karkonoszy (stanowiska koło Wielkiego Stawu i pod Szrenicą), obecnie odnotowany także na północy kraju. Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] występowanie turzycy patagońskiej stwierdzono w 2004 r. w [[Puszcza Romincka|Puszczy Rominckiej]]. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Występuje na torfowiskach przejściowych, na młakach i źródliskach. | Występuje na torfowiskach przejściowych, na młakach i źródliskach. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | == Wartość użytkowa == | ||
| + | Gatunek w Polsce jest zagrożony z powodu bardzo nielicznego występowania. Bezpośrednimi zagrożeniami jest wpływ sąsiedztwa szlaku turystycznego (związane z tym zmiany warunków hydrologicznych) oraz konkurencja bardziej ekspansywnych gatunków, głównie traw. Roślina objęta prawną ochroną gatunkową i umieszczona na czerwonej liście w kategorii gatunków narażonych na wymarcie (V). | ||
| + | <br/> | ||
| − | == | + | == Ciekawostki == |
| − | + | Może tworzyć mieszańce z [[turzyca bagienna|turzycą bagienną]] (''Carex limosa''). | |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Zobacz też == | |
| − | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca_patagońska pl.wikipedia.org, turzyca patagońska] [25.05.2014] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.<br/> | |
| − | + | ''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć'', Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna, Olsztyn 2012. | |
| − | |||
| − | |||
| − | ''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć'' | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | [[Kategoria: Rośliny]] | + | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]][[Kategoria: Powiat węgorzewski]] [[Kategoria: Powiat gołdapski]] |
Aktualna wersja na dzień 12:16, 12 mar 2015
| Turzyca patagońska | |
| | |
| Carex magellanica | |
| Lamm. | |
 Turzyca patagońska (C. magellanica subsp. irrigua). Fot. Dariusz Kubiak. | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | jednoliścienne |
| Rząd | wiechlinowce |
| Rodzina | ciborowate |
| Rodzaj | turzyca |
| Gatunek | turzyca patagońska |
| Synonimy | |
| Carex paupercula Michx. | |
Turzyca patagońska (Carex magellanica Lamm.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (Cyperaceae).
Spis treści
Morfologia
Roślina trwała, wysokości 20–30 cm, z płożącymi rozłogami. Łodyga cienka, w górze szorstka. Liście jasnozielone, wiotkie, do 3(4) mm szerokości, słabo szorstkie. Kwiaty wyrastają w kątach lancetowatych, czerwonobrunatnych przysadek z zielonym grzbietem. Są zebrane w kłosy. Kłos męski szczytowy, pojedynczy, prosto wzniesiony. Poniżej niego znajdują się 2–3 podłużnie jajowate kłosy żeńskie. Kwiaty męskie z 3 pręcikami, kwiaty żeńskie ze słupkiem zakończonym trzema znamionami.
Turzyca patagońska kwitnie od połowy lipca do końca sierpnia. Owocem jest orzeszek otoczony pęcherzykiem. Pęcherzyk ten jest jasnozielony, jajowaty, do 3 mm długości, zakończony bardzo krótkim dzióbkiem. Roślina rozmnaża się głównie wegetatywnie za pomocą rozłogów.
Rozmieszczenie i ekologia
Podgatunek typowy Carex magellanica Lam. subsp. magellanica występuje w Ameryce Południowej, natomiast turzyca patagońska rosnąca na półkuli północnej najczęściej opisywana jest w randze podgatunku Carex magellanica subsp. irrigua (Wahlenb.) Hiitonen (= Carex paupercula Michx.). Podgatunek irrigua występuje na obszarach wokółbiegunowych na półkuli północnej (element cyrkumborealny), podczas gdy podgatunek typowy magellanica rośnie w południowej części Ameryki Południowej.
Podgatunek północny zwartym zasięgiem obejmuje Skandynawię, kraje nadbałtyckie i północną Białoruś oraz północnoeuropejską część Rosji. W Europie środkowej znany jest z Karpat, Sudetów i Alp. W Polsce podgatunek ten znany był do niedawna jedynie z Karkonoszy (stanowiska koło Wielkiego Stawu i pod Szrenicą), obecnie odnotowany także na północy kraju. Na Warmii i Mazurach występowanie turzycy patagońskiej stwierdzono w 2004 r. w Puszczy Rominckiej.
Występuje na torfowiskach przejściowych, na młakach i źródliskach.
Wartość użytkowa
Gatunek w Polsce jest zagrożony z powodu bardzo nielicznego występowania. Bezpośrednimi zagrożeniami jest wpływ sąsiedztwa szlaku turystycznego (związane z tym zmiany warunków hydrologicznych) oraz konkurencja bardziej ekspansywnych gatunków, głównie traw. Roślina objęta prawną ochroną gatunkową i umieszczona na czerwonej liście w kategorii gatunków narażonych na wymarcie (V).
Ciekawostki
Może tworzyć mieszańce z turzycą bagienną (Carex limosa).
Zobacz też
pl.wikipedia.org, turzyca patagońska [25.05.2014]
Bibliografia
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.
Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć, Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna, Olsztyn 2012.
