Kochówka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Opis)
 
(Nie pokazano 39 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
 
  |nazwa        = Kochówka
 
  |nazwa        = Kochówka
 
  |typ obiektu  = jednorodzinny dom mieszkalny
 
  |typ obiektu  = jednorodzinny dom mieszkalny
  |lokalizacja  = Prusy Wschodnie obecnie głównie Mazury
+
  |lokalizacja  = Prusy Wschodnie  
 
  |właściciel  = robotnicy rolni leśni, rybacy
 
  |właściciel  = robotnicy rolni leśni, rybacy
}} <br />
+
}}  
 
+
'''Kochówka''' rodzaj domu jednorodzinnego budowanego w byłych [[Prusy Wschodnie | Prusach Wschodnich]] w latach 30. XX w. Nazwa tego typu domów pochodzi od nazwiska Gauleitera [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]] Ericha Kocha, który dzięki preferencyjnym warunkom finansowania wprowadził nowy rodzaj budownictwa socjalnego.
'''Kochówka''' - rodzaj domu jednorodzinnego, budowanego w Prusach Wschodnich w latach 30-tych XX wieku.  
+
<br/><br/>
<br/>
 
 
 
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
W latach 30-tych XX wieku, za rządów Gauleitera Prus Wschodnich Ericha Kocha, powstał nowy rodzaj budownictwa socjalnego, mający na celu wkomponowanie nowych domów wolnostojących w już istniejącą, starszą zabudowę miejscowości.  
+
W latach 30. XX w., za rządów Gauleitera Prus Wschodnich Ericha Kocha, na terenie Prus Wschodnich, czyli obecnych [[Mazury|Mazur]], [[Warmia|Warmii]], [[Żuławy Wiślane |Żuław Wiślanych]], części Litwy oraz obwodu kaliningradzkiego, powstawały osiedla nowych domów wolnostojących budowanych według tego samego projektu. Domy te aranżowano w taki sposób, aby wkomponowywały się w już istniejącą, starszą zabudowę miejscowości.  
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Opis ==
 
== Opis ==
W celu wyrównywania różnic między Niemcami zachodnimi, a wschodnią prowincją, rząd uruchomił państwowe, nisko oprocentowane pożyczki mieszkaniowe, które umożliwiły głównie robotnikom rolnym i leśnym budowę własnego domu jednorodzinnego. W ramach budownictwa socjalnego powstały osiedla identycznych domów na terenie dzisiejszych Mazur np. w Orzyszu, Giżycki, czy Miłkach, a także Warmii np. w Olsztynie, czy Łukcie.
+
W celu wyrównywania różnic między Niemcami zachodnimi, a wschodnią prowincją rząd uruchomił państwowe, nisko oprocentowane pożyczki mieszkaniowe, które umożliwiły głównie robotnikom rolnym i leśnym budowę własnego domu jednorodzinnego. W ramach budownictwa socjalnego powstały osiedla identycznych domów na terenie dzisiejszych Mazur (np. w [[Orzysz|Orzyszu]], [[Giżycko|Giżycku]] i [[Miłki|Miłkach]]), Warmii (np. w [[Olsztyn|Olsztynie]] i [[Łukta|Łukcie]]), a także na Żuławach Wiślanych (np. w [[Elbląg|Elblągu]]).  
 
 
Wytyczone działki budowlane zawierały miejsce pod budowę domu i ogródek. Murowane i tynkowane budynki wznoszono na planie prostokąta o powierzchni min. 50m2. Każdy z tych parterowych domów posiadał własną piwnicę oraz poddasze użytkowe. Dach dwuspadowy o kącie nie większym niż 45 stopni, kryto dachówką. Charakterystycznym elementem jego konstrukcji było spłaszczenie dachu w końcówce i oparcie na murowanym gzymsie.  
 
  
 +
Wytyczone działki budowlane zawierały miejsce pod budowę domu i ogródek. Murowane i tynkowane budynki wznoszono na planie prostokąta o powierzchni min. 50m2. Każdy z tych parterowych domów posiadał własną piwnicę oraz poddasze użytkowe. Dach dwuspadowy o kącie nie większym niż 45 stopni kryto dachówką. Charakterystycznym elementem jego konstrukcji było spłaszczenie dachu w końcówce i oparcie na murowanym gzymsie.
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zdjęcia ==
 
 
<br/>
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
''Mazury słownik stronniczy, ilustrowany'', red. Mierzwa Waldemar, Dąbrówno, Warszawa 2008, s. 76.
+
''Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany'', red. Mierzwa Waldemar, Dąbrówno–Warszawa 2008, s. 76.
 
 
<br/>
 
== Linki zewnętrzne ==
 
[http://www.sercemazur.pl]
 
 
 
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Mała architektura]] [[Kategoria: Budownictwo ludowe]]
+
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria:Zabytki]] [[Kategoria: Inne obiekty architektury]] [[Kategoria: Olsztyn]] [[Kategoria: Elbląg]] [[Kategoria: Orzysz (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Giżycko]] [[Kategoria: Miłki (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Łukta (gmina wiejska)]] [[Kategoria: 1919-1944]]

Aktualna wersja na dzień 09:02, 13 kwi 2015

Kochówka
typ obiektu: jednorodzinny dom mieszkalny
lokalizacja: Prusy Wschodnie
właściciel: robotnicy rolni leśni, rybacy

Kochówka – rodzaj domu jednorodzinnego budowanego w byłych Prusach Wschodnich w latach 30. XX w. Nazwa tego typu domów pochodzi od nazwiska Gauleitera Prus Wschodnich Ericha Kocha, który dzięki preferencyjnym warunkom finansowania wprowadził nowy rodzaj budownictwa socjalnego.

Położenie

W latach 30. XX w., za rządów Gauleitera Prus Wschodnich Ericha Kocha, na terenie Prus Wschodnich, czyli obecnych Mazur, Warmii, Żuław Wiślanych, części Litwy oraz obwodu kaliningradzkiego, powstawały osiedla nowych domów wolnostojących budowanych według tego samego projektu. Domy te aranżowano w taki sposób, aby wkomponowywały się w już istniejącą, starszą zabudowę miejscowości.

Opis

W celu wyrównywania różnic między Niemcami zachodnimi, a wschodnią prowincją rząd uruchomił państwowe, nisko oprocentowane pożyczki mieszkaniowe, które umożliwiły głównie robotnikom rolnym i leśnym budowę własnego domu jednorodzinnego. W ramach budownictwa socjalnego powstały osiedla identycznych domów na terenie dzisiejszych Mazur (np. w Orzyszu, Giżycku i Miłkach), Warmii (np. w Olsztynie i Łukcie), a także na Żuławach Wiślanych (np. w Elblągu).

Wytyczone działki budowlane zawierały miejsce pod budowę domu i ogródek. Murowane i tynkowane budynki wznoszono na planie prostokąta o powierzchni min. 50m2. Każdy z tych parterowych domów posiadał własną piwnicę oraz poddasze użytkowe. Dach dwuspadowy o kącie nie większym niż 45 stopni kryto dachówką. Charakterystycznym elementem jego konstrukcji było spłaszczenie dachu w końcówce i oparcie na murowanym gzymsie.

Bibliografia

Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Mierzwa Waldemar, Dąbrówno–Warszawa 2008, s. 76.