Wojciech Baranowicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 12: | Linia 12: | ||
<br/> | <br/> | ||
=Przebieg kariery sportowej= | =Przebieg kariery sportowej= | ||
− | Wychowanek Lechii Tomaszów Mazowiecki. Przybył na studia do Olsztyna i rozpoczął grę w [[KS AZS UWM Olsztyn|AZS Olsztyn]]. | + | Wychowanek Lechii Tomaszów Mazowiecki. Przybył na studia do Olsztyna i rozpoczął grę w [[KS AZS UWM Olsztyn|AZS Olsztyn]]. Szybko zaadoptował się w nowym otoczeniu. W ekstraklasie debiutował w sezonie 1973/1974. W ciągu 6 sezonów (grał na pozycji rozgrywającego) zdobył z AZS pięć medali Mistrzostw Polski, w tym dwa złote. Pasmo sukcesów kontynuował w Gwardii Wrocław, do której się przeniósł w sezonie 1978/1979. Tu z kolei wywalczył trzy tytuły mistrzowskie i dwa wicemistrzowskie, stając się jednym z najbardziej utytułowanych siatkarzy w historii polskiej ligi. W latach 1984–1986 występował w drugoligowej włoskiej drużynie Valeo Mondově. |
− | Z reprezentacją Polski juniorów wywalczył wicemistrzostwo Europy w 1971 i brązowy medal mistrzostw Europy w 1973. W reprezentacji Polski seniorów debiutował 21 kwietnia 1976 w towarzyskim spotkaniu z NRD. Znajdował się w 14-osobowej kadrze przed Igrzyskami Olimpijskimi w Montrealu (1976), ale | + | Od początku kariery w kadrach narodowych. Z reprezentacją Polski juniorów wywalczył wicemistrzostwo Europy w 1971 i brązowy medal mistrzostw Europy w 1973. W reprezentacji Polski seniorów debiutował 21 kwietnia 1976 w towarzyskim spotkaniu z NRD. Znajdował się w 14-osobowej kadrze przed Igrzyskami Olimpijskimi w Montrealu (1976), ale nie pojechał na turniej. Po rozegraniu kilkunastu meczów w kadrze w 1977 kolejny raz wystąpił w polskiej drużynie dopiero w czerwcu 1982. Uczestniczył mistrzostwach świata w 1982, zajmując z drużyną szóste miejsce. Ostatni raz w biało-czerwonych barwach wystąpił 25 maja 1983 w towarzyskim spotkaniu z Czechosłowacją. Łącznie dla Polski zagrał w 62 spotkaniach. Tradycje siatkarskie w rodzinie podtrzymuje jego syn Michał – czołowy zawodnik ligi włoskiej. |
=Osiągnięcia Sportowe= | =Osiągnięcia Sportowe= | ||
'''Sukcesy w lidze z AZS Olsztyn''' | '''Sukcesy w lidze z AZS Olsztyn''' |
Wersja z 07:32, 9 gru 2014
Wojciech Baranowicz | |
| |
Imię i nazwisko | Wojciech Baranowicz |
Data i miejsce urodzenia | 25 stycznia 1954 roku w Tomaszowie Mazowieckim |
Dyscyplina | Siatkówka |
Największy sukces | 5-lrotny mistrz Polski |
Wojciech Baranowicz (ur. 25 stycznia 1954 roku w Tomaszowie Mazowieckim) – Czołowy polski siatkarz lat 70-tych i 80-tych, pięciokrotny mistrz Polski, reprezentant kraju.
Przebieg kariery sportowej
Wychowanek Lechii Tomaszów Mazowiecki. Przybył na studia do Olsztyna i rozpoczął grę w AZS Olsztyn. Szybko zaadoptował się w nowym otoczeniu. W ekstraklasie debiutował w sezonie 1973/1974. W ciągu 6 sezonów (grał na pozycji rozgrywającego) zdobył z AZS pięć medali Mistrzostw Polski, w tym dwa złote. Pasmo sukcesów kontynuował w Gwardii Wrocław, do której się przeniósł w sezonie 1978/1979. Tu z kolei wywalczył trzy tytuły mistrzowskie i dwa wicemistrzowskie, stając się jednym z najbardziej utytułowanych siatkarzy w historii polskiej ligi. W latach 1984–1986 występował w drugoligowej włoskiej drużynie Valeo Mondově. Od początku kariery w kadrach narodowych. Z reprezentacją Polski juniorów wywalczył wicemistrzostwo Europy w 1971 i brązowy medal mistrzostw Europy w 1973. W reprezentacji Polski seniorów debiutował 21 kwietnia 1976 w towarzyskim spotkaniu z NRD. Znajdował się w 14-osobowej kadrze przed Igrzyskami Olimpijskimi w Montrealu (1976), ale nie pojechał na turniej. Po rozegraniu kilkunastu meczów w kadrze w 1977 kolejny raz wystąpił w polskiej drużynie dopiero w czerwcu 1982. Uczestniczył mistrzostwach świata w 1982, zajmując z drużyną szóste miejsce. Ostatni raz w biało-czerwonych barwach wystąpił 25 maja 1983 w towarzyskim spotkaniu z Czechosłowacją. Łącznie dla Polski zagrał w 62 spotkaniach. Tradycje siatkarskie w rodzinie podtrzymuje jego syn Michał – czołowy zawodnik ligi włoskiej.
Osiągnięcia Sportowe
Sukcesy w lidze z AZS Olsztyn
- Złoty medal – 1976 i 1978
- Srebrny medal – 1974 i 1977
- Brązowy medal – 1975
z Gwardią Wrocław
- Złoty medal – 1980, 1981, 1982
- Srebrny medal – 1983,1984
Bibliografia=