Florian Piotrowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Florian Piotrowski |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |po...")
 
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Ochrona zdrowia" na "Kategoria: Lekarze i pielęgniarki")
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 21: Linia 21:
 
|www                  =
 
|www                  =
 
}}
 
}}
'''Piotrowski Florian''' ur. 30 listopada 1898r w Petersburgu, s. Konstantego i Urszuli z d. Bukowska. Zmarł 16 listopada 1973r.
+
'''Florian Piotrowski''' (ur. 30 listopada 1898 r. w Petersburgu, zm. 16 listopada 1973 r.) – lekarz chirurg, organizator Szpitala PKP w [[Olsztyn|Olsztynie]].
<br/> <br/>  
+
<br/><br/>  
 
==Życiorys==
 
==Życiorys==
=== Szkoła, wykształcenie i losy wojenne ===  
+
Syn Konstantego i Urszuli z d. Bukowskiej. 
Szkołę średnią ukończył w Petersburgu.Jednocześnie z pracą nauczycielską studiował biologię na USB w Wilnie, później przeniósł się na Wydział Lekarski. Ukończył go 17 sierpnia 1931 r. kiedy to otrzymał dyplom lekarza.
+
=== Szkoła i wykształcenie ===
 +
Szkołę średnią ukończył w Petersburgu. Pracę nauczyciela godził ze studiowaniem biologii na USB w Wilnie, później przeniósł się na Wydział Lekarski. Ukończył go 17 sierpnia 1931 r., kiedy to otrzymał dyplom lekarza.
 
=== Praca ===  
 
=== Praca ===  
W 1921r. przyjechał do Wilna gdzie przez wszystkie lata studiów pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej. Od 1 września 1931r do 20 marca 1934r. Pracował w Poradni Przeciwgruźliczej w Wilnie, od 1934 do 1939r. Wyspecjalizował się w chirurgii. Od września do grudnia 1939r. był lekarzem szkolnym, a od stycznia 1940r. pracował w Szpitalu Św Józefa a od 1941 do 1942r. w szpitalu dla jeńców wojennych, od 16 maja 1942 do 15 grudnia 1944r. W Przychodni Chirurgicznej i II Poliklinice. Był chirurgiem AK w zgrupowaniu „Szczerbca”. Wysiedlony z Wileńszczyzny przeniósł się do Białegostoku, gdzie pracował w Szpitalu PKP. 19 lutego 1945r. Znalazł się w Olsztynie by tu zorganizować kolejową służbę zdrowia. Po wybuchu epidemii duru organizował na przełomie marca i kwietnia 1945r. Szpital PKP w Olsztynie. Od 1 września 1945r. Do 31 października 1950r. pracował na oddziale chirurgicznym [[Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie|Szpitala Wojewódzkiego w Olsztynie]] i przeprowadził w nim 20 stycznia 1946r. pierwszą operację amputacji stopy. Od 1 listopada 1950r. pracował jako lekarz w Pogotowiu Ratunkowym a od 26 sierpnia 1951r. do 31 maja 1961 roku był jego dyrektorem. 1 września 1970r. przeszedł na emyrutę.  
+
W 1921 r. przyjechał do Wilna gdzie przez wszystkie lata studiów pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej. Od 1 września 1931 r. do 20 marca 1934 r. pracował w Poradni Przeciwgruźliczej w Wilnie. Wyspecjalizował się w chirurgii. Od września do grudnia 1939 r. był lekarzem szkolnym, a od stycznia 1940 r. pracował w Szpitalu św. Józefa. Od 1941 do 1942 r. był lekarzem w szpitalu dla jeńców wojennych. Od 16 maja 1942 do 15 grudnia 1944 r. pracował w Przychodni Chirurgicznej i II Poliklinice. Był chirurgiem AK w zgrupowaniu "Szczerbca".  
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===  
+
 
Odznaczony m.in. Złotym KZ.
+
Wysiedlony z Wileńszczyzny przeniósł się do Białegostoku, gdzie pracował w Szpitalu PKP. 19 lutego 1945 r. znalazł się w [[Olsztyn|Olsztynie]], by tu zorganizować kolejową służbę zdrowia. Po wybuchu epidemii duru organizował na przełomie marca i kwietnia 1945 r. Szpital PKP w Olsztynie. Od 1 września 1945 do 31 października 1950 r. pracował na oddziale chirurgicznym [[Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie|Szpitala Wojewódzkiego w Olsztynie]] i przeprowadził w nim 20 stycznia 1946r. pierwszą operację amputacji stopy. Od 1 listopada 1950 r. pracował jako lekarz w Pogotowiu Ratunkowym, a od 26 sierpnia 1951 do 31 maja 1961 r. był jego dyrektorem.  
== Bibliografia biograficzna ==  
+
 
Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 129, Olsztyn 1997.
+
1 września 1970 r. przeszedł na emeryturę.
[[Kategoria: Zdrowie]]
+
=== Odznaczenia ===  
 +
Odznaczony został m.in. Złotym Krzyżem Zasługi.
 +
 
 +
== Bibliografia ==  
 +
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 129.<br/>
 +
 
 +
[[Kategoria: Zdrowie|Piotrowski, Florian]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Piotrowski, Florian]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Piotrowski, Florian]][[Kategoria: Olsztyn|Piotrowski, Florian]][[Kategoria: 1919-1944|Piotrowski, Florian]][[Kategoria: 1945-1989|Piotrowski, Florian]]

Aktualna wersja na dzień 19:49, 18 mar 2015

Florian Piotrowski

Data i miejsce urodzenia 30 listopada 1898r.
Petersburg
Data i miejsce śmierci 16 listopada 1973r
Olsztyn
Miejsce spoczynku cmentarz komunalny w Olsztynie
Zawód lekarz

Florian Piotrowski (ur. 30 listopada 1898 r. w Petersburgu, zm. 16 listopada 1973 r.) – lekarz chirurg, organizator Szpitala PKP w Olsztynie.

Życiorys

Syn Konstantego i Urszuli z d. Bukowskiej.

Szkoła i wykształcenie

Szkołę średnią ukończył w Petersburgu. Pracę nauczyciela godził ze studiowaniem biologii na USB w Wilnie, później przeniósł się na Wydział Lekarski. Ukończył go 17 sierpnia 1931 r., kiedy to otrzymał dyplom lekarza.

Praca

W 1921 r. przyjechał do Wilna gdzie przez wszystkie lata studiów pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej. Od 1 września 1931 r. do 20 marca 1934 r. pracował w Poradni Przeciwgruźliczej w Wilnie. Wyspecjalizował się w chirurgii. Od września do grudnia 1939 r. był lekarzem szkolnym, a od stycznia 1940 r. pracował w Szpitalu św. Józefa. Od 1941 do 1942 r. był lekarzem w szpitalu dla jeńców wojennych. Od 16 maja 1942 do 15 grudnia 1944 r. pracował w Przychodni Chirurgicznej i II Poliklinice. Był chirurgiem AK w zgrupowaniu "Szczerbca".

Wysiedlony z Wileńszczyzny przeniósł się do Białegostoku, gdzie pracował w Szpitalu PKP. 19 lutego 1945 r. znalazł się w Olsztynie, by tu zorganizować kolejową służbę zdrowia. Po wybuchu epidemii duru organizował na przełomie marca i kwietnia 1945 r. Szpital PKP w Olsztynie. Od 1 września 1945 do 31 października 1950 r. pracował na oddziale chirurgicznym Szpitala Wojewódzkiego w Olsztynie i przeprowadził w nim 20 stycznia 1946r. pierwszą operację amputacji stopy. Od 1 listopada 1950 r. pracował jako lekarz w Pogotowiu Ratunkowym, a od 26 sierpnia 1951 do 31 maja 1961 r. był jego dyrektorem.

1 września 1970 r. przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia

Odznaczony został m.in. Złotym Krzyżem Zasługi.

Bibliografia

Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 129.