Powiat bartoszycki

Powiat bartoszycki
Województwo	warmińsko-mazurskie
Siedziba władz powiatu	Bartoszyce
Starosta	Wojciech Prokocki
Powierzchnia	1308,54 km²
Ludność (1999)  • liczba  • gęstość	61 687 47,14 osób/km²
Tablica rejestracyjna	NBA
gminy miejskie 2 miejsko-wiejskie 2 wiejskie 2
Adres starostwa powiatowego	ul. Grota Roweckiego 1 11-200 Bartoszyce Bartoszyce
Strona internetowa powiatu

Obecny starosta

Starostą powiatu jest obecnie Wojciech Prokocki. Urodził się w 1967 roku w Bartoszycach, jest żonaty. Ukończył studia wyższe na kierunku teologia dla świeckich w Instytucie Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II w Olsztynie. Zanim został starostą był nauczycielem w LO im. Stefana Żeromskiego w Bartoszycach. Do samorządu trafił w 1998 jako radny miasta Bartoszyce, którą to funkcję pełnił do 2002 roku. Od 2006 do 2010 roku pracował w zarządzie powiatu starostwa bartoszyckiego, obecnie starosta powiatu bartoszyckiego.

Data powstania jako jednostki administracyjnej

...

Miasta i gminy na terenie starostwa

...

Liczba mieszkańców

...

Obszar w km2 (w tym procentowo powierzchnia: lasów, jezior i upraw rolnych)

...

Granice na mapie z zaznaczonymi gminami, należącymi do starostwa

...

Historia jako jednostki administracyjnej

Obszar stanowiący obecny powiat bartoszycki ma bardzo bogatą historię, tym bardziej że od najdawniejszych czasów wchodził w skład różnych terytoriów i jednostek administracyjnych oraz samorządowych. Przede wszystkim należy pamiętać, że jeszcze przed podbojem krzyżackim i kolonizacją na tych terenach mieszkali Prusowie z plemion Bartów (m.in. Bartoszyce) i Natangów (m.in. Górowo Iławeckie). W okresie krzyżackim dzisiejsze ziemie powiatu bartoszyckiego wchodziły w całości w skład diecezji warmińskiej, natomiast tylko mała ich część (głównie dzisiejszy Bisztynek i jego okolice) znajdowały się w świeckiej domenie biskupa warmińskiego zwanej Warmią, a konkretnie w biskupim komornictwie lidzbarskim. Reszta tego dzisiejszego obszaru była pod świecką władzą Zakonu, wchodząc w skład komturstwa bałgijskiego. Po sekularyzacji zakonu krzyżackiego w Prusach w 1525 r. część dawnego komturstwa znalazła się w granicach Prus Książęcych, a Bisztynek z okolicami nadal należał do Warmii. Po rozbiorach Rzeczypospolitej całość tego obszaru (w tym Warmia) zagarnięta została przez Prusy. W wyniku podziałów administracyjnych powstała Prowincja Prusy Wschodnie, która była podzielona na rejencje. Obszar dzisiejszego powiatu bartoszyckiego wchodził w skład rejencji królewieckiej. Dzieliła się ona na mniejsze jednostki zwane Landkreis (powiat). Dzisiejszy powiat bartoszycki obejmuje części dawnych wschodniopruskich powiatów: bartoszyckiego (Bartenstein), iławeckiego (Preußisch Eylau, po polsku Pruska Iławka, obecnie w obwodzie kaliningradzkim w Federacji Rosyjskiej pod nazwą Bagrationowsk), gierdawskiego (Gerdauen), rastemborskiego (Rastenburg) i reszelskiego (Rößel). Po zakończeniu II wojny światowej kilkakrotnie zmieniano podział administracyjny i jednostki administracji samorządowej i terytorialnej Polski, w tym również na omawianych terenach. Od 1945 r. funkcjonowały powiaty, na których czele stał starosta będący pełnomocnikiem rządu. Niższymi jednostkami terytorialnymi były gminy w wójtami podzielone na gromady, czyli wsie, na których czele stali sołtysi. Teren obecnego powiatu braniewskiego obejmował wtedy 3 powiaty. Powiat iławecki (tu miasto Górowo Iławeckie i gminy tych okolic). W granicach tego powiatu znajdowała się też Pruska Iławka, ale w 1946 r. została wraz z okolicą wokół niej przyłączona do ZSRR. Powiat iławecki przechodził różne zmiany nazwy i obszaru. I tak: w latach 1946-1958 - powiat iławecki; w latach 1959-1961 - powiat górowski. Powiat górowski w 1961 r. włączono do powiatu bartoszyckiego. W 1954 r. wprowadzono korektę dotyczącą ustroju miejscowości niebędących ani miastem, ani wsią. Zostały one określone mianem osiedli. W 1959 r. taki status uzyskał Sępopol. Sępopol odzyskał prawa miejskie w 1973 r. Następnym powiatem był powiat bartoszycki, który obejmował miasta Bartoszyce i Sępopol oraz obszary dzisiaj wchodzące w skład tych gmin. Część dzisiejszego powiatu bartoszyckiego wchodziła w skład powiatu biskupieckiego z Bisztynkiem i jego okolicami. Taki układ powiatu bartoszyckiego funkcjonował w latach 1946-1975. 1 czerwca 1975 r. zlikwidowano w Polsce powiaty. Nowy podział administracyjny uwzględniał województwa, miasta, gminy oraz sołectwa. W 1990 r. wprowadzono samodzielność samorządową gmin. W związku z tym od tego roku na omawianym obszarze mamy samorządy: miasta Bartoszyce, gminy Bartoszyce, miasta Górowo Iławeckie, gminy Górowo Iławeckie, gminy i miasta Bisztynek, miasta i gminy Sępopol. W 1999 r., na mocy przytoczonej już wyżej ustawy z 1998 r., przywrócono w Polsce powiaty, a co za tym idzie urząd starosty.

Obszary chronione i pomniki przyrody

Powiat bartoszycki charakteryzuje się dużymi walorami przyrodniczymi i kulturowymi. Niebagatelną rolę odgrywa w tym względzie wiele zabytków architektury i pomników przyrody. Przede wszystkim jest to region o urozmaiconym krajobrazie. Wiąże się to z położeniem na Równinie Sępopolskiej i Wzniesieniach Górowskich. Fizjograficznie powiat stanowi część Niziny Staropruskiej (o charakterze równinnym), a na jego terenie znajdują się także Wzniesienia Górowskie (teren pagórkowaty) i Pojezierze Olsztyńskie (obszar najbardziej urozmaicony pod względem ukształtowania terenu). Największą rzeką jest Łyna, druga co do wielkości rzeka to Guber. Największym jeziorem jest jezioro Kinkajmskie.

Doliny rzek tworzą Obszary Chronionego Krajobrazu („Dolina Dolnej Łyny”, „Dolina Rzeki Guber”). Na terenie powiatu spotykamy charakterystyczne głazy narzutowe o znacznych rozmiarach – szczególnie duży leży w Bisztynku (Diabelski Kamień). Bogata jest fauna i flora. We wsi Żukowo występuje największe w Polsce skupisko bocianów, a na terenie powiatu znajduje się Europejskie Centrum Bociana Białego. Na terenie powiatu spotykamy też ostoje bobrów. W powiecie bartoszyckim występują też pomniki przyrody w postaci okazałych gatunków drzew szlachetnych takich jak: dęb, lipa, modrzew, jesion i wiąz.

Gospodarka

...

Kultura

...

Szkolnictwo

...

Sport

...

Ciekawostki

...