Jezioro Leleskie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Źródła) |
|||
Linia 40: | Linia 40: | ||
<br>'' | <br>'' | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Jeziora]][[Kategoria:Przyroda]] |
− | |||
− |
Wersja z 19:20, 6 lut 2015
Jezioro Leleskie – jezioro w Polsce położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Pasym. Jest typu sielawowego.
Spis treści
Ukształtowanie
Jezioro wydłużone ze wschodu na zachód składa się z dwóch akwenów: wschodniego - większego i zachodniego - mniejszego. W środkowej części jeziora jest półwysep, zwężający je do 0,5 km, naprzeciwko istnieje długa, zalesiona wyspa i kilka mniejszych. Brzegi akwenu są na przemian płaskie lub strome, okolica jest pagórkowata. Otaczają je łąki i pola, a od wschodniego brzegu las. Zachodnie brzegi są podmokłe. Na południu jeziora jest wieś Leleszki, a w pobliżu niej znajduje się Rezerwat Sołtysek. Kilkaset metrów na północ jest wieś Elganowo. Na południu jezioro zbliża się do krajowej drogi nr 53, na wschodzie jest gruntowa droga między wsiami Grom i Elganowo, a na północy gruntowa między Pasymiem, a Elganowem.
Jezioro przylega do drogi krajowej nr 53 między Szczytnem a Olsztynem i tędy najłatwiej dojechać. Jezioro jest w połowie drogi między Pasymiem a Gromem. Do samego jeziora można dostać się licznymi drogami gruntowymi odchodzącymi od szosy i od wsi Leleszki i Elganowo.
Przyroda
Rzeźba dna bardzo urozmaicona z licznymi głęboczkami i górkami podwodnymi. Roślinność wynurzona raczej skąpa, grupuje się przede wszystkim w płytkiej, wąskiej zatoce północnej oraz wokół wysp.
Legenda
Z jeziorem związana jest miejscowa legenda. Po raz pierwszy wspomniana przez Simona Guanu, na początku XVI stulecia. Z jeziorem Leleskim powiązał ją Caspar Henneberger.
Mówi o chciwym namiestniku zarządzającym w imieniu Fryderyka Saskiego ziemiami w okolicy jeziora Leleskiego. Zabronił on rybakom, posiadającym prawo łowienia ryb w pańskich jeziorach na potrzeby swojego stołu, korzystania z niego. Po ukaraniu rybaków niepodporządkowujących się zakazowi okazało się, że w sieci namiestnika nie wpadła żadna ryba. Podejrzewając czary uciekał się do pomocy kata, który próbował wydobyć zeznania od okolicznych kobiet, nurka, mającego sprawdzić czy w jeziorze są ryby i czarownicy, która miała czary odczynić, jednak nic to nie pomogło. Ostateczna kara spotkała go na polowaniu - niedźwiedź spłoszył jego konia, który poniósł wprost w wody jeziora, gdzie utonął wraz z jeźdźcem. Nazajutrz przekonano się, że ryby w jeziorze także posnęły i pływają po powierzchni wody. Tego roku w jeziorze nie było ani jednej ryby, potem jednak, tak jak dawniej, zjawiła się ich obfitość.
Źródła
1) http://mojemazury.pl/jezioro/101/Leleskie [08.01.2015]
2) http://pl.wikipedia.org/wiki/Jezioro_Leleskie [08.01.2015]