Ewa Białkowska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|podpis grafiki = | |podpis grafiki = | ||
|Imię i Nazwisko = Ewa Białkowska | |Imię i Nazwisko = Ewa Białkowska | ||
| − | |Data i miejsce urodzenia = 19 marca 1959, Elbląg | + | |Data i miejsce urodzenia = 19 marca 1959 r., Elbląg |
|Data śmierci = | |Data śmierci = | ||
| − | |Dyscyplina = | + | |Dyscyplina = łyżwiarstwo szybkie |
| − | |Największy sukces = | + | |Największy sukces = reprezentantka Polski w łyżwiarstwie szybkim, medale olimpijskie podopiecznych w Igrzyskach Olimpijskich |
}} | }} | ||
'''Ewa Białkowska''' (ur. 19 marca 1959 r w Elblągu) – Zawodniczka, trenerka | '''Ewa Białkowska''' (ur. 19 marca 1959 r w Elblągu) – Zawodniczka, trenerka | ||
| − | <br/> | + | <br/><b/> |
| − | + | ===Przebieg kariery sportowej== | |
| − | Rodowita elblążanka, od najmłodszych szkolnych lat związana ze sportem, a jej wzorem była [[Helena Pilejczyk]], olimpijka ze Squaw Valley. Za jej | + | Była reprezentantką Polski w łyżwiarstwie szybkim, później trenerką kadry narodowej, współautorką największych sukcesów w tej dyscyplinie. |
| − | kontuzja podczas treningu siłowego na Stegnach w 1983 r. Po studiach z dyplomem magistra wróciła do Elbląga i podjęła pracę trenerki w | + | |
| − | W 2014 podczas Igrzysk Olimpijskich w Soczi polskie panczenistki zdobyły srebro w wyścigu drużynowym. | + | Rodowita elblążanka, od najmłodszych szkolnych lat związana ze sportem, a jej wzorem była [[Helena Pilejczyk]], olimpijka ze Squaw Valley. Za jej sprawą zaczęła uprawiać łyżwiarstwo, szybko zdobywając wiele medali w imprezach młodzieżowych. W roku 1975 na Spartakiadzie Młodzieży w Augustowie wywalczyła pierwsze medale: jeden srebrny i cztery brązowe. W 1978 z Zimowej Spartakiady Młodzieży wróciła z pięcioma złotymi medalami i tytułem największej indywidualności zawodów. |
| − | Ewa Białkowska nadal kontynuuje pracę z kadrą kobiet, a dodatkowo aktywnie działa na rzecz upowszechniania sportu na terenie Elbląga. Jako prezes UKS "Viking" przy SP nr 12 tak zarządza działalnością stowarzyszenia, że Klub osiąga wysokie lokaty w takich dziedzinach sportu jak wrotkarstwo szybkie i unihokej. | + | |
| − | Wyróżniona wieloma odznaczeniami państwowymi i sportowym | + | W czasie studiów na warszawskiej AWF otrzymała powołanie do reprezentacji Polski i w biało-czerwonych barwach występowała wiele lat, konkurując z Elwirą Ryś-Ferens. W kraju kolekcjonowała tytuły. W 1982 r. zdobyła pięć złotych medali (komplet) w mistrzostwach Polski seniorek. W 1983 r. odniosła pierwszy wartościowy sukces międzynarodowy – 8 miejsce w mistrzostwach świata w Karl Marx Stadt na dystansie 500 m. Rozwijającą się dynamicznie karierę sportową panczenistki przerwała kontuzja podczas treningu siłowego na Stegnach w 1983 r. |
| − | =Bibliografia= | + | |
| − | + | ==Działalność szkoleniowa== | |
| − | + | Po studiach z dyplomem magistra wróciła do Elbląga i podjęła pracę trenerki w Orle. Tu szlifowała młode talenty, które błysnęły na krajowych i zagranicznych torach. W 2002 roku powierzono jej obowiązki trenerki kadry narodowej mężczyzn na Igrzyska Olimpijskie w Turynie (2006). Następnie rozpoczęła mozolną pracę z reprezentacją kobiet, przygotowując ją do startu na Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver 2010. Jej podopieczne zdobyły brązowy medal w wyścigu drużynowym, co było jedna z największych sensacji Igrzysk. W 2014 podczas Igrzysk Olimpijskich w Soczi polskie panczenistki zdobyły srebro w wyścigu drużynowym. | |
| − | + | ||
| − | + | Ewa Białkowska nadal kontynuuje pracę z kadrą kobiet, a dodatkowo aktywnie działa na rzecz upowszechniania sportu na terenie Elbląga. Jako prezes UKS "Viking" przy SP nr 12 tak zarządza działalnością stowarzyszenia, że Klub osiąga wysokie lokaty w takich dziedzinach sportu, jak wrotkarstwo szybkie i unihokej. | |
| − | + | ||
| − | [[Kategoria:Sport|Białkowska, Ewa]][[Kategoria:Zawodnicy|Białkowska, Ewa]][[Kategoria:Trenerzy|Białkowska, Ewa]] | + | ==Odznaczenia== |
| + | Wyróżniona wieloma odznaczeniami państwowymi i sportowym. | ||
| + | W marcu 2011 roku została uhonorowana przez Polski Komitet Olimpijski tytułem Trenerka Roku 2010. | ||
| + | |||
| + | ==Bibliografia== | ||
| + | [http://www.sportowefakty.pl/lyzwiarstwo-szybkie/ewa-bialkowska sportowefakty.pl] [19.12.2014]<br/> | ||
| + | [http://eurosport.onet.pl/soczi-2014/lyzwiarstwo-szybkie/ewa-bialkowska-sukces-mysli-szkoleniowej/325zt eurosport.onet.pl] [19.12.2014]<br/> | ||
| + | [http://www.sport.pl/soczi2014/0,130062.html?tag=Ewa+Bia%B3kowska sport.pl] [19.12.2014]<br/> | ||
| + | [http://sport.wp.pl/query,ewa%20bia%C5%82kowska,tag.html?ticaid=113422&_ticrsn=3 sport.wp.pl] [19.12.2014]<br/> | ||
| + | [http://elblag.wm.pl/105823,Lyzwiarstwo-wciaz-moja-pasja-Ewa-Bialkowska-nie-jest-juz-trenerem-polskich-panczenistek.html#axzz3AHzilB9q elblag.wm.pl] [19.12.2014]<br/> | ||
| + | [[Kategoria:Sport|Białkowska, Ewa]][[Kategoria:Zawodnicy|Białkowska, Ewa]][[Kategoria:Trenerzy|Białkowska, Ewa]][[Kategoria:Elbląg|Białkowska, Ewa]][[Kategoria:1945-1989|Białkowska, Ewa]][[Kategoria:1990-|Białkowska, Ewa]] | ||
Wersja z 11:09, 3 lut 2015
| Ewa Białkowska | |
| | |
| Imię i nazwisko | Ewa Białkowska |
| Data i miejsce urodzenia | 19 marca 1959 r., Elbląg |
| Dyscyplina | łyżwiarstwo szybkie |
| Największy sukces | reprezentantka Polski w łyżwiarstwie szybkim, medale olimpijskie podopiecznych w Igrzyskach Olimpijskich |
Ewa Białkowska (ur. 19 marca 1959 r w Elblągu) – Zawodniczka, trenerka
<b/>
=Przebieg kariery sportowej
Była reprezentantką Polski w łyżwiarstwie szybkim, później trenerką kadry narodowej, współautorką największych sukcesów w tej dyscyplinie.
Rodowita elblążanka, od najmłodszych szkolnych lat związana ze sportem, a jej wzorem była Helena Pilejczyk, olimpijka ze Squaw Valley. Za jej sprawą zaczęła uprawiać łyżwiarstwo, szybko zdobywając wiele medali w imprezach młodzieżowych. W roku 1975 na Spartakiadzie Młodzieży w Augustowie wywalczyła pierwsze medale: jeden srebrny i cztery brązowe. W 1978 z Zimowej Spartakiady Młodzieży wróciła z pięcioma złotymi medalami i tytułem największej indywidualności zawodów.
W czasie studiów na warszawskiej AWF otrzymała powołanie do reprezentacji Polski i w biało-czerwonych barwach występowała wiele lat, konkurując z Elwirą Ryś-Ferens. W kraju kolekcjonowała tytuły. W 1982 r. zdobyła pięć złotych medali (komplet) w mistrzostwach Polski seniorek. W 1983 r. odniosła pierwszy wartościowy sukces międzynarodowy – 8 miejsce w mistrzostwach świata w Karl Marx Stadt na dystansie 500 m. Rozwijającą się dynamicznie karierę sportową panczenistki przerwała kontuzja podczas treningu siłowego na Stegnach w 1983 r.
Działalność szkoleniowa
Po studiach z dyplomem magistra wróciła do Elbląga i podjęła pracę trenerki w Orle. Tu szlifowała młode talenty, które błysnęły na krajowych i zagranicznych torach. W 2002 roku powierzono jej obowiązki trenerki kadry narodowej mężczyzn na Igrzyska Olimpijskie w Turynie (2006). Następnie rozpoczęła mozolną pracę z reprezentacją kobiet, przygotowując ją do startu na Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver 2010. Jej podopieczne zdobyły brązowy medal w wyścigu drużynowym, co było jedna z największych sensacji Igrzysk. W 2014 podczas Igrzysk Olimpijskich w Soczi polskie panczenistki zdobyły srebro w wyścigu drużynowym.
Ewa Białkowska nadal kontynuuje pracę z kadrą kobiet, a dodatkowo aktywnie działa na rzecz upowszechniania sportu na terenie Elbląga. Jako prezes UKS "Viking" przy SP nr 12 tak zarządza działalnością stowarzyszenia, że Klub osiąga wysokie lokaty w takich dziedzinach sportu, jak wrotkarstwo szybkie i unihokej.
Odznaczenia
Wyróżniona wieloma odznaczeniami państwowymi i sportowym. W marcu 2011 roku została uhonorowana przez Polski Komitet Olimpijski tytułem Trenerka Roku 2010.
Bibliografia
sportowefakty.pl [19.12.2014]
eurosport.onet.pl [19.12.2014]
sport.pl [19.12.2014]
sport.wp.pl [19.12.2014]
elblag.wm.pl [19.12.2014]
