Głaz narzutowy "Karciany Kamień": Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 17: | Linia 17: | ||
| sekundE= 6 | | sekundE= 6 | ||
}} | }} | ||
− | '''Karciany Kamień''' ‒ głaz położony w | + | '''Karciany Kamień''' ‒ głaz narzutowy położony w [[Elbląg (gmina wiejska)|gminie Elbląg]]. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Opis głazu == | == Opis głazu == | ||
− | Typ skały: średnioziarnisty równoziarnisty granit z szarymi plagioklazami i różowymi skaleniami potasowymi ze stosunkowo dużą zawartością minerałów ciemnych, szczególnie biotytu. | + | Typ skały: średnioziarnisty, równoziarnisty granit z szarymi plagioklazami i różowymi skaleniami potasowymi ze stosunkowo dużą zawartością minerałów ciemnych, szczególnie biotytu. |
Nazwa głazu jest dosłownym tłumaczeniem dawnej nazwy niemieckiej "Kartenstein". | Nazwa głazu jest dosłownym tłumaczeniem dawnej nazwy niemieckiej "Kartenstein". | ||
− | Głaz położony jest w pobliżu dawnego majątku podmiejskiego Zawiszyn, w otoczeniu ośmiu lip, w miejscu dość trudno dostępnym ze względu na nasadzenia leśne, kilkadziesiąt metrów na północ od jaru. | + | Głaz położony jest w pobliżu dawnego majątku podmiejskiego Zawiszyn, w otoczeniu ośmiu lip, w miejscu dość trudno dostępnym ze względu na nasadzenia leśne, kilkadziesiąt metrów na północ od jaru. Powierzchnię ma pofałdowaną, nieregularną. Niewykluczone, iż po przeniesieniu został wywrócony, przez co nie przystaje obecnie wyglądem do starszych opisów. Dawniej "Karciany Kamień" spoczywał bowiem na dnie jaru strumienia Dąbrówka, przy drodze polnej prowadzącej z majątku Zawiszyn do majątku w Nowym Krasnym Lesie. Posiadał charakterystyczny kształt z płaskim, jakby ściętym wierzchołkiem. Osobom przekraczającym strumień służyć miał jako mostek. W głazie widoczny jest otwór odstrzałowy, który dowodzi jego rozbicia. |
− | + | Jak mówi [[Legenda o Karcianym Kamieniu | legenda]], kształt kamienia nie był dziełem rąk ludzkich, lecz efektem diabelskiej furii ‒ diabeł ograny w karty przez pastuszków cisnąć miał talią kart w kamień z tak ogromną siłą, iż uformował jego powierzchnię w nietypowy sposób. | |
<br/> | <br/> | ||
Linia 36: | Linia 36: | ||
== Źródła == | == Źródła == | ||
− | Barton Dariusz, ''Przewodnik krajoznawczy „z myszką” po Wysoczyźnie Elbląskiej'' | + | Barton Dariusz, ''Przewodnik krajoznawczy „z myszką” po Wysoczyźnie Elbląskiej'', Bydgoszcz 1997. |
<br/> | <br/> | ||
− | Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, ''Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur'' | + | Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, ''Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur'', Olsztyn 2012. |
− | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Głazy]][[Kategoria: Powiat elbląski]][[Kategoria: | + | |
+ | [[Kategoria: Przyroda]] | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria: Głazy]] | ||
+ | [[Kategoria: Powiat elbląski]] | ||
+ | [[Kategoria: Elbląg (gmina wiejska)]] |
Aktualna wersja na dzień 11:16, 22 wrz 2014
Karciany Kamień ‒ głaz narzutowy położony w gminie Elbląg.
Opis głazu
Typ skały: średnioziarnisty, równoziarnisty granit z szarymi plagioklazami i różowymi skaleniami potasowymi ze stosunkowo dużą zawartością minerałów ciemnych, szczególnie biotytu.
Nazwa głazu jest dosłownym tłumaczeniem dawnej nazwy niemieckiej "Kartenstein".
Głaz położony jest w pobliżu dawnego majątku podmiejskiego Zawiszyn, w otoczeniu ośmiu lip, w miejscu dość trudno dostępnym ze względu na nasadzenia leśne, kilkadziesiąt metrów na północ od jaru. Powierzchnię ma pofałdowaną, nieregularną. Niewykluczone, iż po przeniesieniu został wywrócony, przez co nie przystaje obecnie wyglądem do starszych opisów. Dawniej "Karciany Kamień" spoczywał bowiem na dnie jaru strumienia Dąbrówka, przy drodze polnej prowadzącej z majątku Zawiszyn do majątku w Nowym Krasnym Lesie. Posiadał charakterystyczny kształt z płaskim, jakby ściętym wierzchołkiem. Osobom przekraczającym strumień służyć miał jako mostek. W głazie widoczny jest otwór odstrzałowy, który dowodzi jego rozbicia.
Jak mówi legenda, kształt kamienia nie był dziełem rąk ludzkich, lecz efektem diabelskiej furii ‒ diabeł ograny w karty przez pastuszków cisnąć miał talią kart w kamień z tak ogromną siłą, iż uformował jego powierzchnię w nietypowy sposób.
Zobacz też
- traseo.pl [18.03.2014]
- panoramio.com [18.03.2014]
- mojewendrowki.eu [18.03.2014]
- historia-wyzynaelblaska.pl [18.03.2014]
Źródła
Barton Dariusz, Przewodnik krajoznawczy „z myszką” po Wysoczyźnie Elbląskiej, Bydgoszcz 1997.
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Olsztyn 2012.