Browar w Braniewie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 30: | Linia 30: | ||
}} | }} | ||
| − | '''Browar w | + | '''Browar w Braniewie''' – browar założony w 1854 r. przez kupca Karola de Roy, zlokalizowany przy dzisiejszej ul. Morskiej (dawnej Parkowej). |
| + | <br/><br/> | ||
| + | ==Historia== | ||
| + | Założony w 1854 r. browar w 1871 r. przekształcony został w spółkę akcyjną. W okresie od 1890 do 1893 r. produkcja wynosiła 35 000 – 40 000 hl piwa rocznie. W 1898 r. dyrektorem browaru był F. Neumeister, głównym piwowarem Edward Eichhorn, natomiast za słód odpowiadał Emil Rausch. W latach 1903–1908 w browarze produkowano od ok. 56 000 do ok. 75 000 hl piw, zarówno górnej, jak i dolnej fermentacji, które rozlewano do beczek i butelek. Jako specjalność oferowano wówczas pilznery i piwo pszeniczne. | ||
| − | + | Przed pierwsza wojną światową browar został rozbudowany i nowocześnie wyposażony. Urządzenia browaru poruszała maszyna parowa, zakład oświetlano prądem. Uruchomiono liczne przedstawicielstwa. Produkcja systematycznie wzrastała, a specjalnością browaru stał się także koźlak. Znak firmowy – logo z charakterystycznymi pierwszymi literami nazwy browaru wpisanymi w trójkąt – zastrzeżono w 1915 r. Gorsze czasy dla browaru nadeszły po pierwszej wojnie światowej. W 1925 r. browar nawiązał bliską współpracę ze szczecińskim koncernem browarowym Rückfortha. | |
| − | |||
==Oferta browaru do 1945 r.== | ==Oferta browaru do 1945 r.== | ||
| − | Browar produkował różne piwa, w tym: koźlaki, piwa jasne i ciemne, marcowe, portery, pszeniczne, | + | Browar produkował różne piwa, w tym: koźlaki, piwa jasne i ciemne, marcowe, portery, pszeniczne, słodowo–karmelowe (znane pod nazwą ''Mumme''). Prowadzono także rozlew wód stołowych i mineralnych oraz napojów bezalkoholowych (lemoniady itp.) Browar sprzedawał także nadwyżki słodu. |
| + | |||
| + | Browar był wówczas nowocześnie wyposażony i składał się z kompleksu wielofunkcyjnych budynków typowych dla tego typu zakładu (m.in. słodownia, lodownia, maszynownia z dwiema maszynami parowymi, warzelnia itp.). Na terenie zakładu funkcjonowała także bednarnia oraz fabryka wody mineralnej na własne potrzeby. Zakład dysponował samochodami do transportu piwa, które rozwożono do klientów, także z wykorzystaniem koni (browar miał ich wówczas 14). We wcześniejszym okresie piwa transportowano także droga wodną. W okresie drugiej wojny światowej produkcja browaru wynosiła 50 000 hl piwa rocznie. Browar zatrudniał 110 pracowników. W browarze kontynuowano produkcję do końca 1944 r. | ||
==Zniszczenia i wznowienie produkcji.== | ==Zniszczenia i wznowienie produkcji.== | ||
| − | W ostatnim okresie drugiej wojny | + | W ostatnim okresie drugiej wojny światowej browar uległ poważnym zniszczeniom. Zabudowania zbombardowano i spalono. Po 1945 r. browar w [[Braniewo|Braniewie]] podlegał pod browar w [[Elbląg|Elblągu]] (Zakłady Piwowarsko–Słodownicze w Elblągu). Początkowo w zakładzie prowadzono rozlewnię piwa. W 1959 r. Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu zaakceptowało projekt odbudowy browaru, który zakładał modernizację zakładu. Prace trwały w pierwszej połowie lat 60., a w 1965 r. rozpoczęto produkcję piwa, która wynosiła wówczas 200 000 hl piwa rocznie. W kolejnych latach, na mocy decyzji Zjednoczenia Przemysłu Piwowarskiego, browar wszedł w skład Olsztyńskich Zakładów Piwowarskich (razem z browarami w [[Kętrzyn|Kętrzynie]], [[Olsztyn|Olsztynie]] i [[Szczytno|Szczytnie]] i [[Biskupiec|Biskupcu]]). |
| + | |||
| + | Stan prawny przedsiębiorstwa nie uległ zmianie do 1991 r., kiedy to utworzono spółkę joint-venture Elbrewery Company Ltd., która przejęła browar i poddała go modernizacji i rozbudowie (grupę Elbrewery tworzył browary w [[Elbląg|Elblągu]], [[Braniewo|Braniewie]] i Gdańsku). Browar wyposażono w nowoczesne urządzenia technologiczne o światowym wówczas standardzie, w tym: stację propagacji drożdży, zautomatyzowano warzelnię oraz linię filtracji piwa, zamontowano tankofermentory, a także linię do automatycznego mycia i sterylizacji kegów oraz napełniania ich piwem. Zamontowano także automatyczną linię do rozlewu piw do butelek o wydajności 34 000 butelek na godzinę. Po uroczystym otwarciu w 1993 r. był to jeden z najnowocześniejszych wówczas browarów w Polsce, którego zdolności produkcyjne sięgały 6000 000 l piwa rocznie. W browarze warzono m.in. piwa jasne pełne, w tym bardzo popularne EB Specjal Pils, a także piwa mocne, porter i bezalkoholowe. W 1998 r. browar mógł wyprodukować 1000 000 hl piwa. | ||
| − | == | + | ==Zamknięcie i próby reaktywacji== |
| − | W 2001 r. Grupa Żywiec będąca właścicielem browaru (wcześniej doszło do fuzji Żywca i EB) podjęła decyzję o zakończeniu produkcji w braniewskim browarze. W 2003 r. podpisano list intencyjny z firmą Dr Witt w sprawie zbycia nieruchomości i uruchomienia zakładu produkującego soki. | + | W 2001 r. Grupa Żywiec będąca właścicielem browaru (wcześniej doszło do fuzji Żywca i EB) podjęła decyzję o zakończeniu produkcji w braniewskim browarze. W 2003 r. podpisano list intencyjny z firmą Dr Witt w sprawie zbycia nieruchomości i uruchomienia zakładu produkującego soki. Inwestycja nie doszła do skutku. W 2006 r. podjęto kolejną próbę ożywienia browaru. Powstała spółka Browar Braniewski, która wznowiła produkcję piwa o „Barkas” oraz nowego „Batory”. Niestety w 2008 r. po raz kolejny wstrzymano w browarze produkcję. Dwa lata później pojawił się nowy inwestor (spółka Van Pur), ale i tym razem nie doszło do sfinalizowania transakcji. Obecnie w browarze wznowiono produkcję. Nowym inwestorem jest są właściciele browaru w Namysłowie. |
(opracował Adam Płoski) | (opracował Adam Płoski) | ||
| − | ==Zobacz | + | ==Zobacz też== |
http://fotopolska.eu/Braniewo/b54781,Browar_Braniewski_sp_z_oo.html | http://fotopolska.eu/Braniewo/b54781,Browar_Braniewski_sp_z_oo.html | ||
| − | [[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Braniewo]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: powiat braniewski]] [[Kategoria: 1801-1918]] [[Kategoria: 1919-1944]] [[Kategoria: 1945-1989]] [[Kategoria: 1990-]] |
Wersja z 11:44, 8 lut 2015
| Braniewo | |
| | |
 Browar w Braniewie
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | braniewski |
| Gmina | Braniewo |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Braniewo | |
| Położenie na mapie Polski  Braniewo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Browar w Braniewie – browar założony w 1854 r. przez kupca Karola de Roy, zlokalizowany przy dzisiejszej ul. Morskiej (dawnej Parkowej).
Spis treści
Historia
Założony w 1854 r. browar w 1871 r. przekształcony został w spółkę akcyjną. W okresie od 1890 do 1893 r. produkcja wynosiła 35 000 – 40 000 hl piwa rocznie. W 1898 r. dyrektorem browaru był F. Neumeister, głównym piwowarem Edward Eichhorn, natomiast za słód odpowiadał Emil Rausch. W latach 1903–1908 w browarze produkowano od ok. 56 000 do ok. 75 000 hl piw, zarówno górnej, jak i dolnej fermentacji, które rozlewano do beczek i butelek. Jako specjalność oferowano wówczas pilznery i piwo pszeniczne.
Przed pierwsza wojną światową browar został rozbudowany i nowocześnie wyposażony. Urządzenia browaru poruszała maszyna parowa, zakład oświetlano prądem. Uruchomiono liczne przedstawicielstwa. Produkcja systematycznie wzrastała, a specjalnością browaru stał się także koźlak. Znak firmowy – logo z charakterystycznymi pierwszymi literami nazwy browaru wpisanymi w trójkąt – zastrzeżono w 1915 r. Gorsze czasy dla browaru nadeszły po pierwszej wojnie światowej. W 1925 r. browar nawiązał bliską współpracę ze szczecińskim koncernem browarowym Rückfortha.
Oferta browaru do 1945 r.
Browar produkował różne piwa, w tym: koźlaki, piwa jasne i ciemne, marcowe, portery, pszeniczne, słodowo–karmelowe (znane pod nazwą Mumme). Prowadzono także rozlew wód stołowych i mineralnych oraz napojów bezalkoholowych (lemoniady itp.) Browar sprzedawał także nadwyżki słodu.
Browar był wówczas nowocześnie wyposażony i składał się z kompleksu wielofunkcyjnych budynków typowych dla tego typu zakładu (m.in. słodownia, lodownia, maszynownia z dwiema maszynami parowymi, warzelnia itp.). Na terenie zakładu funkcjonowała także bednarnia oraz fabryka wody mineralnej na własne potrzeby. Zakład dysponował samochodami do transportu piwa, które rozwożono do klientów, także z wykorzystaniem koni (browar miał ich wówczas 14). We wcześniejszym okresie piwa transportowano także droga wodną. W okresie drugiej wojny światowej produkcja browaru wynosiła 50 000 hl piwa rocznie. Browar zatrudniał 110 pracowników. W browarze kontynuowano produkcję do końca 1944 r.
Zniszczenia i wznowienie produkcji.
W ostatnim okresie drugiej wojny światowej browar uległ poważnym zniszczeniom. Zabudowania zbombardowano i spalono. Po 1945 r. browar w Braniewie podlegał pod browar w Elblągu (Zakłady Piwowarsko–Słodownicze w Elblągu). Początkowo w zakładzie prowadzono rozlewnię piwa. W 1959 r. Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu zaakceptowało projekt odbudowy browaru, który zakładał modernizację zakładu. Prace trwały w pierwszej połowie lat 60., a w 1965 r. rozpoczęto produkcję piwa, która wynosiła wówczas 200 000 hl piwa rocznie. W kolejnych latach, na mocy decyzji Zjednoczenia Przemysłu Piwowarskiego, browar wszedł w skład Olsztyńskich Zakładów Piwowarskich (razem z browarami w Kętrzynie, Olsztynie i Szczytnie i Biskupcu).
Stan prawny przedsiębiorstwa nie uległ zmianie do 1991 r., kiedy to utworzono spółkę joint-venture Elbrewery Company Ltd., która przejęła browar i poddała go modernizacji i rozbudowie (grupę Elbrewery tworzył browary w Elblągu, Braniewie i Gdańsku). Browar wyposażono w nowoczesne urządzenia technologiczne o światowym wówczas standardzie, w tym: stację propagacji drożdży, zautomatyzowano warzelnię oraz linię filtracji piwa, zamontowano tankofermentory, a także linię do automatycznego mycia i sterylizacji kegów oraz napełniania ich piwem. Zamontowano także automatyczną linię do rozlewu piw do butelek o wydajności 34 000 butelek na godzinę. Po uroczystym otwarciu w 1993 r. był to jeden z najnowocześniejszych wówczas browarów w Polsce, którego zdolności produkcyjne sięgały 6000 000 l piwa rocznie. W browarze warzono m.in. piwa jasne pełne, w tym bardzo popularne EB Specjal Pils, a także piwa mocne, porter i bezalkoholowe. W 1998 r. browar mógł wyprodukować 1000 000 hl piwa.
Zamknięcie i próby reaktywacji
W 2001 r. Grupa Żywiec będąca właścicielem browaru (wcześniej doszło do fuzji Żywca i EB) podjęła decyzję o zakończeniu produkcji w braniewskim browarze. W 2003 r. podpisano list intencyjny z firmą Dr Witt w sprawie zbycia nieruchomości i uruchomienia zakładu produkującego soki. Inwestycja nie doszła do skutku. W 2006 r. podjęto kolejną próbę ożywienia browaru. Powstała spółka Browar Braniewski, która wznowiła produkcję piwa o „Barkas” oraz nowego „Batory”. Niestety w 2008 r. po raz kolejny wstrzymano w browarze produkcję. Dwa lata później pojawił się nowy inwestor (spółka Van Pur), ale i tym razem nie doszło do sfinalizowania transakcji. Obecnie w browarze wznowiono produkcję. Nowym inwestorem jest są właściciele browaru w Namysłowie. (opracował Adam Płoski)
Zobacz też
http://fotopolska.eu/Braniewo/b54781,Browar_Braniewski_sp_z_oo.html
