Zbigniew Lubiejewski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Przebieg kariery sportowej) |
|||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
'''Zbigniew Lubiejewski''' (ur. 6 listopada 1949 w Bartoszycach)- złoty medalista olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, członek słynnej drużyny Huberta Wagnera. | '''Zbigniew Lubiejewski''' (ur. 6 listopada 1949 w Bartoszycach)- złoty medalista olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, członek słynnej drużyny Huberta Wagnera. | ||
=Przebieg kariery sportowej= | =Przebieg kariery sportowej= | ||
| − | + | Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w [[Bartoszyce|Bartoszycach]], studia rozpoczął na [[Akademia Rolniczo Techniczna w Olsztynie|Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie]], które ukończył, uzyskując tytuł inż. rolnictwa. | |
| + | |||
Do reprezentacji Polski trafił w 1972 roku i w ciągu pięciu lat rozegrał 77 oficjalnych spotkań międzypaństwowych. Oprócz olimpijskiego złota zdobył srebrny medal w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1975 roku. Całą sportową karierę w kraju związał z [[AZS Olsztyn|AZS-em Olsztyn]],z którym osiągał sukcesy w kraju i w Europie. Trafił pod skrzydła znakomitego trenera [[Leszek Dorosz|Leszka Dorosza]], który wykorzystał jego predyspozycje, przede wszystkim: nieprzeciętną siłę i dynamikę. Imponujący jest jego dorobek klubowy. W czasie gry w akademickim klubie z [[Olsztyn|Olsztyna]] zdobył z nim trzy razy Mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978), cztery razy wicemistrzostwo (1972, 1974, 1977, 1980) i dwa razy zajął trzecie miejsce (1971 i 1975). W latach 1970-1972 trzykrotnie z zespołem AZS-u wywalczył Puchar Polski. W 1978 roku był finalistą turnieju Pucharu Europy Zdobywców Pucharów, gdzie AZS Olsztyn zajął drugą pozycję. | Do reprezentacji Polski trafił w 1972 roku i w ciągu pięciu lat rozegrał 77 oficjalnych spotkań międzypaństwowych. Oprócz olimpijskiego złota zdobył srebrny medal w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1975 roku. Całą sportową karierę w kraju związał z [[AZS Olsztyn|AZS-em Olsztyn]],z którym osiągał sukcesy w kraju i w Europie. Trafił pod skrzydła znakomitego trenera [[Leszek Dorosz|Leszka Dorosza]], który wykorzystał jego predyspozycje, przede wszystkim: nieprzeciętną siłę i dynamikę. Imponujący jest jego dorobek klubowy. W czasie gry w akademickim klubie z [[Olsztyn|Olsztyna]] zdobył z nim trzy razy Mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978), cztery razy wicemistrzostwo (1972, 1974, 1977, 1980) i dwa razy zajął trzecie miejsce (1971 i 1975). W latach 1970-1972 trzykrotnie z zespołem AZS-u wywalczył Puchar Polski. W 1978 roku był finalistą turnieju Pucharu Europy Zdobywców Pucharów, gdzie AZS Olsztyn zajął drugą pozycję. | ||
| Linia 19: | Linia 20: | ||
Uwielbiany przez kibiców, wielokrotnie znajdował się w dziesiątce najlepszych sportowców Warmii i Mazur. | Uwielbiany przez kibiców, wielokrotnie znajdował się w dziesiątce najlepszych sportowców Warmii i Mazur. | ||
| − | |||
=Osiągnięcia sportowe= | =Osiągnięcia sportowe= | ||
Wersja z 13:35, 7 kwi 2014
| Zbigniew Lubiejewski | |
| | |
| |
| Imię i nazwisko | Zbigniew Lubiejewski |
| Data i miejsce urodzenia | 6 listopada 1949, Bartoszyce |
| Dyscyplina | Siatkówka |
| Największy sukces | Złoty medalista olimpijski z Montrealu – 1976 |
Zbigniew Lubiejewski (ur. 6 listopada 1949 w Bartoszycach)- złoty medalista olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, członek słynnej drużyny Huberta Wagnera.
Przebieg kariery sportowej
Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Bartoszycach, studia rozpoczął na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, które ukończył, uzyskując tytuł inż. rolnictwa.
Do reprezentacji Polski trafił w 1972 roku i w ciągu pięciu lat rozegrał 77 oficjalnych spotkań międzypaństwowych. Oprócz olimpijskiego złota zdobył srebrny medal w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1975 roku. Całą sportową karierę w kraju związał z AZS-em Olsztyn,z którym osiągał sukcesy w kraju i w Europie. Trafił pod skrzydła znakomitego trenera Leszka Dorosza, który wykorzystał jego predyspozycje, przede wszystkim: nieprzeciętną siłę i dynamikę. Imponujący jest jego dorobek klubowy. W czasie gry w akademickim klubie z Olsztyna zdobył z nim trzy razy Mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978), cztery razy wicemistrzostwo (1972, 1974, 1977, 1980) i dwa razy zajął trzecie miejsce (1971 i 1975). W latach 1970-1972 trzykrotnie z zespołem AZS-u wywalczył Puchar Polski. W 1978 roku był finalistą turnieju Pucharu Europy Zdobywców Pucharów, gdzie AZS Olsztyn zajął drugą pozycję.
Karierę zakończył zagranicą w belgijskim klubie Antonius Herentals, gdzie występował w roli zawodnika i trenera. Po powrocie do Polski ciągle pozostaje blisko związany z AZS-em. Jako członek Zarządu Klubu stara się przekazać swą wiedzę i doświadczenie. Będąc ikoną siatkówki na Warmii i Mazurach, popularyzuje tę dyscyplinę wśród najmłodszych.
Uwielbiany przez kibiców, wielokrotnie znajdował się w dziesiątce najlepszych sportowców Warmii i Mazur.
Osiągnięcia sportowe
- Złoty medalista olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Montrealu (1976)
- Srebrny medalista Mistrzostw Europy w Belgradzie (1975)
- Trzykrotne Mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978) w barwach AZS Olsztyn
- Trzykrotny Puchar Polski (1970-1972) w barwach AZS Olsztyn
Bibliografia
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 260; Pawlak, Olimpijczycy, s. 155; Duński, Od Paryża, s. 515; MES, t. 2, s. 95; Mecner, 80 lat siatkówki, s. 109
