Jacek Fafiński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 38: | Linia 38: | ||
[http://www.wama-sport.pl/index.php/component/search/?searchword=Jacek%20Fafi%C5%84ski&searchphrase=all&Itemid=198 wama-sport.pl] | [http://www.wama-sport.pl/index.php/component/search/?searchword=Jacek%20Fafi%C5%84ski&searchphrase=all&Itemid=198 wama-sport.pl] | ||
− | [[Kategoria:Sport|Fafiński, Jacek]][[Kategoria: Zawodnicy|Fafiński, Jacek]] [[Kategoria: Mistrzowie sportu|Fafiński, Jacek]] [[Kategoria:Olimpijczycy|Fafiński, Jacek]][[Kategoria: | + | [[Kategoria:Sport|Fafiński, Jacek]][[Kategoria: Zawodnicy|Fafiński, Jacek]] [[Kategoria: Mistrzowie sportu|Fafiński, Jacek]] [[Kategoria:Olimpijczycy|Fafiński, Jacek]][[Kategoria:Lubawa|Fafiński, Jacek]][[Kategoria:1990-|Fafiński, Jacek]] |
Aktualna wersja na dzień 13:14, 4 gru 2014
Jacek Fafiński | |
| |
Imię i nazwisko | Jacek Fafiński |
Dyscyplina | zapaśnik stylu klasycznego |
Największy sukces | srebrny medal w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie |
Jacek Fafiński (ur. 21 października 1970 r. w Lubawie) – wybitny zapaśnik stylu klasycznego, srebrny medalista olimpijski.
Przebieg kariery sportowej
Pochodził z wielodzietnej rodziny (pięciu braci, trzy siostry). Przygodę ze sportem zaczynał w Szkole Podstawowej im. M. Kopernika w Lubawie od lekkiej atletyki. Był wicemistrzem województwa olsztyńskiego w trójboju lekkoatletycznym. W rodzinnym mieście wiodącymi sportami był futbol i zapasy, które spopularyzowali bracia Józef i Krzysztof Blankowie oraz Bolesław Jurewicz, Fafiński został więc zapaśnikiem. Wkrótce okazało się, że istotnie miał bardzo dobre predyspozycje do uprawiania tej dyscypliny.
Walczył przez wiele lat w kategoriach wagowych 85–130 kg. Od 1980 roku reprezentował LKS Motor Lubawa (tu jego pierwszym trenerem był Józef Blank), Zagłębie Wałbrzych i Legię Warszawa (1989–2000). Podczas trenowania w ostatnim z wymienionych klubów był podopiecznym trenera Bolesława Dubickiego.
Zdobył siedmiokrotnie tytuł mistrza Polski (1994–1996, 1998, 2000–2002) oraz srebrny medal olimpijski (1996). Mimo imponującego dorobku zdaniem wielu nie wykorzystał w pełni swoich możliwości. Wyznawał zasadę, że trzeba wygrywać jak najmniejszym kosztem, a to podejście wielokrotnie zemściło się na sportowcu. Po zdobyciu w Atlancie (1996) srebrnego medalu olimpijskiego wydawało się, że będzie to czynnik motywujący, tymczasem przed olimpiadą w Sydney niespodziewanie zrezygnował ze startu, ograniczając się do występów krajowych.
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1996).
Osiągnięcia Sportowe
- srebrny medal na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie w 1996 r.
- dwa brązowe medale w wojskowych igrzyskach CISM
- srebrny medal w drużynowych mistrzostwach świata seniorów
- srebrny medal w akademickich mistrzostwach świata
- siedem tytułów Mistrza Polski Seniorów
- kilkadziesiąt medali w międzynarodowych turniejach zapaśniczych
Bibliografia
Głuszek Zygmunt, Leksykon polskich olimpijczyków, Warszawa 1999
Pawlak Anna, Olimpijczycy – polscy sportowcy w latach 1924–1998, Kraków 2000.
Godlewski Piotr, Olimpijskie turnieje zapaśnicze 1896–1996, Warszawa 1996.
Archiwum IKF Gorzów Wielkopolski
pl.wikipedia.org [22.10.2014]
olimpijski.pl [22.10.2014]
zapasy.org.pl [22.10.2014]
wama-sport.pl