Chróścik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 29: | Linia 29: | ||
== Wartość użytkowa == | == Wartość użytkowa == | ||
| − | Gatunki z tego rodzaju objęte są w Polsce ochroną ścisłą lub częściową. Niektóre należą do porostów zagrożonych wymarciem. Chrósciki należą do organizmów, które jako pierwsze kolonizują nagą, odsłoniętą piaszczystą glebę. | + | Gatunki z tego rodzaju objęte są w Polsce ochroną ścisłą lub częściową. Niektóre należą do porostów zagrożonych wymarciem. |
| + | Chrósciki należą do organizmów, które jako pierwsze kolonizują nagą, odsłoniętą piaszczystą glebę. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 21:54, 22 gru 2014
| Chróścik | |
| | |
| Stereocaulon | |
| Hoffm. | |
 Chróścik karłowaty (Fot. D. Kubiak) | |
| Systematyka | |
| Królestwo | grzyby |
| Gromada | grzyby workowe |
| Klasa | miseczniaki (Lecanoromycetes) |
| Rząd | misecznicowce |
| Rodzina | chróścikowate |
| Rodzaj | chróścik |
| Synonimy | |
Chróścik (Stereocaulon Hoffm.) – rodzaj zlichenizowanych grzybów workowych (porostów) z rodziny chróścikowatych (Stereocaulaceae), rzędu misecznicowców (Lecanorales).
Plecha
Plecha pierwotna chruścików zwykle szybko zanika, zachowując się tylko u niektórych gatunków. Plecha wtórna jest krzaczkowata, w postaci podecjów pojedynczych lub (częściej) rozgałęzionych, rosnących prosto do góry albo pokładających się po podłożu, często o powierzchni pilśniowatej. Na podecjach znajdują liczne brodawki, łuseczki lub wyrostki (fyllokladia), których kształt, poza chemizmem plechy, jest ważną cechą przy oznaczaniu gatunków.
Rozmieszczenie i ekologia
Porosty z rodzaju chróścik rosną na ziemi lub skałach. Spośród 14 gatunków znanych z Polski większość występuje tylko w górach. Na niżu chróściki rosną w miejscach piaszczystych i widnych, w murawach napiaskowych oraz prześwietlonych borach sosnowych, sporadycznie na kamieniach i głazach. Do najczęściej spotykanych należy bardzo drobny chróścik karłowaty S. condensatum, który można spotkać w postaci skorupiastej, szarej, grubobrodawkowanej plechy, zwykle bez podecjów i owocników. Podecja u tego gatunku mają do 1 cm wysokości i są pojedyncze lub słabo rozgałęzione. Na Warmii i Mazurach gatunek ten znany jest tylko z jednego stanowiska, koło Pisza.
Wartość użytkowa
Gatunki z tego rodzaju objęte są w Polsce ochroną ścisłą lub częściową. Niektóre należą do porostów zagrożonych wymarciem.
Chrósciki należą do organizmów, które jako pierwsze kolonizują nagą, odsłoniętą piaszczystą glebę.
Bibliografia
Cieśliński Stanisław, Atlas rozmieszczenia porostów (Lichenes) w Polsce północno-wschodniej, Phytocoenosis 15 (N.S.), Suppl. Cartograph. Geobot. 2003.
Fałtynowicz Wiesław, Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów, Warszawa 2012.
Oset Magdalena, The lichen genus Stereocaulon in Poland I. S. condensatum and S. incrustatum. Herzogia 21: 51–59, 2008.
