Marzęcice: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia:) |
|||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Marzęcic | |dopełniacz wsi = Marzęcic | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = Marzęcie.jpg |
− | + | |opis zdjęcia = Zabytkowy wóz strażacki z Marzęcic, źródło:kppspnowemiastolub.pl, 12.09.2013. | |
− | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
|powiat = nowomiejski | |powiat = nowomiejski | ||
Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Marzęcice'''</big> (niem. Marzenczitz, Mosanczendorf) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. | + | <big>'''Marzęcice'''</big> (niem. Marzenczitz, Mosanczendorf) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Kurzętnik |gminie Kurzętnik]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego. | + | Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec [[Pojezierze Brodnickie| Pojezierza Brodnickiego]]. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze [[powiat nowomiejski |powiatu nowomiejskiego]], który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, [[Pojezierze Iławskie |Pojezierza Iławskiego]], [[Garb Lubawski| Garbu Lubawskiego]] i [[Pojezierze Dobrzyńskie |Pojezierza Dobrzyńskiego]], w południowo – zachodniej części [[województwo warmińsko - mazurskie| województwa warmińsko-mazurskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
− | Wieś istniała już w XIV w. W XV w. wielki mistrz Michał Kuchmeister zamienił prawo polskie wsi na prawo chełmińskie. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia męskiego - Marz. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 2246,43 | + | Wieś istniała już w XIV w. W XV w. wielki mistrz Michał Kuchmeister zamienił [[prawo polskie]] wsi na [[prawo chełmińskie]]. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia męskiego - Marz. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 2246,43 mórg magdeburskich. W 1867 r. było 72 budynki i 42 domy. W tym samym roku było 279 mieszkańców w tym: 273 katolików i 6 ewangelików. Wieś była zwana "miejską" gdyż gospodarstwa rolne posiadali w niej mieszkańcy [[Nowe Miasto Lubawskie |Nowego Miasta Lubawskiego ]]. Wielu zaś mieszkańców Marzęcin mogło się osiedlać w [[Nowe Miasto Lubawskie |Nowym Mieście Lubawskim]] na prawach mieszczańskich. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich. Pod koniec XX w. wieś obejmowała 579, 64 ha z 53 gospodarstwami i 760 mieszkańcami. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 45: | Linia 45: | ||
===Gospodarka=== | ===Gospodarka=== | ||
− | We wsi funkcjonuje przedsiębiorstwo z zakresu stolarki, glazurnictwa i uprawy warzyw. | + | We wsi funkcjonuje przedsiębiorstwo z zakresu stolarki, glazurnictwa i uprawy warzyw. W XX w. funkcjonowały tutaj: [[GS "Samopomoc Chłopska"]], Oddział Banku Spółdzielczego w Kurzętniku, Urząd Gminy, [[Siedziba Gromadzkiej Rady Narodowej]] i [[Koło Gospodyń Wiejskich]]. Do 1954 r. istniała [[gmina Marzęcice]]. We wsi w latach 1997-2005 funkcjonowała jedna z najsłynniejszych dyskotek w Polsce Max Marzęcice. Przed wojną zaś istniały: placówka pocztowo - telekomunikacyjna oraz zakłady usługowe. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 51: | Linia 51: | ||
===Kultura=== | ===Kultura=== | ||
− | We wsi działa Zespół Szkół i Ochotnicza Straż Pożarna. | + | We wsi działa [[Zespół Szkół]] i [[Ochotnicza Straż Pożarna]]. Pod koniec XIX w. we wsi powstała szkoła, którą odbudowano w 1993 r. Przed wojną we wsi działały kółka rolnicze i 3 - klasowa szkoła. |
=== Ludzie związani z miejscowością: === | === Ludzie związani z miejscowością: === | ||
− | Na kartach historii wsi zapisał się Marcjan Sarnowski ps. Cichy - lokalny konspirator przeciwko władzy okupacyjnej w okresie II wojny światowej. Ponadto podczas II wojny światowej wysłano mieszkańców wsi do obozu w Potulicach. Były to następujące rodziny: Guzowski, Kurowskich i Dąbrowskich. Natomiast do obozu przejściowego w Jabłonowie Pomorskim trafiły rodziny: Antoniego Dreszlera i Jana Nehringa. W funkcjonującym do 1975 r. Urzędzie Gminy pracowali: Franciszek Okpisz - pierwszy wójt po wojnie, Roman Graszek, Zygmunt Kotłowski, Stanisław Bader, Alabin Janeczek, Stanisław Rychert i Eugeniusz Skuzjus. W XX w. sołtysami we wsi byli: Franciszek Płoski, Franciszek Goszka, Alojzy Kozłowski, Teodor Nowak i Ryszard Nowak. Obecnie sołtysem jest [[Bartosz Grabowski]]. | + | Na kartach historii wsi zapisał się [[Marcjan Sarnowski]] ps. Cichy - lokalny konspirator przeciwko władzy okupacyjnej w okresie II wojny światowej. Ponadto podczas II wojny światowej wysłano mieszkańców wsi do obozu w Potulicach. Były to następujące rodziny: Guzowski, Kurowskich i Dąbrowskich. Natomiast do obozu przejściowego w Jabłonowie Pomorskim trafiły rodziny: Antoniego Dreszlera i Jana Nehringa. W funkcjonującym do 1975 r. Urzędzie Gminy pracowali: Franciszek Okpisz - pierwszy wójt po wojnie, Roman Graszek, Zygmunt Kotłowski, Stanisław Bader, Alabin Janeczek, Stanisław Rychert i Eugeniusz Skuzjus. W XX w. sołtysami we wsi byli: Franciszek Płoski, Franciszek Goszka, Alojzy Kozłowski, Teodor Nowak i Ryszard Nowak. Obecnie (2013 r.) sołtysem jest [[Bartosz Grabowski]]. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 73: | Linia 73: | ||
<br/> | <br/> | ||
− | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat nowomiejski]][[Kategoria: Gmina Kurzętnik]][[Kategoria: Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 14:17, 21 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 14:17, 21 wrz 2013 (CEST) |
Wersja z 15:58, 25 paź 2013
Marzęcice | |
| |
Zabytkowy wóz strażacki z Marzęcic, źródło:kppspnowemiastolub.pl, 12.09.2013.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nowomiejski |
Gmina | Kurzętnik |
Sołectwo | Marzęcice |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
Kod pocztowy | 13 - 306 |
Tablice rejestracyjne | NNM |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Marzęcice (niem. Marzenczitz, Mosanczendorf) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Wieś istniała już w XIV w. W XV w. wielki mistrz Michał Kuchmeister zamienił prawo polskie wsi na prawo chełmińskie. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia męskiego - Marz. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 2246,43 mórg magdeburskich. W 1867 r. było 72 budynki i 42 domy. W tym samym roku było 279 mieszkańców w tym: 273 katolików i 6 ewangelików. Wieś była zwana "miejską" gdyż gospodarstwa rolne posiadali w niej mieszkańcy Nowego Miasta Lubawskiego . Wielu zaś mieszkańców Marzęcin mogło się osiedlać w Nowym Mieście Lubawskim na prawach mieszczańskich. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich. Pod koniec XX w. wieś obejmowała 579, 64 ha z 53 gospodarstwami i 760 mieszkańcami.
Gospodarka
We wsi funkcjonuje przedsiębiorstwo z zakresu stolarki, glazurnictwa i uprawy warzyw. W XX w. funkcjonowały tutaj: GS "Samopomoc Chłopska", Oddział Banku Spółdzielczego w Kurzętniku, Urząd Gminy, Siedziba Gromadzkiej Rady Narodowej i Koło Gospodyń Wiejskich. Do 1954 r. istniała gmina Marzęcice. We wsi w latach 1997-2005 funkcjonowała jedna z najsłynniejszych dyskotek w Polsce Max Marzęcice. Przed wojną zaś istniały: placówka pocztowo - telekomunikacyjna oraz zakłady usługowe.
Kultura
We wsi działa Zespół Szkół i Ochotnicza Straż Pożarna. Pod koniec XIX w. we wsi powstała szkoła, którą odbudowano w 1993 r. Przed wojną we wsi działały kółka rolnicze i 3 - klasowa szkoła.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii wsi zapisał się Marcjan Sarnowski ps. Cichy - lokalny konspirator przeciwko władzy okupacyjnej w okresie II wojny światowej. Ponadto podczas II wojny światowej wysłano mieszkańców wsi do obozu w Potulicach. Były to następujące rodziny: Guzowski, Kurowskich i Dąbrowskich. Natomiast do obozu przejściowego w Jabłonowie Pomorskim trafiły rodziny: Antoniego Dreszlera i Jana Nehringa. W funkcjonującym do 1975 r. Urzędzie Gminy pracowali: Franciszek Okpisz - pierwszy wójt po wojnie, Roman Graszek, Zygmunt Kotłowski, Stanisław Bader, Alabin Janeczek, Stanisław Rychert i Eugeniusz Skuzjus. W XX w. sołtysami we wsi byli: Franciszek Płoski, Franciszek Goszka, Alojzy Kozłowski, Teodor Nowak i Ryszard Nowak. Obecnie (2013 r.) sołtysem jest Bartosz Grabowski.
Bibliografia:
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995, 171 ss.
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.