Leszek Dorosz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|Imię i Nazwisko = Leszek Dorosz | |Imię i Nazwisko = Leszek Dorosz | ||
|Data i miejsce urodzenia = 27 września 1932, Biała Podlaska | |Data i miejsce urodzenia = 27 września 1932, Biała Podlaska | ||
| − | |Data | + | |Data śmierci = |
|Dyscyplina = siatkówka | |Dyscyplina = siatkówka | ||
|Największy sukces = Trzykrotne Mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978) | |Największy sukces = Trzykrotne Mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978) | ||
Wersja z 17:45, 18 mar 2014
Leszek Dorosz (ur. 27 września 1932 w Białej Podlaskiej) Trener siatkarzy AZS Olsztyn, z którymi zdobył wielkie sukcesy na arenie krajowej.
| Leszek Dorosz | |
| | |
 "=" | |
| Imię i nazwisko | Leszek Dorosz |
| Data i miejsce urodzenia | 27 września 1932, Biała Podlaska |
| Dyscyplina | siatkówka |
| Największy sukces | Trzykrotne Mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978) |
Trenerzy
Trener siatkarzy AZS Olsztyn, z którymi zdobył wielkie sukcesy na arenie krajowej. Przygodę z siatkówką rozpoczął ucząc się w Liceum Ogólnokształcącym w Lidzbarku Warmińskim. Tam prowadził szkolną drużynę. Po rozpoczęciu studiów w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie został zawodnikiem AZS. Później objął opiekę szkoleniową nad drużyną i wraz z grupa działaczy realizował wielki plan, jakim był awans do ekstraklasy. Cel został osiągnięty, później akademicy poszli za ciosem i w latach 70-tych stali się najlepszą ekipą w Polsce. Pracując w Kortowie nie zaniedbywał naukowych pasji (Instytut Rybactwa Śródlądowego).W 1979 roku Leszek Dorosz pożegnał się z AZS-em i rozpoczął pracę w siatkówce jugosłowiańskiej, gdzie też dał się poznać z jak najlepszej strony. Obecnie Leszek Dorosz mieszka w Olsztynie, jest na emeryturze i z zainteresowaniem śledzi wyniki siatkarzy AZS-u Olsztyn. Za jego kadencji AZS zdobył trzykrotnie Puchar Polski (1970, 1971, 1972), a później mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978). Na arenie międzynarodowej wygrał turniej o Puchar 17 listopada (1973, Praga), Turniej Europa (1974, 1975 Genk), St. Anthonius (1973, 1974, 1975), zdobył klubowe wicemistrzostwo Europy w Pucharze Zdobywców Pucharów (1978). Był trenerem akademickiej reprezentacji Polski zdobył na Uniwersjadzie w Moskwie (1973) - czwarte miejsce. Z zespołem Maldost Zagrzeb zdobył dwukrotnie mistrzostwo i Puchar Jugosławii (1981, 1982), z Vojvodiną Nowy Sad - dwukrotnie mistrzostwo Jugosławii (1988, 1989) i Puchar Jugosławii (1988) oraz zajął 3. miejsce w Pucharze Europy (1988). Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. Medal Komisji Edukacji Narodowej, „Najlepszy trener akademicki w Polsce” (1978), laureat plebiscytów: „Olsztynianin roku 1978” i „Trener 60-lecia AZS” (2010)
