Żebrowiec górski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 +
{{Roślina infobox
 +
|Nazwa rośliny = Żebrowiec górski
 +
|Nazwa łacińska = ''Pleurospermum austriacum''
 +
|L = (L.) Hoffm.
 +
|Pusta linia = <br/>
 +
|grafika = Pleurospermum austriacum eF.jpg
 +
|podpis grafiki = Żebrowiec górski – pokrój.<br>Fot. Dariusz Kubiak.
 +
|Systematyka = Systematyka
 +
|Domena = eukarionty
 +
|Królestwo = rośliny
 +
|Podkrólestwo = rośliny naczyniowe
 +
|Gromada = okrytonasienne
 +
|Klasa = dwuliścienne
 +
|Rząd = selerowce
 +
|Rodzina = selerowate
 +
|Rodzaj = żebrowiec
 +
|Gatunek = żebrowiec górski
 +
|Synonimy = Synonimy
 +
|Lista synonimów =
 +
}}
 +
'''Żebrowiec górski''' (''Pleurospermum austriacum'' (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; ''Apiaceae'').
 +
<br/><br/>
 +
== Morfologia ==
 +
Bylina o wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu oraz dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3–4-krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy najczęściej ustawione są na jednym poziomie z baldachem szczytowym.
  
 +
Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia. Owoce są jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.
  
'''Żebrowiec górski''' (''Pleurospermum austriacum'' (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; ''Apiaceae'')
+
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 
 
 
 
[[Plik:Pleurospermum austriacum eF.jpg|200px|thumb|right|''Pleurospermum austriacum'' - żebrowiec górski (Media:http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Pleurospermum_austriacum_eF.jpg#metadata.ogg)]]
 
 
 
=== Morfologia ===
 
 
 
 
 
Bylina wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu i o dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3-4- krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach, zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy, najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Owoce jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.
 
<br/>
 
 
 
 
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 
 
 
 
Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.
 
Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.
W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu.
 
 
Żebrowiec preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.
 
<br/>
 
  
 +
W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu. Preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.
  
=== Wartość użytkowa ===
+
Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody [[Rezerwat Buki Wysoczyzny Elbląskiej|Buki Wysoczyzny Elbląskiej]] w [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej|Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej]].
  
 +
== Ciekawostki ==
 +
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.
  
 +
== Zobacz też ==
 +
[http://zielnik-karpacki.pl/-ŻEBROWIEC_GÓRSKI_750 zielnik-karpacki.pl] [20.05.2014]
 
<br/>
 
<br/>
 
 
=== Ciekawostki ===
 
 
 
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.
 
 
Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody „Buki Wysoczyzny Elbląskiej” w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej.
 
<br/>
 
 
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
+
''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć'', Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna, Olsztyn 2012.
 
<br/>
 
 
 
 
 
== Linki zewnętrzne ==
 
 
 
http://zielnik-karpacki.pl/-ŻEBROWIEC_GÓRSKI_750
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]]
[[Kategoria: Przyroda]]
 
[[Kategoria:Rośliny]]
 

Aktualna wersja na dzień 08:17, 15 mar 2015

Żebrowiec górski

Pleurospermum austriacum
(L.) Hoffm.
Żebrowiec górski – pokrój.Fot. Dariusz Kubiak.
Żebrowiec górski – pokrój.
Fot. Dariusz Kubiak.
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa dwuliścienne
Rząd selerowce
Rodzina selerowate
Rodzaj żebrowiec
Gatunek żebrowiec górski
Synonimy

Żebrowiec górski (Pleurospermum austriacum (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; Apiaceae).

Morfologia

Bylina o wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu oraz dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3–4-krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy najczęściej ustawione są na jednym poziomie z baldachem szczytowym.

Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia. Owoce są jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.

Rozmieszczenie i ekologia

Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.

W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu. Preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.

Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej.

Ciekawostki

Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.

Zobacz też

zielnik-karpacki.pl [20.05.2014]

Bibliografia

Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć, Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna, Olsztyn 2012.