Zenobiusz Bednarski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Szkoła i wykształcenie)
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Ochrona zdrowia" na "Kategoria: Lekarze i pielęgniarki")
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 26: Linia 26:
 
Był synem Michała i Antoniny z d. Zielińskiej. W lipcu 1943 r. został wzięty na roboty przymusowe, początkowo pracował w kamieniołomach w Rykoszynie, od października 1943 w Kielcach, a od września 1944 r. do 11 stycznia 1945 r. w okolicach Pińczowa.
 
Był synem Michała i Antoniny z d. Zielińskiej. W lipcu 1943 r. został wzięty na roboty przymusowe, początkowo pracował w kamieniołomach w Rykoszynie, od października 1943 w Kielcach, a od września 1944 r. do 11 stycznia 1945 r. w okolicach Pińczowa.
 
=== Szkoła i wykształcenie ===  
 
=== Szkoła i wykształcenie ===  
Do szkoły powszechnej i gimnazjum uczęszczał początkowo w Augustowie, po wybuchu wojny ukończył czwartą klasę gimnazjalną na tajnych kompletach w Pińczowie. Od lutego 1945 do czerwca 1946 r. uczęszczał do gimnazjum i liceum w Pińczowie, tam też uzyskał świadectwo dojrzałości. W latach 1946–1951 studiował na Wydziale Lekarskim AM w Gdańsku, gdzie 5 kwietnia 1952 r. otrzymał dyplom lekarza.
+
Do szkoły powszechnej i gimnazjum uczęszczał początkowo w Augustowie, czwartą klasę gimnazjalną ukończył po wybuchu wojny na na tajnych kompletach w Pińczowie. Od lutego 1945 do czerwca 1946 r. uczęszczał do gimnazjum i liceum w Pińczowie, tam też uzyskał świadectwo dojrzałości. W latach 1946–1951 studiował na Wydziale Lekarskim AM w Gdańsku, gdzie 5 kwietnia 1952 r. otrzymał dyplom lekarza.
  
 
=== Praca ===  
 
=== Praca ===  
Nakazem pracy został skierowany do pracy w PSP w Prabutach. Następnie 30 września 1953 r. przeniósł się do [[Olsztyn|Olsztyna]]. Od 1 stycznia 1954 r. pracował w Centralnej Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej. Od 25 lipca 1957 r. do 1 stycznia 1959 r. pełnił obowiązki ordynatora, a następnie został ordynatorem II oddziału Szpitala Specjalistycznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc; funkcję pełnił do chwili emerytury.  
+
Nakazem pracy został skierowany do pracy w PSP w Prabutach. Następnie 30 września 1953 r. przeniósł się do [[Olsztyn|Olsztyna]]. Od 1 stycznia 1954 r. pracował w Centralnej Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej. Od 25 lipca 1957 r. do 1 stycznia 1959 r. pełnił obowiązki ordynatora. Następnie został ordynatorem II oddziału Szpitala Specjalistycznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc, funkcję pełnił do chwili emerytury.  
  
 
Jednocześnie do 31 grudnia 1960 r. był kierownikiem szczepień BCG. W latach 1961–1969 pełnił funkcję kierownika działu rehabilitacji w Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej, w latach 1956–1965 był założycielem i kierownikiem [[Półsanatorium Akademickie w Olsztynie|Półsanatorium Akademickiego w Olsztynie]]. W latach 1973–1977 był kierownikiem ds. lecznictwa.
 
Jednocześnie do 31 grudnia 1960 r. był kierownikiem szczepień BCG. W latach 1961–1969 pełnił funkcję kierownika działu rehabilitacji w Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej, w latach 1956–1965 był założycielem i kierownikiem [[Półsanatorium Akademickie w Olsztynie|Półsanatorium Akademickiego w Olsztynie]]. W latach 1973–1977 był kierownikiem ds. lecznictwa.
Linia 35: Linia 35:
 
Był specjalistą I i II st. z ftyzjatrii.
 
Był specjalistą I i II st. z ftyzjatrii.
  
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===  
+
=== Działalność naukowa===  
Uzyskał stopień dr n.med. na podstawie pracy: ''”Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Dorpackiego w latach 1802-1889”''. Za pracę zawodową, naukową i społeczną odznaczony m.in.: Srebrnym KZ, Krzyżem Kawalerskim OOP, „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”, „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”. Autor wielu publikacji z zakresu ftyzjatrii oraz historii medycyny. Opis swojej działalności na terenie Warmii i Mazur zawarł w książce ''”Moje życie po otrzymaniu nakazu pracy. Wspomnienia”''.
+
Uzyskał stopień dr n.med. na podstawie pracy: ''Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Dorpackiego w latach 1802-1889''.  
 +
 
 +
Był autorem wielu publikacji z zakresu ftyzjatrii oraz historii medycyny. Opis swojej działalności na terenie Warmii i Mazur zawarł w książce ''Moje życie po otrzymaniu nakazu pracy. Wspomnienia''.
 +
<br/>
 +
===Odznaczenia===
 +
Za pracę zawodową, naukową i społeczną odznaczony m.in.:
 +
*Srebrnym Krzyżem Zasługi
 +
*Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
 +
*odznaką "Zasłużony dla Warmii i Mazur"
 +
*odznaką "Za wzorową pracę w służbie zdrowia"
  
 
== Bibliografia==  
 
== Bibliografia==  
Bednarski Z., ''Rocznik Medyczny'', Tom V Volumen I, Olsztyn 1997, s. 20.
+
Bednarski Z., ''Rocznik Medyczny'', tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 20.
[[Kategoria: Zdrowie|Bednarski, Zenobiusz]] [[Kategoria: Ochrona zdrowia| Bednarski, Zenobiusz]] [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki: Bednarki, Zenobiusz]] [[Kategoria: Olsztyn| Bednarski, Zenobiusz]] [[Kategoria: 1945-1989| Bednarski, Zenobiusz]] [[Kategoria: 1990-|Bednarski, Zenobiusz]]
+
[[Kategoria: Zdrowie|Bednarski, Zenobiusz]] [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Bednarski, Zenobiusz]] [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Bednarski, Zenobiusz]] [[Kategoria: Olsztyn|Bednarski, Zenobiusz]] [[Kategoria: 1945-1989|Bednarski, Zenobiusz]] [[Kategoria: 1990-|Bednarski, Zenobiusz]]

Aktualna wersja na dzień 19:51, 18 mar 2015

Zenobiusz Michał Bednarski

Data i miejsce urodzenia 1 stycznia 1923 r.
Pińczów
Data i miejsce śmierci 29 września 2014 r.
Gdańsk
Miejsce spoczynku Cmentarz Katolicki w Sopocie
Zawód lekarz, historyk medycyny

Zenobiusz Michał Bednarski (ur. 1 stycznia 1923 r. w Pińczowie, zm. 29 września 2014 r. w Gdańsku) – lekarz, historyk medycyny, specjalista I i II st. z ftyzjatrii.

Życiorys

Był synem Michała i Antoniny z d. Zielińskiej. W lipcu 1943 r. został wzięty na roboty przymusowe, początkowo pracował w kamieniołomach w Rykoszynie, od października 1943 w Kielcach, a od września 1944 r. do 11 stycznia 1945 r. w okolicach Pińczowa.

Szkoła i wykształcenie

Do szkoły powszechnej i gimnazjum uczęszczał początkowo w Augustowie, czwartą klasę gimnazjalną ukończył po wybuchu wojny na na tajnych kompletach w Pińczowie. Od lutego 1945 do czerwca 1946 r. uczęszczał do gimnazjum i liceum w Pińczowie, tam też uzyskał świadectwo dojrzałości. W latach 1946–1951 studiował na Wydziale Lekarskim AM w Gdańsku, gdzie 5 kwietnia 1952 r. otrzymał dyplom lekarza.

Praca

Nakazem pracy został skierowany do pracy w PSP w Prabutach. Następnie 30 września 1953 r. przeniósł się do Olsztyna. Od 1 stycznia 1954 r. pracował w Centralnej Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej. Od 25 lipca 1957 r. do 1 stycznia 1959 r. pełnił obowiązki ordynatora. Następnie został ordynatorem II oddziału Szpitala Specjalistycznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc, funkcję tę pełnił do chwili emerytury.

Jednocześnie do 31 grudnia 1960 r. był kierownikiem szczepień BCG. W latach 1961–1969 pełnił funkcję kierownika działu rehabilitacji w Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej, w latach 1956–1965 był założycielem i kierownikiem Półsanatorium Akademickiego w Olsztynie. W latach 1973–1977 był kierownikiem ds. lecznictwa.

Był specjalistą I i II st. z ftyzjatrii.

Działalność naukowa

Uzyskał stopień dr n.med. na podstawie pracy: Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Dorpackiego w latach 1802-1889.

Był autorem wielu publikacji z zakresu ftyzjatrii oraz historii medycyny. Opis swojej działalności na terenie Warmii i Mazur zawarł w książce Moje życie po otrzymaniu nakazu pracy. Wspomnienia.

Odznaczenia

Za pracę zawodową, naukową i społeczną odznaczony m.in.:

  • Srebrnym Krzyżem Zasługi
  • Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
  • odznaką "Zasłużony dla Warmii i Mazur"
  • odznaką "Za wzorową pracę w służbie zdrowia"

Bibliografia

Bednarski Z., Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 20.