Dobiesław Olewiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Życiorys)
Linia 13: Linia 13:
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |miejsce spoczynku    =
 
  |miejsce spoczynku    =
  |zawód                =
+
  |zawód                = cześnik krakowski
 
  |odznaczenia          =
 
  |odznaczenia          =
 
  |commons              =  
 
  |commons              =  
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
'''Dobiesław Olewiński''' (Dobek) – uczestnik [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwy grunwaldzkiej]].
+
'''Dobiesław Olewiński''' (Dobek) (ur. ok. 1370 r., zm. po 1444 cześnik krakowski, uczestnik [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwy grunwaldzkiej]].
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
Linia 34: Linia 34:
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010.<br/>
 
J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010.<br/>
 
+
[http://www.ipsb.nina.gov.pl/index.php/a/dobieslaw-olewinski-h-ostoja?print Internetowy Polski Słownik Biograficzny] [11.01.2015]<br/>
  
  
 
[[Kategoria: Osoba|Olewiński, Dobiesław]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Olewiński, Dobiesław]][[Kategoria: 1401-1500|Olewiński, Dobiesław]]
 
[[Kategoria: Osoba|Olewiński, Dobiesław]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Olewiński, Dobiesław]][[Kategoria: 1401-1500|Olewiński, Dobiesław]]

Wersja z 23:59, 11 sty 2015

Dobiesław Olewiński

Zawód cześnik krakowski

Dobiesław Olewiński (Dobek) (ur. ok. 1370 r., zm. po 1444 – cześnik krakowski, uczestnik bitwy grunwaldzkiej.

Życiorys

Legitymował się herbem Ostoja, był najstarszy z licznego rodzeństwa.

Od młodych lat wojował. W 1387 roku w ślad za królową Jadwigą ruszył na Ruś Halicką, aby odebrać ja Węgrom. Węgry były osłabione i odebranie Rusi Halickiej okazało się oczywiste. Większe trudy czekały Olewińskiego na Litwie, ponieważ Jagiełło był zmuszony uporać się ze swym kuzynem Witoldem, który w 1390 roku wtargnął do Wielkiego Księstwa, aby sięgnąć po władzę. Jagiełło posłał na Litwę polskie załogi mające obsadzić grody Tam też znalazł się Olewiński i przeżył dramatyczne chwile. Krzyżacy ujęli rodzonego brata Jagiełły, Korygiełłę, i ścięli go na oczach obrońców. Zginął tam również brat Witolda Towciwiłł. Dopiero latem 1392 roku doszło do ugody z Witoldem, któremu Jagiełło dał w zarząd całą Litwę.

Olewiński wciąż nie wracał do domu. Przypuszcza się, że wspomagał w owym czasie Witolda broniącego Litwy, potem wspierał jego podboje na Rusi w 1395 roku i w końcu zwycięską wyprawę przeciwko Tatarom w 1397 roku. Dopiero wtedy powrócił na swoje włości i dwór królewski wystawił mu zapis na 100 grzywien.

W 1409 roku dowodził załogą na zamku w Złotoryi. W opisie bitwy stoczonej 10 października 1410 roku Długosz wymienia Dobiesława Olewińskiego z rodu Ostoja jako najbardziej zasłużonego rycerza. Olewiński ostatecznie osiedlił się w Żółcicach pod Opatowem, daleko od rodzinnych stron.

Bibliografia

J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
Internetowy Polski Słownik Biograficzny [11.01.2015]