Konwencjonalne źródła energii: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Znaczenie dla regionu)
(Bibliografia)
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
''' Przemysł_do_definicji ''' – ...<br/>
+
''' Konwencjonalne źródła energii ''' – w 2011 r. na terenie [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]] wyprodukowano zaledwie 0,4% krajowej produkcji energii elektrycznej. Uplasowało to [[Warmia|Warmię]] i [[Mazury|Mazury]] na ostatnim miejscu w kraju.<br/><br/>
 
== Ogólna charakterystyka ==
 
== Ogólna charakterystyka ==
Do konwencjonalnych źródeł energii zaliczyć można konwencjonalne źródła ciepła oraz [[energia elektryczna | energię elektryczną]]. Konwencjonalne źródło ciepła to źródło w którym w celu wytworzenia ciepła spala się paliwa kopalne, takie jak węgiel, olej opałowy czy gaz ziemny lub płyny. Przetwarzają one energię chemiczną zawartą w paliwie w ciepło.
+
Zużycie energii elektrycznej daje regionowi 14 miejsce w kraju. Główne źródła zasilania regionu znajdują się poza [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwem warmińsko-mazurskim]] (województwa: pomorskie, kujawsko-pomorskie oraz mazowieckie). Za ważny element sieci przesyłowej uznaje się stacje: 400 kV Gdańsk-Błonie - Mątki, 220 kV Olsztyn 1 oraz 220 kV Ełk. Sieć ta została wybudowana przed wielu laty i pomimo, iż była wielokrotnie rozbudowywana i modernizowana, jej stan jest wciąż niezadowalający. Operatorzy energetyczni na terenie [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]] planują, zarówno w okresie do 2020 r. jak i latach przyszłych, rozbudowywać sieć przesyłową (np. na linii [[Ełk]] - Łomża, [[Elbląg]] - obwód kaliningradzki Federacji Rosyjskiej)
<br/>
+
 
 
== Znaczenie dla regionu ==
 
== Znaczenie dla regionu ==
W 2010 roku w [[województwo warmińsko-mazurskie | województwie warmińsko-mazurskim]] zużycie energii przez nośniki energii konwencjonalnej (pierwotnej) stanowiło 89,22% ogólnego zużycia. Wśród głównych nośników energii konwencjonalnej wymienić należy takie jak: węgiel kamienny (30,53% w ogólnej wartości zużycia), paliwa samochodowe (29,89%) oraz [[energia elektryczna]] (15,34%). Na kolejnych miejscach plasowały się: gaz przewodowy, gaz ciekły, olej opałowy ciężki i lekki.
+
W regionie Warmii i Mazur występują bardzo istotne bariery ograniczające rozwój energetyki (elektrycznej i gazowej):
 +
* brak zasilania rezerwowego sieci przesyłowej powoduje konieczność wsparcia tej sieci siecią rozdzielczą 110 kV. W wyniku tego występuje zagrożenie niedotrzymania parametrów, a także pozbawienia energii znaczącego obszaru województwa,
 +
* brak możliwości rezerwowania mocy w przypadku awarii, ze względu na niewystarczającą moc transformatorów rezerwowych (problemów z dostawą energii),
 +
* zbyt niski poziom rozwoju stacji transformatorowo-rozdzielczych 110/15 kV oraz linii 110 kV, w stosunku do planowanego wzrostu poboru energii,
 +
* większość powierzchni regionu to obszar zagrożony utratą stabilności napięciowej,
 +
* duże uzależnienie regionu od zewnętrznych dostawców energii elektrycznej (np. obwód kaliningradzki i Litwa),
 +
* w 2004 r. gęstość sieci gazowej w regionie należała do najniższych w kraju (przedostatnie miejsce) i do końca 2011 r. wzrosła nieznacznie. Wpływ na to ma gęstość zaludnienia oraz rozproszenie sieci osadniczej.
 +
== Bibliografia ==
 +
Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego województwa warmińsko-mazurskiego do roku 2025
 
<br/>
 
<br/>
  
== Bibliografia ==
+
[[Kategoria:Gospodarka]]
http://www.wikipedia.pl, 05.12.2013
+
[[Kategoria:Gospodarka regionalna]]
<br/>
+
[[Kategoria:Przemysł]]
http://www.wmae.pl/, 05.12.2013
+
[[Kategoria: 1990-]]
<br/>
 
[[Kategoria:Gospodarka]]<br />
 

Aktualna wersja na dzień 16:41, 21 mar 2015

Konwencjonalne źródła energii – w 2011 r. na terenie województwa warmińsko-mazurskiego wyprodukowano zaledwie 0,4% krajowej produkcji energii elektrycznej. Uplasowało to Warmię i Mazury na ostatnim miejscu w kraju.

Ogólna charakterystyka

Zużycie energii elektrycznej daje regionowi 14 miejsce w kraju. Główne źródła zasilania regionu znajdują się poza województwem warmińsko-mazurskim (województwa: pomorskie, kujawsko-pomorskie oraz mazowieckie). Za ważny element sieci przesyłowej uznaje się stacje: 400 kV Gdańsk-Błonie - Mątki, 220 kV Olsztyn 1 oraz 220 kV Ełk. Sieć ta została wybudowana przed wielu laty i pomimo, iż była wielokrotnie rozbudowywana i modernizowana, jej stan jest wciąż niezadowalający. Operatorzy energetyczni na terenie województwa warmińsko-mazurskiego planują, zarówno w okresie do 2020 r. jak i latach przyszłych, rozbudowywać sieć przesyłową (np. na linii Ełk - Łomża, Elbląg - obwód kaliningradzki Federacji Rosyjskiej)

Znaczenie dla regionu

W regionie Warmii i Mazur występują bardzo istotne bariery ograniczające rozwój energetyki (elektrycznej i gazowej):

  • brak zasilania rezerwowego sieci przesyłowej powoduje konieczność wsparcia tej sieci siecią rozdzielczą 110 kV. W wyniku tego występuje zagrożenie niedotrzymania parametrów, a także pozbawienia energii znaczącego obszaru województwa,
  • brak możliwości rezerwowania mocy w przypadku awarii, ze względu na niewystarczającą moc transformatorów rezerwowych (problemów z dostawą energii),
  • zbyt niski poziom rozwoju stacji transformatorowo-rozdzielczych 110/15 kV oraz linii 110 kV, w stosunku do planowanego wzrostu poboru energii,
  • większość powierzchni regionu to obszar zagrożony utratą stabilności napięciowej,
  • duże uzależnienie regionu od zewnętrznych dostawców energii elektrycznej (np. obwód kaliningradzki i Litwa),
  • w 2004 r. gęstość sieci gazowej w regionie należała do najniższych w kraju (przedostatnie miejsce) i do końca 2011 r. wzrosła nieznacznie. Wpływ na to ma gęstość zaludnienia oraz rozproszenie sieci osadniczej.

Bibliografia

Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego województwa warmińsko-mazurskiego do roku 2025